po 30-tce

Kewa

Zabieracie autostopowiczów? Tyle się nasłuchałam o przykrych zdarzeniach związanych z podwożeniem obcych, że nie zatrzymuję się. A to jednemu pocięli siedzenie, a to drugiemu buchnięto saszetkę z pieniędzmi. Czuje się przy tym trochę niezręcznie, ale z drugiej strony - moje auto, to przedłużenie mieszkania, azylu, a tam też niechętnie wpuszczam obcych.

animavilis · Gość

Ja znam to tylko z drugiej strony

Pięknie było.[rozmarzona]

Poldek

Jak jezdze sam, to sie boje. I nie wezme mezczyzny a tym bardziej kilku.
Jak sie trafi para i akurat mam miejsce to sie zatrzymam.

Jadac w dwie osoby - moge kogos zabrac.

Kiedys jezdzilem stopem wiec staram sie to splacic.

Z dziewczynami roznie bywa, kumpel kiedys wzial jakies malolaty i pozniej chcialy od niego kase wyciagnac ze niby je molestowal...na szczescie mial gps w samochodzie i wmowil im ze wszystko w kabinie jest nagrywane.

nudziarz

właśnie pisałem, że nigdy się nie zatrzymuję, a nie dalej jak dziś wziąłem jakiegoś starszego pana stojącego przy zepsutym autobusie

Ale z zasady - nie zatrzymuję się.

Aproxymat

Nie mam samochodu, więc siłą rzeczy znam tylko rzecz jako pasażer.
Co przypomina mi zabawną historię. Dawno temu mieszkałem krótko na pewnej podszczecińskiej wsi. Z miasta było tam parę kilometrów marszu ale spokojnie sobie tak maszerowałem nie raz i nie dwa. Pewnego jednak dnia było dość późno już, autobusy nie jeździły a jakiś czułem się taki zmęczony i myślę sobie tak: ustawię się na ostatnim skrzyżowaniu i złapię okazję, na pewno będzie ktoś jechał w stronę granicy, to mnie podrzuci ten krótki kawałek. Stoję jak ten idiota, samochody przejeżdżają, macham ręką, uśmiecham się - nic, wszyscy mnie ignorują a nawet jakby przyspieszają. Dopiero po jakimś czasie zorientowałem się, że przyczyną była lokalizacja, którą wybrałem. Zaraz obok zakładu poprawczego.

Innym razem też próbowałem złapać okazję. Zatrzymało się jakieś wypasione auto i przemili panowie w ciemnych okularach zagadnęli mnie po rosyjsku gdzie mnie podwieźć.

Podziękowałem na tyle grzecznie na ile umiałem i oddaliłem się jak najszybciej.

Pochodzenie O-Ren Ishii

akurat swoje skasowałem więc rozterki tego typu się jakby rozwiązały samoistnie (tzn. nie skasowałem, będzie jeździć... chyba - do odbioru za dwa tygodnie)

co do pasażerów, nie biorę - to dzikie czasy są, weźmiesz faceta to cię zabije, weźmiesz kobietę a wytoczy sprawę o gwałt...

Kewa

Właśnie dlatego, że w czasach szkolnych zdarzało mi się zatrzymywać auta teraz mi jakby trochę głupio

Zwyczajnie się boję, bo prowadząc jestem praktycznie bezbronna. Na trasie, którą często jeżdżę zwykle ktoś macha, czasem już z wyglądu - ćpuny. Czasem jakieś malolaty - mocno wymalowane. Jednocześnie wiem, że połączenie na tej trasie jest bardzo dobre - pociągiem i busem, nie bardzo rozumiem potrzebę podwiezienia, oprócz zaoszczędzenia pieniędzy, lub sił, bo trasę spokojnie można przebyć rowerem (sprawdzałam nie raz

).

animavilis · Gość

szb

Kiedy jadę sam, gdzieś w trasę i mijam tych machających to pokazuję im ręką, że ja w zasadzie tu, blisko. Kłamię ich bo, niech się nie wkurwiają na mnie jak tak stoją tam i machają. Ale ja nie mam ochoty jechać z kimś i wdawać się w wymuszone rozmowy. Nie mam zresztą na to ... czasu. Czasem musze odebrać telefon, pomyśleć ... wygazować się. Życie.

Ale ostatnio wziąłem chłopa. Wracacałem do Rzeszy z Przemyśla ale na skróty bo w Jarosławiu stoi się w korku po 40 min minimum. I wziąłem go.
Gość zaciągał aligancko po przemysku i zostawił mnie dwa zlocisze i honorowy byl i swój. Zresztą, mój autostopowicz wysiadł wioskę wcześniej, przed tą, w której ja sie urodziłem.
Więc ... jakbym podwiózł ... ziomala no

Jakoś nie mam szczęścia do kobiet.
Ale też patrzę jaka macha. Jak widzę, że młoda albo taka psiuta jakaś to stosuję tą swoją ściemę albo udaję, że nie widżę.
Ale gdyby się zdarzyła taka, że ... bym wiedział, że o pająkach można z nią porozmawiać albo o nanocząsteczkach, albo o III LO w Rzeszowie to ... chętnie.

Poldek

Arth

Zawsze się zatrzymuję. Ale jeszcze nikt nie odważył się wsiąść .

bosska

famka_

raz mi się zdarzyło, ale od tamtej pory nigdy wiecej !

Mati.

Kewa

famka_

Na mazurach, ulitowałam się nad chłopakiem który normalnie klęczał (chyba to mnie ujeło ) przy drodze i błagał żeby go ktoś zabrał , no wiec że serce mam wielkie zabrałam go, okazało się że chłopak wracał od dziewczyny a był z poznańskiego, i wsiowe chłoptasie tubylcy pobili go potłukli telefon , zabrali pieniądze , wysadziłam go w Olsztynie bo tam miał juz jak się dostać (gdziekoliwek), od policji dostał na bilet do domu , ale stres i nerwy niestety w takich sytauacjach biorą górę , wiec wolę się nie denerwować

Kewa

Nie, no w tej sytuacji to całe szczęście, że się zatrzymałaś Applause

beeper

Kiedyś zepsuła mi się bryczka i musiałem zostawić w warsztacie w Bartoszycach. Wracałem stopem z młodzieńcem który musiał się kierownicy trzymać, taki był oprocentowany, ja zaś się modliłem na każdym zakręcie by to nie był mój ostatni zakręt. W końcu zaproponowałem mu byśmy się zamienili miejscami, bo po drodze widziałem policję. Położył się na tylnym siedzeniu i zasnął. Wjechałem do Olsztyna, postawiłem auto na parkingu i oddaliłem się.
Kiedy indziej późnym wieczorem jechałem z kumplem przez las i szły drogą dwie dziewczyny. Zatrzymaliśmy się by je podwieźć, a one czmychnęły w las, trochę pechowo, bo teren był podmokły i słychać było jak człapią po tych mokradłach...

Indian Summer

kiedyś sporo jeździłam stopem...i pierwsze pytanie, jakie niemal zawsze padało z ust kierowcy brzmiało"a nie boi się pani tak sama, do obcego wsiadać?" na co zawsze odpowiadałam a pan się nie boi obcych do samochodu brać? albo była chwila konsternacji albo od razu śmiech

kiedyś z koleżanką przeżyłyśmy chwile grozy, wsiadłyśmy do tira, a kierowca, Łotysz, po paru kilometrach skręcił w las...okazało się na szczęście,że na parking przy którym był bar, w dodatku zaprosił nas na kawę...
nie mam prawka, więc nie wiem..ale tak sobie zawsze myślałam,że brałabym stopowiczów, właśnie dlatego,żeby "spłacić" to co sama kiedyś wyjeździłam

Kewa

A ja znowu nie zabrałam

Jakoś nie mogę się przemóc. Nie tyle się boję, co nie chce mi się prowadzić wymuszonych rozmów, albo kłopotliwie milczeć. Niech się cieszą, że do nich nie strzelam