po 30-tce

W2

Zastanawiam się, czy Bóg chce by go wielbić. Skoro jest niewyobrażalnie rozumny i mądry, to dlaczego oczekuje, a nawet wymaga, wielbienia siebie? Taka postawa jest typowa dla maluczkich i niegodna podziwu godnej osoby. Człowiek nieskończenie wielki i dobry stoi na uboczu wydarzeń gawiedzi i subtelnie podsuwa moralne prawa, a nie szuka poklasku. Myślę, że takie zachowania obrażają Boga.

anmario

Na podstawie rozmów z wieloma mądrymi ludźmi zebrałem dane, które obrazują co dzieje się z nami po śmierci. W celu wizualizacji umieściłem je na wykresie kołowym i swoją pracą dzielę się z Wami.

Kewa

W2

W2

W2

Idąc powyższym tokiem rozumowania, zastanawiam się, czy krążące we Wszechświecie myśli ludzi tych żyjących i dawno zmarłych mogą ze sobą komunikować się i tworzyć związki. A może te myśli wchodząc we wspólne relacje tworzą nową jakość, osobowość, świadomość kosmiczną? Byt prawie idealny. Byłoby to materialne niebo, w którym każda myśląca istota miałaby swoje miejsce. Dlaczego tylko człowiek?
Powiedzcie Drodzy forumowicze, czy ten pomysł wydaje się czystą fantazją, czy realną możliwością?

W2

Mati · Gość

Mati · Gość

Mam wrażenie, że jedyne do czego tak naprawdę przydaje się wiara w Boga, to do świadomości, że po śmierci udamy się gdzieś dalej.. i że życie doczesne jest tylko przedprożem.. ale czy doczesne życie wierzącego i niewierzącego różni się jakoś specjalnie?

Ron

Mati · Gość

No dobrze.. ale czym jest dla Ciebie ta dusza? Bo ja osobiście nie otrzymałam od Boga łaski wiary w Niego, a mimo to czuję, że jestem złożona z czegoś więcej niż tylko z materialnego ciała..

Ron

Ron

Zresztą skoro zakladamy, że wszechświat to cialo Dobrego Boga to może ta narastająca tajemnicza ciemna materia to jakaś choroba Dobrego Boga, a wtedy naprawdę nie na miejscu jest zawracanie Mu głowy, gdy oprócz normalnych obowiązków zmaga się z chorobą. Think

Mati · Gość

W takim razie nasuwa mi się jeszcze jedna myśl, że nie znam mechanizmów działania swojego materialnego ciała, dzięki którym mam poczucie jakiegoś mojego niematerialnego wymiaru.. w skład którego wchodzą np. emocje, uczucia, myśli.. a wszystko to jest efektem jakiś reakcji zachodzących w moim mózgu.. Pytanie tylko nadal pozostaje takie, dlaczego w tej samej rzeczywistości, w tych samych okolicznościach na 100 ludzi cała setka posiada całkowicie różne ego, różne myśli, uczucia, emocje.. I w tym można by upatrywać działania czegoś z zewnątrz.. jakiegoś indywidualnego tchnienia.. ale czy jest nim dusza dana przez Boga? To już kwestia wiary..i potrzeby posiadania odpowiedzi na tego typu pytania.

Mati · Gość

Ron

W istocie rzeczy wszelkie filozofie materialistyczne zakładają a priori, że świat jest przyczynowo-skutkowy. Ma to dwa słabe punkty. Po pierwsze nie można tego udowodnić co wykazywał np. Hume. Po drugie nie wyjaśnia tych przypadkow, które w jakimś tam stopniu powtarzalnie zachodzą, a nie można znaleźć związkow przyczynowo skutkowych. Alternatywną koncepcją jest, że wszystko co istnieje i się dzieje jest efektem jakiejś nadrzędnej WOLI, której efekty mogą ale nie muszą być różnorodne i fizycznie niepowiązane. Znaczy się załóżmy, ze słuchasz programu I PR i jak na zegarku duża i mala wskazówka ustawiają się na liczbie 12 to słychać hejnał z Wiezy Mariackiej. Gdyby traktować świat wyłącznie w kategoriach przyczynowo-skutkowych to za cholerę nie dałoby się tej obserwacji wytłumaczyć. Według mnie świat można lepiej opisać wolą Dobrego Boga niż fizyką, którą znam może nie na eksperckim ale na przyzwoitym poziomie. Think

Mati · Gość

..i dalej prowadząc tak zacny monolog samej z sobą kończąc dodam, że świat kiedyś przestanie nam dawać, jego zasoby się skończą... przestanie być zagadką, ale taką zagadką zawsze będzie Bóg, który o krok lub dwa a może i pięć wyprzedzać będzie nasze pojęcie, bo my tak chcemy, bo takim Go stworzyliśmy.. niepojętym...
(Pod słowem 'My' mam na myśli ludzi w Niego wierzących..)

Mati · Gość

Ron

Ron