po 30-tce

[animavilis]

Podczas obiadu mam brzydki zwyczaj uprawiania czegoś, co jak mi się wydaje, nazywa się capingiem. Mianowicie, z pilotem w ręce, namiętnie przerzucam telewizyjne kanały, nie zatrzymując się na żadnym dłużej. W trakcie tej czynności zarejestrowałam ostatnio fragment programu E. Drzyzgi, w którym jakaś dziewczyna opowiadała, jakie konsekwencje miało dla niej aresztowanie jej ojca, będącego także ojcem jej dziecka oraz usunięcie ciąży z tego związku. Oczywiście, trauma, ble, ble, ble... ale w to nikt nie wątpi. Na propozycje, a nawet namowy autorki programu, by skorzystała z pomocy fachowca, dziewczyna odpowiadała w ten deseń: nie, to nic nie da; nie mam siły; nie potrafię o tym mówić; nie dam rady. Pomyślałam wówczas, okraszając to w myślach kilkoma nieeleganckimi epitetami, że jednak znalazła w sobie dość siły, by przywlec się do programu telewizyjnego i rozdrapywać swoje życie na oczach gapiów.
Na dobrą sprawę, nierzadko, na forum, robimy coś bardzo zbliżonego. Targają nami emocje, które potrzebują publiki. Nie zawsze mamy sposobność ani odpowiedniego widza/słuchacza w realu. Nie zawsze możemy to zrobić bezkarnie, bez konsekwencji. Pojawiają się czasem topiki, które odwołują się bezpośrednio do jakichś uczuć czy zachowań userów, stawiają jakieś pytania, ale w gruncie rzeczy można odnieść wrażenie, że stanowią tylko pretekst do ubrania w słowa swojego żalu, cierpienia, rozczarowania czy tych wszystkich uczuć, o których nie wypada mówić wprost obcym ludziom.

[Aproxymat]

To się chyba nazywa "zapping", od "zap-zap", dźwięku przeskakiwanych kanałów.
Myślisz, że powinniśmy udać się do fachowców, zamiast opisywać na forum swoje stany emocjonalne?

[illunga]

Do fachowca to ja się chyba udam, bo mi się dziś forum ciągle wiesza i diabli mnie biorą na tę okoliczność

A co do topików na zamówienie Czasem jest fajniej- po kilku postach pojawia się dopiero sążnisty post ojca założyciela, albo matki założycielki, w którym pisze o tym, co tak naprawdę chce powiedzieć, a czego nijak było napisać w zagajeniu tematycznym
I przyznaję,że barrrrdzo to lubię
Czasem coś człowieka męczy, z czym samemu trudno sobie...A jak kto z boku popatrzy, to i czasem oświecenia jakiego można się doczekać

[animavilis]

[Mii]

Może jest tak, że niektórzy nie chcą zajmować (martwić) swoich realnych przyjaciół swoimi problemami...może chcą im oszczędzić zmartwień, wolą podzielić się tym co ich gryzie z obcymi ?

[kasiek66]

Mii, moze i tak
Tylko czy wszyscy tak piszacy i rozprawiajacy o swoich problemach, maja realnych przyjacioł?

[Paj]

[Mii]

[bo ja]

ludzie, którzy przeżyli jakąś traumę mają często tendencję do jej powtarzania i nawet poszukiwania. Często poszukują podświadomie odrzucenia równocześnie z poszukiwaniem akceptacji. Dlatego myślę, powodzenie takich telewizyjnych "spowiedzi" - z jednej strony mówiący daje sobie szansę oczyszczenia się ze swoich uczuc, przez moment łudzi sie nadzieją, że otrzyma wsparcie, po czym wychodzi z programu, w poczuciu: nikt mnie nie rozumie, wszyscy mnie potępiają i odrzucają. I w pewnym sensie tego szukał... choc to oczywiście paradoks.

I myślę, że tak bywa i na forach internetowych też - są ludzie którzy zawsze będą widzieć innych przeciwko sobie, bo mają wpisane w swoje życie bycie ofiarą.

Pewnie można by to wytłumaczyć na gruncie teorii gier, w myśl ktorej ludzie grają w różne gry w wyniku których otrzymuja "głaski" nawet jeżeli są to "kopniaki". Często właśnei zadaniem terapii jest złamanie takiej gry.

[lulka]

Mam wrażenie, że to kolejny topik o charakterze dogłębnej psychoanalizy.
Dlaczego piszemy w necie?
Odpowiem pytaniem:
Dlaczego ogladamy telewizję? Dlaczego korzystamy z telefonów?
Dlaczego jeździmy samochodami, a nie na poczciwych siwkach i kasztankach?
Ludzie się kiedyś bez tego obywali i można byłoby przypuszczać, że mieli mniej problemów egzystencjonalnych.
Choćby z tego wzgledu, że nie mieli takich dylematów.
Teraz korzystamy z netu, który jest obiektem sporego zainteresowania psychologów choćby i odpowiedzi można mnożyć w nieskończoność.
Tylko dlaczego podciągać wszystkich pod jakiś standard, w dodatku tak mglisty jak kolejna psychologiczna teoria?
Mam komputer, mam sieć, mam chwile wytchnienia, które niekoniecznie chcę spożytkować na coś mniej lub bardziej pożytecznego. Są w nim ludzie, a ja jestem zwierzęciem stadnym. Lubię wejść, poczytać o ich radościach i problemach. W odpowiedzi przekazuję im swoje przemyślenia i mam wspaniałe poczucie, ze przeczyta to tylko ten kto chce.
Czym to się różni od występu u Ewy Drzyzgi?
Tym samym co umieszczenie zdjęcia za szafą od występu w Big Braderze.
Oczywiście można znależć wiele podobieństw. Tak samo jak między rozmową z koleżanką, a rozmową z Ewa Drzyzgą w jej programie.
Tylko jaki to ma sens? Szukanie podobieństw na siłę?
Dla mnie jedno z drugim nie ma nic wspólnego.

[nudziarz]

Chyba trzeba by rozróznić dwa zagadnienia...
Pierwsze - to o czym pisała Anima w poscie załozycielskim, to jakieś teatralne przezywanie własnego zyia, potrzeba publiki dla wszelkich, czasem bardzo osobistych czy wstydliwych, przezyć. Kto z nas nie zna ludzi po prostu uwielbiających kłócic się publicznie, opowiadających w gronie znajomych o brudach swojego zycia rodzinnego itp.
Drugie - wykorzystanie nadarzajacej się okazji dla "spuszczenia pary z kotła". Zgromadzone emocje potrzebują ujscia i np forum jest doskonałym miejscem, aby w spore, kłótni czy dowaleniu komus odreagować stress czy przezycia.

Chyba poszukiwanie widowni dla wyartykułowania swoich emocji jest mi obce.. swoje sprawy załatwiam zawsze w cztery oczy a nie publicznie.... co innego kiedy wkurzony czyms siadam przed kompem i akurat ktoś, coś, jakos... cóz okazja czyni złodzieja

[animavilis]

[lulka]

[animavilis]

co za idealne współbrzmienie!
pomyślałam sobie, czytając:

ale Ty mnie czasem wkurzasz, lulka
i
mogłam sobie darować kolejny memłający temat
i
nie powinnam tutaj w ogóle zaglądać w taki fatalny dzień, zwłaszcza, że nie masz czasu

[slepa i brzydka]

gdybym ja powiedziala kto mnie na forum wkurza, to wiele osob by sie strasznie zdziwilo!!
lepiej nie mowic takich rzeczy, to nikomu nie jest przykro, i wszyscy ku mojej uciesz nadal chetnie popelniaja tematy i posty.

[lulka]

[zadziora]

[bea.ta]

Anima prowadzisz niezdrowy tryb życia .
Jedzenie i jednocześne ogladanie TV odbiera wrażenia smakowe . Co gorsza , za godzinę możesz zapomnieć co jadłaś albo czy w ogóle jadłaś i znowu zaczniesz jeść .
(Tak przynajmniej dzieci mają ... )

[Mati.]

[Seeni]

Chociaż, co do zasady zgadzam się z Mateczką, proponuję jednak część siebie ( no jakieś 10-20%) zostawić tylko dla siebie. Z czystych względów bezpieczeństwa.