po 30-tce

Aproxymat

Lulko, sushi jest fantastyczne, jakkolwiek nigdy nie popijałem sushi yerbą.

animavilis · Gość

Hahaha, ten topik jest najlepszą reklamą dla książki Cejrowskiego - już trzy osoby zadeklarowały, że ją przeczytają

Kewa

Pochodzenie O-Ren Ishii

lulka

Przeczytałam kilkanaście stron zaledwie bo zabrałam się za czytanie w środku nocy. Jestem w momencie gdy Cejrowskiemu wypadł z ust "czerwony łeb" (taka wielka mrówka) na co bardzo zdenerwował się Szaman i krzyknął:
"Znowu jecie to świństwo?! Mówiłem Wam tyle razy, że od jedzenia "czerwonych łbów" więdnie pinga! "

lulka

Przeczytałam "Gringo wśród dzikich plemion". Czytanie zaczęłam od kilku króciutkich recenzji na okładce i bardzo mi się jedna spodobała.
Oto ona:

"Szkoda, że osoba na którą nie mogę patrzeć i której poglądy stanowią zaprzeczenie moich, ma zupełnie niezrozumiały dla mnie dar opowiadania ciekawych historii. Na szczęście możliwe jest czytanie bez patrzenia w te złośliwe oczka. Wolałbym, żeby pański talent miał ktoś bardziej przeze mnie ceniony. Obiecuję, że jeżeli kiedykolwiek będę miał na to jakikolwiek wpływ, natychmiast go panu odbiorę i dam komuś innemu"

Zaczynając czytanie myślałam, że się pod nią podpiszę bo spodziewałam się, że po recenzjach przeczytanych tutaj pewnie mi się książka spodoba.

Moja recenzja jednak będzie inna:

- "Panie Cejrowski! Dlaczego sprawia pan wrażenie człowieka, który tak tanio się sprzedaje?"

Podobała mi się. I nie to powalające poczucie humoru zrobiło na mnie największe wrażenie, ale wrażliwość, delikatność, zrozumienie.
Owymi cechami byłam oszołomiona gdzieś niedaleko początku gdy opisywał polskich misjonarzy i ich pracę wśród Indian.
Potem takich chwil było wiele.
Naprawdę nie rozumiem jak facet o tych złosliwych oczkach jest w stanie tak przecudnie opisać naturę Indian.
I siedzę, i myślę, że mam do Cejrowskiego wielki żal. Za to, że nadal nie wiem kim naprawdę jest.

fedrus

Oglądasz Lulka "boso przez świat"? To zacznij.

lulka

fedrus

livia

Cejrowskiego uwielbiam, a książkę chętnie przeczytam.
I absolutnie nie zgodze się, że te oczka są złośliwe, one są
żartobliwe, ironiczne, ze stosunkiem jakimś takim żartobliwym do tematu i do samego siebie /oraz do otaczajacego go świata/

lulka

fedrus

E tam, chciałaś uniknąć rozmowy na temat.
Teraz Lulko czas na "Rio Anaconda" Moim zdaniem trochę lepsza od tej tu recenzowanej

lulka

szb

- NOO, GRINGO, DO CIEBIE MÓWIĘ - wrzasnął znienacka i to chyba jednak był rodzaj pytania.
W każdym razie ten człowiek, teraz już bardzo wyraźnie, doma¬gał się ode mnie jakiejś reakcji. Jakiej? Jakiej? Ja...? Chętnie mu jej udzielę. Tylko czego on chce? Co to ma być? Jęk strachu? Błaganie o litość? Płacz?...?!
Odsunął lufę...
Jakaś kobieta w oddali zaczęła przeraźliwie piszczeć. Potem na¬gle Przerwała. Ktoś ją brutalnie uciszył kopniakiem w brzuch.
Człowiek za moimi plecami poruszył się; usłyszałem szelest wojskowego drelichu.
Zamknąłem oczy. Ciasno. Czy to już na zawsze? Po raz ostatni? W głowie łomotała mi krew.
Czekał...
…
Słyszałem jak oddycha..
…
Czekał...
…
Czekał......
…
A potem, nagle - tuz przy moim uchu - szepnął:
- Noooo, gringo?
W tym momencie narobiłem w spodnie.
EL CAPITAN
- Zesrałeś się ze strachu, gringo!
- Zesrałem. I wiesz co, całkiem przestałem się bać.
- Chłopaki, zesrał się... Coś ty powiedział?!
- Mówię, że przestałem się bać! Zabijesz mnie - trudno. Życie mia¬łem krótkie, ale całkiem niezłe. Nie mam już siły na strach. Przekro¬czyłem granicę śmiertelnego przerażenia i teraz jestem po drugiej stronie.

Przeciągałem to, jak tylko mogłem, w poszukiwaniu jakiejś wiarygodnej bajeczki, w którą będą w stanie uwierzyć...
W końcu jeden z nich nie wytrzymał - cugle pękły, skupienie prysło, jego myśli pogalopowały do przodu i w rozdziawionych ustach pojawiło się pytanie:
- No...?
Niestety nie było to pytanie w najmniejszym stopniu pomocni¬cze. Było za to bardzo niebezpieczne - lada chwila, następny z nich rozwinie je do znanej mi już formy: Noo, gringo?
Nie mogłem na to pozwolić! Pozbierałem się w sobie - na tyle na ile w tych warunkach potrafiłem - a ponieważ od siedzenia i czekania człowiek się na pewno nie posuwa naprzód, zacząłem mówić. Cokolwiek. Byle wreszcie przerwać tę huczącą ciszę. I byle oni przestali czekać.
- Jestem tu po to... - i nagle słowa popłynęły wartką strugą - ...po to, żebyście zostawili Indian w spokoju. Tak chce Fidel i tak wam ka¬zał powiedzieć. Macie walczyć z armią i rządem, przeciwko tyranii, a Indianie zostają w spokoju. Fidel mówi, ze to ich ziemia. oni są Ludem Pracującym, tak jak wy. Zrozumiano?
- Tajes - odpowiedzieli po chwili niezgodnym chórem.
- ZROZUMIANO?! - dobiłem po wojskowemu.
- SI, SEŃOR!!! - tym razem głos był jeden, chociaż gardeł wiele.
- Nie żaden „seńor”, towarzysze, tylko „compańero” - skarciłem łagodnie, po ojcowsku.
- Tajes - odpowiedzieli jak grzeczni synkowie.

(zaczynam gościa rozumieć)

animavilis · Gość

Cierpię. Dziś zabieram się za Cejrowskiego. Nie lubię książek podróżniczych, nie lubię Cejrowskiego i wcale nie mam ochoty tego czytać. Ale wszyscy już przeczytali i wszyscy się zachwycili. Trzeba dać się zachwycić placz

Aproxymat

Albo wręcz przeciwnie, będziesz mieć okazję do zmiażdżenia tak książki jak i jej zachwyconych czytelników.

animavilis · Gość

No właśnie!

Jako jedyna nie poddam się owczemu pędowi!

Mii

Animo...też nie przepadam za książkami podróżniczymi...za Cejrowskim w ogóle Anxious

i do jego książki zabierałam się jak do jeża...kupiłam ją generałowi na Dzień Chłopaka...bo on gustuje w takiej tematyce.....aż wreszcie z braku lektury zmuszona byłam się za nią zabrać....nie powiem, że się nią zachwyciłam, ale napisana jest fajnym "luźnym" dowcipnym stylem...zawiera interesujące informacje....czyta się ją gładko i szybko...mimo tej niechęci jaką w Tobie wywołuje jednak Ci ją polecam.

Garfield

animavilis · Gość

No niestety

Mimo ściemy o niebieskich ludziach i mariposo de la muerte, mimo tego, że książka jest podróżnicza i przede wszystkim, mimo tego, że napisał ją W. Cejrowski, "Gringo..." jest lekko i smacznie zaserwowana, zabawna, czyta się ją z przyjemnością i, generalnie, nie ma się do czego przyczepić