po 30-tce

Kewa · Wysłany: Sob 15:36, 16 Mar 2013 Temat postu:

Nie przypominam sobie, żebym prosiła Cię o radę.

obserwator · Wysłany: Sob 15:41, 16 Mar 2013 Temat postu:

obserwator · Wysłany: Sob 15:48, 16 Mar 2013 Temat postu:

ale żebyś nie wzbija się w pychę, racjonalność tu nie stoi po twojej stronie bo też nie jesteś w stanie opisać stworzenia świata, wbrew swoim obietnicom, że będziesz "zasuwać"

bo gdyby coś takiego istniało już dawno byś "zasuwał", a tym czasem skrzętnie merituma omijasz

naprawdę myślisz, że tego nie widać, że ktoś jest tak głupi, że tego nie dostrzega

pytaniami a'la "a jak krok po kroku ów bóg miałby stworzyć świat nie zdołasz tego tego zaciemnić

obserwator · Wysłany: Sob 16:10, 16 Mar 2013 Temat postu:

obserwator · Wysłany: Sob 16:12, 16 Mar 2013 Temat postu:

obserwator · Wysłany: Sob 16:27, 16 Mar 2013 Temat postu:

obserwator · Wysłany: Sob 16:42, 16 Mar 2013 Temat postu:

Seeni · Wysłany: Sob 17:41, 16 Mar 2013 Temat postu:

Kewa · Wysłany: Sob 21:07, 16 Mar 2013 Temat postu:

W2 · Wysłany: Nie 20:03, 17 Mar 2013 Temat postu:

Ależ tu natrzaskaliście postów! Niech no tylko wytrzeźwieję, to dołozę swoich... Partyman

W2 · Wysłany: Wto 11:47, 19 Mar 2013 Temat postu:

W2 · Wysłany: Wto 12:08, 19 Mar 2013 Temat postu:

W2 · Wysłany: Wto 21:00, 19 Mar 2013 Temat postu:

Kewa · Wysłany: Wto 21:37, 19 Mar 2013 Temat postu:

W2 · Wysłany: Śro 0:02, 20 Mar 2013 Temat postu:

W2 · Wysłany: Śro 21:59, 20 Mar 2013 Temat postu:

Rozgraniczam idee bytu idealnego na Boga klasycznego i filozoficznego. Zrobię porównanie ich cech z punktu widzenia człowieka, użytkownika świata. To porównanie będzie na płaszczyźnie agnostycyzmu.
Bóg klasyczny(Dobry Bóg) Ma wykluczające się cechy i są to między innymi wszechmoc, a z drugiej niemoc. Dobry - zły. Miłościwy - mściwy. Takich sprzeczności i kontrastów można wymienić więcej. Przeanalizuje jedną cechę i będzie nią dobro i zło na świecie. Dobry Bóg nie powinien zezwolić na istnienie zła i to nie tylko z winy człowieka. Dlaczego toleruje obecność szatana, uosobienie zła? Czy nie może sobie z nim poradzić? Jeśli tak, to Bóg jest słaby i niegodny, by go czcić.
Natomiast bóg filozoficzny pozbawiony jest zarzutu istnienia zła, bo w jego dziele takie pojęcie nie występuje. Bóg filozoficzny ustanowił prawa natury i również ewolucję biologiczną. Właśnie w ewolucji dopatrujemy się zła, kiedy zwierzęta nas zjadały, A także my je zjadamy. W tym drugim przypadku rzadko kto widzi zło. Ale bez zła nie byłoby nas, a więc jest to zło konieczne. czyli dobro. To jak dziecko czasem daje się klapsa, czy inną karę dla jego dobra, by wychować na wartościowego człowieka.

Cdn.

l · Wysłany: Śro 22:11, 20 Mar 2013 Temat postu:

W2 · Wysłany: Sob 11:04, 23 Mar 2013 Temat postu:

Jestem zwolennikiem istnienia siły sprawczej, związku przyczynowo skutkowego, planu Bożego, demiurga. To wszystko oczywiście traktuję bezosobowo, by pozbyć sie sprzeczności wewnętrznych. Dlaczego model boga nie może być bezosobowy? Pewnie dlatego, iż jest to nienaturalne. Od zawsze tak myślimy iż wszelkie świadome działania muszą być dokonywane przez osobę myślącą, jako zamierzone. Jednak w przyrodzie obserwujemy zadziwiające zjawiska i wydawałoby się, ze wyszły spod ręki mistrza, a one same powstały. Na przykład zjawiska krasowe w jaskiniach żadem rzeźbiarz nie mógłby tego dokonać. Albo co każe atomom łączyć się w związki chemiczne, a te w zorganizowany organizm? Takie rozumowanie można przenieść na powstanie Wszechświata podczas Wielkiego Wybuchu. Możliwe, że poprzedzał go jakiś inny stan, o którym nie mamy zielonego pojęcia i na skutek związków przyczynowo skutkowych zaistniał BB, pierwociny naszego świata. Jakakolwiek była przyczyna, to w chwili powstania musiał istnieć zapis w materii, którego skutkiem jest wszystko, co obserwujemy. Nawet sferę duchową człowieka. Jaki ten plan Boży musiał być doskonały, że po wielu miliardach lat nastąpiła taka złożoność natury i po dziś dzień działa, jak w zegarku. Należy dodać, że ów zegarmistrz nie naprawia go i nie konserwuje.

W2 · Wysłany: Nie 21:26, 24 Mar 2013 Temat postu:

anmario · Wysłany: Pon 10:08, 25 Mar 2013 Temat postu:

Nie rozumiemy się W2. Bo, najprawdopodobniej, nic takiego jak obiektywna rzeczywistość dla nas nie istnieje. A ściślej mówiąc, jedyną obiektywną rzeczywistością jaka jest nam dana jest nasz wewnętrzny świat oraz rozum i zmysły, dzięki którym możemy jakoś komunikować się z realnym światem, którego złożoność nieskończenie przekracza ludzkie możliwości percepcyjne.
Co to znaczy – wiernie opisać rzeczywistość? Powiedzmy niech przedmiotem opisu będzie leżący przy drodze kamień. Jakie informacje powinniśmy przekazać próbując opowiedzieć o nim komuś innemu w taki sposób, by „widział” wszystko co tego kamienia dotyczy, czyli właśnie obiektywną rzeczywistość? Nie ma szans. Trzeba zacząć od Wielkiego Wybuchu – o ile, oczywiście, w ogóle był kiedyś taki okres w dziejach Wszechświata.
Bo rzeczywistość to nie tylko trzy wymiary przestrzenne, ale także czas. I, być może, jeszcze jakieś inne wymiary. Nawet gdyby istniała możliwość udokumentowania historii tego kamienia na nieskończonej ilości czegoś w rodzaju fotografii przedstawiających wszystkie szczegóły jego stawania się kamieniem to i to byłoby zbyt mało. Sposób opisu takiego kamienia zakładający, że, po zapoznaniu się z nim, każdy słuchacz zobaczy to samo zwyczajnie nie istnieje, nie jest możliwe nawet wyobrażenie go sobie. A to jest jedyne możliwe do przyjęcia kryterium tego co obiektywną rzeczywistością jest - cała prawda o niej, łącznie z najdrobniejszymi dotyczącymi jej szczegółami. I to, między innymi mam na myśli, mówiąc, że nie mamy narzędzi do badania rzeczywistości – jak możemy je mieć skoro nie wiadomo czym ona jest? LHC służy do badania modelu wycinka rzeczywistości, czyli czegoś nieskończenie od niej odległego. A sama ona, ta rzeczywistość – czym jest? Jak możemy chociaż próbować odpowiedzieć na to pytanie skoro nie ma zgody nawet do kwestii najbardziej podstawowej: czy istnieje tylko materia czy także i Duch? Bóg? A może są jeszcze inne możliwości?
Nic nie proponuję. Ani materializmu, ani immaterializmu ani jakiejkolwiek innej idei. Może poza jedną: świat jest nieskończenie ciekawy a my jesteśmy w połowie drogi do poznania go. I zawsze tak było i zawsze tak będzie.
I że jesteśmy tu, na Ziemi, czy gdziekolwiek indziej, tylko i wyłącznie po to, by osiągnąć szczęście, czymkolwiek ono by nie było. Tak jakoś mi się wydaje.