po 30-tce

Poldek

A co jest przyjemnego w starosci?
Ciagle klopoty ze zdrowiem, wiszenie u lekarza, dzieci rozlazly sie po swiecie i nie ma z kim porozmawiac, a nawet jesli nie to dlaczego tak dziwnie reaguja na udzialane im rady i pouczenia?
Swiat jest inny, "za moich czasow to by bylo nie do pomyslenia", albo "jaka ta mlodziez niewychowana", wszycy gdzies pedza i nie maja czasu.

Chrzanic to, ja i tak bede zawsze mlody

Mii

Kiedy codziennie patrzę na siebie w lustrze nie zauważam zmian w wyglądzie...tak, że nie licz Livio na to, że któregoś poranka zobaczysz w nim staruszkę..te zmiany widzę na zdjęciach, ale może nie jestem zbyt normalna Brick wall

bo nie potrafią zepsuć mi humoru...może to jeszcze nie czas...może jeszcze muszę poczekać z 15 lat Think

i wiecie co...ja naprawdę nie czuję się staro oops

szb

starość, wchodzę w to:

- wszyscy się przyzwyczaili do Twoich dziwactw, święty spokój
- staruszka nikt nie uderzy na meczu
- jak dobrze zasiliłeś filary i zakład ukrytych skarbów to pozostaje Ci to o czym marzyłeś - podróże
- młode wilcy lecą na doświadczenie i siwiznę i na te życiowe zmarszczki
- kto wie? może zostaniesz honorowym mieszkańcem miasta ... jak dobijesz setki

nudziarz · Gość

lulka

A co ja mogę napisać w temacie skoro nic nie wiem o starości?
Jak będę stara to się wypowiem.
Wiem jedno - im człowiek młodszy tym więcej zawraca sobie tą starością głowę. Już tutaj nieraz pisaliśmy (ja zapewne też), że mając 25 lat dostawałam bzika na myśl, że jak skończę trzydziestkę to będę stara.
Z wiekiem to nastawienie staje się po prostu śmieszne.
Nie wiem - może trzeba dużo przeżyć? Nie spać po nocach, wychować dzieci, ożenić się ze trzy razy, mieć 20 narzeczonych by się zmęczyć?
Być może wówczas łatwiej myśleć, że ten czas spokoju nie jest aż taki okrutny? Kiedy właśnie dzieci pójdą w świat? Kiedy nie ma się już po prostu ochoty na 21 narzeczonego?
Poza tym kiedy ta starość przychodzi?

Nie pamietam z kim to był wywiad - z bardzo wiekową aktorką w każdym badź razie. Ja wówczas byłam przed trzydziestką i banalne zdanie utkwiło mi w głowie i tkwi tam do dziś.
Zapytana czy starość jej doskwiera odpowiedziała, że o wiele mniej niż sądziła gdy była jeszcze młoda. Wówczas najbardziej martwiła się, że na starość nie będzie już mogła tańczyć całą noc. Teraz śmieje się ze swoich obaw bo wówczas (gdy była młoda) nie przyszło jej do głowy, że nie będzie już jej się chciało tańczyć. Po prostu.
I czy się jej boję? Nie boję się.
Choćby z tej prostej przyczyny, że przerażająca jest dla mnie myśl, że mogłabym żyć wiecznie. I ciagnąć ten wózek w nieskończoność.
Owszem, idealnie byłoby być młodym i pięknym do śmierci, ale obawiam się, że wówczas myśl o śmierci byłaby o wiele bardziej trudna do przyjęcia niż w układzie w jakim tkwimy.

evra · Gość

dla mnie starosc to nic strasznego, mam podobne zdanie
co Fi, nic juz nie musiec ( no wiem, wiem...), nie gonic,
cieszyc sie tym, co jest tu i teraz. moze to kwestia tego,
jaka starosc dane nam bylo/jest ogladac?
ja ciagle mam przed oczami moja kochana Babcie, ktora
mimo nielatwego zycia zestarzala sie godnie i dobrze.
Szamil...dla mnie godnie, to naturalnie, bez codziennego
utyskiwania i prob zawracania kijem rzeki - jest jak jest,
na niektore sprawy moge miec wplyw, a inne przyjda, niezaleznie
od tego, czy bede sie krzywic, czy usmiechac.
wiec po co sie szarpac?

Mii

Mało to oryginalne, ale podłączam się pod posty Fi i Evry

A to ku przestrodze

[link widoczny dla zalogowanych]

bo ja

moja teściowa "zestarzała się" w wieku 60 lat gdy dopadła ja poważna choroba.
MOja babcia przeżyła ponad 90 we wzglednej sprawności.
Moja matka przestała pracować na etacie i robić "lewizny" w wieku 71 lat.
Mój ojciec nie zdążył się zestarzeć w moich oczach.

Mnie dziś boli kręgosłup i boję się, że umrę przed emeryturą

Wogóle nie boję się starzec i zestarzeć - boję się cierpienia związanego z utratą sił i sprawności. Ale wiek nie zawsze musi się z tym wiązać.

Kasztanka · Gość

Pytanie bylo dlaczego nie chcemy sie starzec? a ja wiem, ze sie starzeje, czy mi sie to podoba czy nie.
Jednego dnia ladniej sie strarzeje, drugiego glosniej, trzeciego stoje w miejscu, i tak to jakos sobie leci.

bea.ta

Dlaczego nie chcemy się starzeć ?
Bo żyjemy w czasach szaleństwa na punkcie młodości, kultu młodości.?
Bo starość nie radość... przy naszej polityce Not talking

A starzeć przecież zaczynamy się już w momencie przyjścia na świat.
Dlaczego więc starzenie kojarzy się ze starością ?
Not talking

A niektórzy przecież od małego są już starzy, stąd powiedzenie stary(stara ) malutki

fi · Gość

ludka

Pytanie zostało w ten szczególny sposób, że sugeruje odpowiedź, innymi słowy jest to pytanie tendencyjne. Yapp, nie wiem, czy celowo, czy nie, przyjął błędne założenie,
iż "nie chcemy się starzeć" i w związku z tym sformułował pytanie " dlaczego nie chcemy się starzeć?" .
Tym samym niejako zdeterminował potencjalne wypowiedzi.
A przecież niektórzy zwyczajnie nie boją się upływu czasu.... i jest to możliwe ...

Jedno jest pewne, konsekwencją przyjścia na świat (oprócz nieuchronnej śmierci) jest przejście przez poszczególne etapy życia, starość również.
Niektórym starośc nie jest pisana, ale to juz siła wyższa.
Gdyby postawiono pytanie "Czy boimy się starości?" zostałaby dana możliwość swobodnej wypowiedzi zarówno twierdzącej jak i przeczącej.
... wraz z uzasadnieniem

Nie boję się starości, oswoiłam się z tą myślą, bo .... z każdym strachem trzeba się oswoić a później przezwyciężyć.... strach oczywiście. Tongue out (1)

P.S. Słyszałam kiedyś takie "ciekawe" pytanie:
Czy Pan już nie bierze łapówek ???

slepa i brzydka

czy mamy jakis wybor?
strzejemy sie z wygladu, starzejemy sie zdrowotnie, starzejemy sie mentalnie.
nie mamy wiekszego wplywu na nasza starosc...

"[nie] chciec to Ty se mozesz..."
przypomnialo mi sie...

Sabina

Mati.

..nie chcę się starzeć .. psychicznie raczej mi to nie grozi, ja się nie zestarzeję, może co najwyżej w końcu dojrzeję.. Blue_Light_Colorz_PDT_02

.. duch się nigdy nie starzeje, więc nad tym się nie zastanawiam.. ale martwi mnie fakt, że moje ciało, sylwetka, figura utracą swoje walory, nastąpi ich nieuchronna degradacja, będę zasuszona, malutka, zwiśnięta i zanim polubię miniówki już nie będzie wypadało mi w nich biegać..
Brick wall

ale bez względu na to wszystko, kielicha i tak podniosę.. własnoręcznie..
Blue_Light_Colorz_PDT_02

Sabina

szb

pomarszone są fajne, nic sie nie znacie na modzie

wawi

[link widoczny dla zalogowanych]
a może chcecie tak??

paj

Jestem już po 30 tce i 40 tce.
I chyba te cyfry nie mają większego znaczenia.
Bo często czuję się bardzo stara i cieszy mnie to nawet.
Pewnego rodzaju wycofanie się, zgnusnienie, brak pragnień.
Ale przyznam się, że zdarza mi się czuć...znacznie młodziej i też to lubię.
To było o psyche, którą blondynki też posiadają.
A co do fizyczności.
Hm..
Przychodzą mi do głowy bardzo dziwne pomysły, czasem.
Wyprasowania tego i owego, naciągnięcia, wypełnienia i odessania.
Ale nie czynię tego z osobistych powodów, bardzo ważnych.
Wyznacznikiem dla mnie mojej fizycznej starosci jest, że nie jest ze mną tak źle, gdy wbiegam w szpilkach co drugi stopień po schodach w pracy i nie mam zadyszki.
Nie akceptuję w sobie słabości fizycznej już od dawna i nie ma to nic wspólnego z wiekiem.

Mii