po 30-tce

fi · Gość

Wpadła mi do rąk książka o bajkoterapii …
Kiedyś - jak pamiętam - była bajka – opowiadana – czytana przez kogoś –potem samemu sobie… Ze swoją magią, puentą, dookreśleniem co dobre – co złe… itd…
Potem – pamiętam zdziwienie – jak się okazało, że to nie takie oczywiste ponoć – bo symbolika baśni ma swoje drugie – trzecie – piąte dno … I że Czerwony Kapturek to już nie tylko bajka o małej dziewczynce, która niesie babci w koszyczku jedzenie i spotyka złego wilka – ale symbol inicjacji seksualnej – polaryzacji świata na męską i kobiecą stronę, a wilk z przeciętym brzuchem to metafora „ubóstwa” i mierności i pustoty mężczyzn – którzy tylko potrafią „zjadać” – niszczyć a już nie tworzyć czy „rodzić”… I tak z resztą bajek postąpiono… Teraz nowi bajkopisarze piszą nowe bajki - relaksacyjne, psychoedukacyjne, psychoterapeutyczne…

To taki pomysł na temat o ulubionych bajkach – czym były – czym są – czy coś się zmieniło? Czy wciąż do nich wracamy i odnajdujemy nowe znaczenia czy też pozostały w nas jedynie jako wspomnienie z czasów dzieciństwa? Na czym polega ich magia?

slepa i brzydka · Wysłany: Pią 12:40, 28 Mar 2008 Temat postu:

bajki to utwory wierszowane. czerwony kapturek, jas i malgosia, krolewna sniezka to basnie. podobno ma to ogromne znaczenie dla polonistow, ja przynajmniej trafilam na taka przestroge wielokrotnie.

basnie sluzyly straszeniu dzieci, wymuszaniu na nich pokary pod grozba jakiejs przykrosci. na poczatku roku wrzucilam na ruszt dwa tomy basni braci Grim. one sa tak cudownie tendencyjne, ale nie zauwazylam niczego, co mialoby zwiazek z inicjacja seksualna. jest tylko dobro i zlo, kara i nagroda, dostatek i ubostwo, milosc i nienawisc, magia i pospolstwo.

obecne opowiadanka i ksiazeczki do dzeci cechuje wielka roznorodnosc. w jednej z duzych ksiegarni w Poznaniu widzialam w dziale ksiazek dla dzieci ilustrowana ksiazeczke o krecie, ktory szukal zwierzecie, ktore nasralo mu na glowe. serio! chodzilo z ta kupa na glowie od zwierzecia do zwierzecia i porownywalo czy to co ma na glowie wyglada podobnie z tym co znalazl... teraz po dwoch latach od tego zdarzenia zastanawiam sie czasem czy to mi sie naprwde zdarzylo...

Pasztet · Gość

To byla wizjonerska bajk.. tfu, basn o nowo-wybranym prezydencie

fi · Gość

Ci polonisci to są bardzo niezdecydowani chyba... mnie jeden tłumaczył że baśń może być traktowana jako rodzaj bajki magicznej... i że wierszowana być nie musi...

ale nie znam się na tym.

Grimm? też te ich baj.. baś... pisanie (?) nie takie oczywiste ...

Kiedyś czytałam artkuł oparty o analizę ich twórczości w nim o rodzajach zachowań dewiacyjnych przez nich opisywanych - w odniesieniu oczywiście do znanych teorii dewiacji... bryyy... morderstwa, porwania, oszustwa, kanibalizm (!)

illunga · Wysłany: Pią 13:14, 28 Mar 2008 Temat postu:

Krety to mają przesrane, jednym słowem

Nic tylko podziwiać wydawców Brick wall

A wracając... te teorie dot. podwójnego dna opowieści baśniowych...Takie trochę freudowskie. Wszystko sprowadzjące do relacji między dorosłymi.
Nie lubie bajek Grimmów. Nie przepadam za Andersenem. Poza jednym wyjątkiem. W zbiorze baśni andersenowskich jest jedna, bardzo rzadko umieszczana w antologiach, pt. bodajże "Opowieść szyjki od butelki".
Niesamowicie mądra opowieść o przemijaniu i tym, jak bardzo przypadkowe i pełne dziwacznych zbiegów okoliczności jest to nasze życie.
Ale sens tej historii dotarł do mnie dopiero kiedy byłam dorosła. Dla dziecka to było nudziarstwo ( bo bez księżniczek, smoków i cudownych przedmiotów).
A czy wracamy do bajek? Uhm

Ale troszkę inaczej. Bajki są azylem. Baśnie, legendy, ludowe podania, opowiadania dziadków...starszych znajomych...historie rodzinne. Części składowe tego jak patrzymy na świet.
"Illunga" to postać z książeczki o jednorożcach, którą uwielbiałam w dzieciństwie

I...przyznam,że lubię i dziś sobie poczytać

Ale tu już musiała bym wejść w cudowną specyfikę skandynawskiego stylu pisarstwa dla dzieci

ribka_pilka · Wysłany: Pią 19:42, 28 Mar 2008 Temat postu:

"Przygody Sindbada Żeglarza" Leśmiana. Wieloznaczne...Trzeba to przeczytać.

Szymon Krusz · Wysłany: Sob 11:55, 29 Mar 2008 Temat postu:

To teraz i bajki będą tu opowiadane

nie dość że pełno ich w gazetach i mediach (ogólnie) to teraz i ty Think

fi · Gość

Może dorosłym bajek juz nie trzeba opowiadać?

Czasami mam wrażenie, że stajemy się - całkiem niechcący i niepostrzeżenie - ich bohaterami. Jakby sie tak porozgladac wokoło to jak wiele można spotkać ludzi przypominających Piotrusia Pana, Calineczkę, Śpiąca Królewnę, Kopciuszka, czy Królewnę co jej ziarnko grochu przeszkadzało...
Ja lubię po prostu bajki.

Aproxymat

Oczywiście, że trzeba opowiadać, tyle tylko, że opowiadanie to też sztuka. Wymaga pracy i umiejętności i czasu. A dziś ludzie ani chętnie nie słuchają ani nie opowiadają.

lulka

ribka_pilka

Dorośli mają swoje bajki. Szczególnie panowie. I nawet Barbie swoje mają...ci panowie

Szymon Krusz

Kewa

Bezbłędny w opowiadaniu bajek był mój mąż

, do dziś się z niego śmiejemy. Wymyślił bajkę o żołnierzu, który schronił się w lesie przed wojną, bo miał jej dosyć, potem wojna dawno już się skończyła a on nic o tym nie wiedział. Było to takie skrzyżowanie Robinsona z Mougli (z Księgi Dżungli). Pewnie pod wpływem tej bajki moje dzieci mają poglądy raczej pacyfistyczne.
Moją ulubioną bajką, którą poznałam będąc już dorosła była "Maleńka Czarownica", cudo. Lubiliśmy też śmieszne rymowanki Brzechwy. Te baśniowe mniej mnie porywały. W bajce braci Grimm to na końcu kruk siedzący na ramieniu Kopciuszka wydziobywał oczy jego niedobrym siostrom, brrr...
Sorry jeśli coś przekombinowałam, dawno nie miałam w ręku bajki.

jupiter · Gość

slepa i brzydka

[link widoczny dla zalogowanych]

Kewa

to chyba szczęście wróży

ribka_pilka

Kewa

animavilis · Gość

Edukacyjna bajka z morałem, jak najbardziej na czasie. Zanieczyszczanie przez psy trawników może nie tylko przyprawić nasze dzieci o chorobę zakaźną, ale także narazić pupila na drastyczną zemstę ze strony kreta.
Zakaz wyprowadzania psów na trawnik. Sprzątajcie po swoich pupilach!

ribka_pilka