po 30-tce

ver

...czkawki ze smiechu dostałam...

sama widzisz ślepa, jaka pazerna na życie jesteś, ale wszystko naraz nie da rady... wtedy jest zero wyników

eee..tam..balona ze mnie robisz, az Ci oczy na wierzch wychodzą

Seeni

A czy to zaraz tego orgazmu doznawać trzeba wchodząc w slizg na desce????
Nie potrzebuję wielkich podniet, adrenaliny,pokonywania siebie zeby nagle ni stąd ni z owąd poczuć się bezgranicznie szczęśliwa, pijana życiem. Często starczy drobiazg- jakieś tam banalne słońce co się na loku dziecka zaczepi,albo wiatr co na biodrach wyjątkowo przyjemnie wygładzi spódnicę, zapach swieżego chleba i maciejki za oknem albo taka szadź co zimą zamienia świat w krajobraz z ruskiej bajki.
Nie muszę zdobywać szczytów ani przepływać jeziora Śniadrwy wpław zeby poczuć się spełniona-podobnych odczuć dostarcza mi wypiek pasztetów.
Kazdy ma jakieś swoje miejsce na ziemi i zapewne jakąś rolę do odegrania. Ja kocham zwykłe życie, senne swoją codziennością, powtarzalne chwile, drobne przyjemności.
Kolekcjonuję dobre rzeczy małe.

teraz

bo ja napisała:
Ja lubię czuć, lubię przeżywać. Ja po prostu myślę, że nie dobrze jest szukać określonych emocji - lepiej otworzyć się na te, które do nas przychodzą. Gdy człowiek szuka emocji, jest wielce prawdopodobne, że próbuje przy ich pomocy zagłuszyć te prawdziwe, które w nim są.
I w tym jest chyba sedno tego co chciałam napisać.

Wydaje mi się to niedobry pomysł na zycie - jak ogarniają Cię boja złe emocje, dołujące, zniechęcające, straszne itp., to chyba zupełnie bez sensu jest się na nie otwierać.
Ja takim emocjom zamykam drzwi - są jednak dość upierdliwe i wchodzą oknem ...

bosska · Gość

teraz

prawda, ale co z tego

jeszcze nie zwariowałam, żeby szukać emocji takich jak strach, rozpacz, złość, nienawiść, poczucie straty itp.

franek kimono

windusurfing, narty, żagle to akurat moje ulubione sporty, czyli w sporcie lubię poczuć ten ślizg, lekkość, unoszenie się do góry. Na poziomie somy to chyba,rzeczywiście najwspanialszy zestaw doznań; lekki i euforyczny, kojarzy się z wolnością. Jednak nie dąże do tego by wyrywać się na narty czy deskę co weekend. Nie byłoby tej frajdy. Ten typ euforii jest dla mnie zuzywalny i jego skala zależy mocno od ilości.

Dla mnie najmocniesze CZUCIA Angel

są wtedy gdy dzieje się w moim życiu czy emocjach, umyśle coś co dotyka wartości dla mnie ważnych i cennych.
Oczywiście w takim wypadku nie można sobie wybierać czy jest się otwartym tylko na te czucia co pozytywnie łechcą (to dopiero nuda).

teraz

to nie nuda, to sztuka, taka żeby nie zwariować, jasne że w 100% sie nie udaje, ale ja się nie otwieram np. na lęk, nie pragne go, nie szukam, nie tworzę sytuacji ani myśli w których mógłby się objawić i nie nudzi mnie unikanie lęku

w zasadzie to nierozumiem, jak można z jednakowo przyjmować miłe i niemiłe uczucia ... może jestem dziwolągiem