po 30-tce

Brunner

preludium:

"Życie czym jest życie?
Życie to przygoda ,która człowieka spotkała,
lecz niestety niektórych, boleśnie pokąsała.
Życie człowieka rózne ma bycie
Nie ma człowieka takiego wiecznego
Nie ma takiego zawsze szczęsliwego
Zdrowie to dar jakich mało
lecz nie wszystkich to spotkało
Czy człowiek może być zły?
nato pytanie odpowiedz mi ty
Więc pomagaj bądz prawdziwym człowiekiem
jeżeli nie to zawsze bedzie źle
Wiec pomagajmy innym
jak nie pomozemy to okrutni bedziemy
Najlepiej innym pomagajmy
bo sami nie wiemy kiedy umrzemy"

no dobra, wieszcz odrobinę bredził - ale w końcu to tylko preludium

Mati

Impresja

Jakie to wspaniałe,
Gdy wszystko wokoło po prostu jest,
Dzieje się spontanicznie.
Tyle form, kolorów i dźwięków
Przejawia się w przestrzeni umysłu.
To wspaniałe,
że nie muszę niczego osiągać
Ni starać się zrozumieć.
Po prostu wiem.
Prawda jest tutaj i tam
Wszędzie, jestem jej częścią
A ona moją.
Nie ma drogi, którą trzeba by iść
Nie ma celów do osiągnięcia
Nic nie krępuje mojej wolności
Nie ma też mnie
Jest dzianie się, miłość i jedność
Początek łapie za ogon koniec
Pytania rozpuszczają się w doświadczeniu
A jeden płatek kwiatu
Odkrywa tajemnice, których nie udźwignie
gruba księga
Gęsto zapisana słowami
Zniknęły ramy pojęć
Które wydzielały prawdę w okruszkach
Niczym żebrakowi grosze
Nie muszę jej wybierać spomiędzy kamieni
Gdzie leżały przykryte mułem
Nie ma już medytacji i po medytacji
Nie ma ja i ty
Jest tak jak było zawsze
Po prostu
Widzę jak wszystko płynie w jednym kierunku
Niczym rzeka, która meandruje
Choć płynie zawsze naprzód ku morzu
Swemu kochankowi
Ja jestem bezmiarem morza
Które pulsuje życiem w nieskończoność
Jego głębią
To ja jestem tobą...
Zamknij książkę
Wytrząśnij spod powiek litery.
Oddech wygładzi ocean
A ty zanurkuj swobodnie
W jego przyjaznym błękicie
Nie goń za bąbelkami
Widzisz światło?
To twoje życie.

Pszczółka Maja

"Życie, choć piękne, tak kruche jest..."

https://www.youtube.com/watch?v=Pfk2Mfe0cfw

Kewa

Wiem, czym nie jest

" Życie to nie teatr mówisz ciągle, opowiadasz,
maski coraz inne, coraz mylne się zakłada..."

flykiller · Gość

A ile ten wieszcz miał lat, kiedy to pisał? trzynaście?

Ciężar gatunkowy topików na forum mnie, ostatnio, przytłacza

Seeni

flykiller · Gość

Który wieszcz? czy dałam jakąś plamę? czy to młodociany Mickiewicz?

Seeni

Bo wieszczy zasadniczo było trzech- niejaki Paweł Dziuba- wiersz nr 1 z postu założycielskiego. Poeta nieznany zasadniczo i istotnie sądząc po głębi utworu i stylistyce lat około 13.
Drugi wieszcz, to jak przypuszczam sama Mati,
Kolejny wieszcz to Stachura
W międzyczasie był tekst Golden Life.
Stąd też pytanie, o którego wieszcz chodzi miało swoje podstawy

mailo

flykiller · Gość

Seeni

To Ty jesteś jeszcze Byk czy już Bliźnięta?
Ociężałość umysłowa zaczyna się po 45- roku życia. Teraz tracisz jedynie charakterystyczną dla młodego wieku elastyczność myślenia

flykiller · Gość

Bliźnięta.

A teraz, nim nadciągnie Stefan, spłodzi ambitny post na dwadzieścia linijek, którego nie przeczyta Pasztet, gdyż programowo nie czyta postów dłuższych niż 6-wersowe, ale przeczyta Brunner i odzyska wiarę w ludzi przewyższających intelektualnie całą forową brać o lata świetlne, odpowiem, w sposób głęboki i uduchowiony, na zawarte w tytule pytanie, posiłkując się słowami świętej księgi, a mianowicie: Ja (rzecz jasna, flykiller) jestem drogą, prawdą i życiem. Umówmy się, że to jedna z definicji tego, czym jest życie. Mnie, osobiście, bardzo bliska.

Seeni

Ale w sensie, że życie to Ja, czy że droga i prawda
ps Ja jestem już po 45 roku życia więc ociężała programowo

rosegreta

a pamiętacie kiedyś mieliśmy taki rymowany topik,
i ja tam, kiedyś w pracy w przerwie takie mnie naszło i napisałam

Ile trwa życie
tyle co drinka wypicie
chwile te krótkie i mile
to wszystko strasznie zawiłe
a może te dłuższe i smutne
czy zycie bywa okrutne
czy może dla nas jest darem
a może nocnym koszmarem
czy warto w tak krótkim zyciu
mysleć o swoim byciu
a może po coś istnieje
a może cos w ludziach zasieje
może otrzymam nadzieję
że zycie jakiś ma głębszy sens
i nie jest to zycia tylko jeden kęs
a może można cieszyć się zyciem
i wspólnym na ziemi z innymi byciem
wielu sensu życia szukało
nie wiem, czy życia im bylo malo
literatura zna takie przypadki
opisuje życiowe przygody i wpadki
lecz mnie nurtuje pytanie
co z moim życiem się stanie
jakie jest moje życiowe zadanie
jestem, oddycham i dziś żyję
a co będzie jutro?

Teraz już (a może na razie tylko) pieprzę życiowe dylematy
a niech będzie pikantnie

flykiller · Gość

Stefan

Czym jest życie jest jednym z tematów o których nie powinno się rozmawiać na forum. Jednocześnie rozmowa o sensie życia, zmienia rozwój i śmierć organizmów wielokomórkowych w iluzoryczną wartość dodaną.
Wyznanie Fly mnie nie zaskoczyło. Pozwolę sobie poprawić drobny błąd językowy. Pisze się "jestem droga". Chyba , że autorka rozwinie ową drożyznę np.jestem drogą pisarką lub jestem drogą komuś. Przeraziła mnie też drobna sugestia, że do Aproxymata można wyłącznie poprzez Fly.

letnisztorm

Dzisiaj gdzieś w cyberprzestrzeni wyczytałam, nie powtórzę dosłownie, że trzeba żyć, swoim życiem, nie innych. Sens chyba oddałam Angel

annaliza

Kurde, no nie będzie chyba teraz pisać (na sucho/czysto/czy jak tam się teraz mówi) o tym, czym jest życie..?

Pasztet

Brunner

chyba ten wieszcz z postu założycielskiego to był raczej taki wieszczyk

no to na drugą nóżkę:

Czym jest me czucie?
Ach, iskrą tylko!

Czym jest me życie?
Ach, jedną chwilką!

Lecz te, co jutro rykną, czym są dzisiaj gromy?
Iskrą tylko.

Czym jest wieków ciąg cały, mnie z dziejów wiadomy?
Jedną chwilką.

Z czego wychodzi cały człowiek, mały światek?
Z iskry tylko.

Czym jest śmierć, co rozprószy myśli mych dostatek?
Jedną chwilką.

Czym był On, póki światy trzymał w swoim łonie?
Iskrą tylko.

Czym będzie wieczność świata, gdy On go pochłonie?