po 30-tce

W2 · Wysłany: Pon 21:04, 04 Mar 2013 Temat postu:

Gdybym miał moc stwórcy i chciał stworzyć inteligencje, zrobiłbym dokładnie tak samo, jak już się wydarzyło. Zakładając, że istotą inteligentną ma być nie tylko człowiek, to zacząłbym od stworzenia materii. Wyobrażam sobie, że stan, w którym się znajduję nie jest materialny w normalnym rozumieniu, lecz bliżej nieokreślonym bytem pozbawionym przestrzeni i czasu. Nie ma w nim związków przyczynowo skutkowych, zdarzeń, praw fizycznych. Ten stan to jest COŚ. Jest ono przeciwieństwem nicości. Coś ma wartość, a nicość jest jej pozbawiona. Wartość jest lepsza od jej braku i dlatego ona istnieje. Wartość ma sens i chce się ją pomnażać. A więc i pojawia się i cel. Ta wartość ma potworną energię i może przekształcać się we wszystko, co zechce. To znaczy przekształcać według mojej woli. Nie wiem czy to ja mogę ją przekształcać, bo nie jestem osobą, lecz owym stanem, wartością, bytem. Chcę się przekształcać w coś innego, lepszego, mnożyć indywidualne inteligencje, wartości, dobro, miłość.

Uwaga zaczynam!!!
cdn.

W2 · Wysłany: Wto 22:43, 05 Mar 2013 Temat postu:

Stan posiada miejsca o róznej energii tworząc mozaikę, swoisty krajobraz. Są miejsca, które nie rokują nadziei na przekształcenie się w cokolwiek sensownego i pozostają w tej samej formie ogromnych energii. Są również takie z minimalną, bliską zeru energią i one też nie rokują nadziei na przekształcenie się w coś innego, gdyż ocierają się o nicość. Ale jest takie miejsce o niewielkiej energii, które ma ogromne możliwości tworzenia rzeczy niezwykłych. To jest dolina w krajobrazie kosmicznym, miejsce na przyszły raj. Dolina jest otoczona potencjałem energetycznym i stanowi barierę dla innych energii. To miejsce wybrałem właśnie na Eden, w którym ma narodzić się inteligencja. Dolina i cały krajobraz kosmiczny jest niezwykle mały, bo jego wymiary sa poniżej długości i czasu Plancka. Z punktu widzenia naszej rzeczywistości te wymiary tracą sens fizyczny i dlatego mówimy, ze przed powstaniem Wszechświata nie było przestrzeni ani czasu. One jednak były, lecz dla nas niezauważalne.
Swoim energetycznym ciałem wykonałem nagły ruch i w dolinie nastąpiło drżenie energii, zawirowanie, zagęszczenia i rozrzedzenia. Te fluktuacje spowodowały niestabilnośc energetyczną i w mgnieniu oka, w szaleńczym tempie zaczęły się powiększać i rozbiegać we wszystkie strony. To były pierwociny Wszechświata, który niebawem zakończy epokę inflacji i po chwili wyłonią się drobiny materii, składników zycia i inteligencji.

W2 · Wysłany: Śro 21:43, 06 Mar 2013 Temat postu:

Na Eden, spośród nieskończonej liczby, wybrałem to miejsce w krajobrazie kosmicznym, które gwarantowało wymagane własności fizyczne cząstek elementarnych podczas kreacji. To były najzwyklejsze przemiany energii w materię ważką ze zdolnością odwrotnego procesu. Najważniejsze jednak, że cząstki elementarne zawierały parametry dokładnie takie, by wygenerowały siły i prawa fizyczne, jakie znamy i w konsekwencji powstały atomy. To był zapis przyszłych wydarzeń, specyficzne "DNA" kosmiczne. Reszta potoczyła się sama według mojej woli, planu twórcy.

W2 · Wysłany: Śro 22:08, 06 Mar 2013 Temat postu:

Powstanie gwiazd, galaktyk, układów planetarnych to pikuś. Planet zdolnych do wytworzenia życia to też pikuś. Jest całe mnóstwo planet z życiem i zamieszkałych przez istoty inteligentne, ale tego nie powiem, bo jesteśmy na to jeszcze nieprzygotowani. Natomiast powiem tylko o jednej planecie zwanej Ziemia, na której rozkwitło życie według mojego zamysłu. Nie musiałem w nie ingerować, bo mój doskonały plan gwarantował, ze wszystko zadziałało, jak w zegarku. Biogeneza to pikuś, bo inaczej nie mogło sie zdarzyć. To tylko kwestia czasu, że z nasion kosmicznych samoistnie wyrośnie życie. Następnie poddane ewolucji biologicznej samodoskonaliło się i powstał człowiek, niczym w biblijnym raju. Jeśli człowiek mnie zawiedzie, to jego miejsce zajmą inne istoty, które rozwiną swoją inteligencję. Niekoniecznie muszą to być Ziemianie. W ludziach pokładam największą nadzieję, że rozwiną się tak bardzo, iż osiągną moc stwórcy i też zaprojektują sobie inny, może lepszy świat.
A skąd sie to wszystko wzięło? Nie wiem, bo nie jestem Bogiem.

W2 · Wysłany: Pią 0:16, 08 Mar 2013 Temat postu:

Ateizm i teizm dzieli cienka linia, a nawet mogą się przenikać. To znaczy ateizm może może być tym wnikającym w teizm poglądem. Czy może istnieć czysty ateizm, to nie jestem do końca przekonany. To jest pogląd odrzucający bogów, religie i opierający sie na rozumie oraz poznaniu naukowym. To poznanie opiera sie na swoich podstawach i zwykle są to założenia, aksjomaty. Na przykład zakłada się, ze materia istnieje i ma swoje własności. Przecież ona może być wytworem umysłu, lub wszystkich umysłów, jako gigantyczna ułuda. Założyliśmy więc, że tak nie jest i to całkiem z kapelusza. Albo w geometrii najpierw robi się założenia, ze na przykład dwie równoległe to nieskończone proste, które sie nigdy nie przetną. To jest bzdura, bo przestrzeń jest zakrzywiona i opisuje ją geometria nieeklidesowa. Takich założeń jest mnóstwo i na tym buduje się gmach wiedzy naukowej. Ona jest jak najbardziej słuszna i prawdziwa, lecz założenia wcale takie nie muszą być. Podobnie, jak z wiara w Boga - wyobrażono go sobie, założono, a reszta jest przeniesieniem życia ziemskiego w boskie.
Ateizm czysty istnieje, lecz jest ślepym ateizmem ponieważ nie pyta o te założenia i ogranicza się tylko do najbliższej okolicy. To jak ślepiec, który poznaje świat tylko na wyciągnięcie reki. Wszystko poza dla niego nie istnieje.
Nie uznaję teizmu, jako narzędzia poznawczego, lecz elementy teistyczne mogą być przydatne w poznawaniu naszej rzeczywistości.

l · Wysłany: Pią 0:55, 08 Mar 2013 Temat postu:

ateizm nie odrzuca religii

Kewa · Wysłany: Pią 10:38, 08 Mar 2013 Temat postu:

l · Wysłany: Pią 14:57, 08 Mar 2013 Temat postu:

Kewa · Wysłany: Pią 18:33, 08 Mar 2013 Temat postu:

W2 · Wysłany: Nie 20:23, 10 Mar 2013 Temat postu:

Kewa · Wysłany: Nie 20:36, 10 Mar 2013 Temat postu:

Seeni · Wysłany: Nie 20:36, 10 Mar 2013 Temat postu:

Co Wy macie do tego Dobrego Pana Think

Nie mam pojęcia skąd bierze się moja wiara w Boga i chociaż, co do zasady, mam tendencje do racjonalizowania wszystkiego, to swojej wiary nawet nie próbuję.
Wiem od zawsze, że Bóg jest. Zwyczajnie czuję go opuszkami palców i w związku z tym, nie przemawiają do mnie żadne naukowe teorie na okoliczność ewentualnego jego braku.
Kościół to tylko instytucja i mam wątpliwości, czy jej kształt odpowiada Bogu

flykiller · Gość

nudziarz · Wysłany: Nie 20:44, 10 Mar 2013 Temat postu:

Czytając Was, bardzo szcerze uważam, ze macie rację nie wierząc w Boga.
Takiego Boga, o jakim piszecie, rzeczywiście nie ma.

W2 · Wysłany: Nie 20:50, 10 Mar 2013 Temat postu:

Kewa · Wysłany: Nie 20:59, 10 Mar 2013 Temat postu:

flykiller · Gość

Kewa · Wysłany: Nie 21:01, 10 Mar 2013 Temat postu:

Seeni · Wysłany: Nie 21:11, 10 Mar 2013 Temat postu:

No nie wydaje mi się, żeby to Bóg unieszczęśliwiał te biedne dzieci i żeby był odpowiedzialny za jakiekolwiek zło.
Zasadniczo Dobry Bóg popełnił jeden, jedyny bląd, dając ludziom wolną wolę.
Droga Kewo- Ty nie tyle masz wątpliwości, czy Bóg jest dobry, Ty zwyczajnie nie wierzysz w żadnego Boga. Jakakolwiek dyskusja z Tobą w tym temacie mija się zatem z sensem.
Z Muchą to ja się zgadzam, że każdy ma innego Boga.