po 30-tce

LampionyZeStarychSloikow

no jestem w szoku. myślałem do tej pory, że to był taki błyskotliwy bon-mot Lema (nikt nic nie czyta, jeśli czyta, to i tak nic nie rozumie, a jak zrozumie to za chwilę zapomni)

a tu się okazuje, że kolega Lem podwędził to od Gorgiasza. Gorgiasz żył dawno temu i wymyślił co następuje:

1. nie istnieje nic, czego nie możemy własnymi zmysłami doświadczyć
2. nawet jeśli przeczuwamy, że jest coś więcej, nie można tego poznać
3. jeśli nawet ktoś to pozna, nie będzie umiał tego przekazać innym
4. jeśli nawet spróbuje to przekazać, nikt tego nie zrozumie

prawda obiektywna nie istnieje - bo nie jest możliwe oddzielenie umysłu od jego posiadacza, zawsze będzie tyle prawd ilu jest ich głosicieli.

Jak można przekazać komuś pojęcie koloru za pomocą słów, kiedy ucho odbiera nie kolory, tylko dźwięki? na tej samej zasadzie jak można przekazać komuś doświadczenie czegoś, co nie jest wspólne dla obydwu - mówiącego i słuchającego?
nie da się. dla jednego z nich świąt zawsze będzie prostszy o to, czego nie jest w stanie dostrzec.

letnisztorm

Nie prostszy, inny. Każdy postrzega świat inaczej, obiektywizm to to tylko umowny kompromis między różnymi odbiorami.

Jak to właściwie jest z tymi zmysłami?
X-Pay wspomniała o integracji sensorycznej na temacie Kosy, ja zetknęłam się z tym tematem tez całkiem niedawno przy okazji badania psychologiczno-pedagogicznego mojego syna.

Kewa

Sztormi, a czy to już odchylenie stałe? To znaczy przypisane Radkowi na całe życie, czy też w trakcie rozwoju koordynacja wzrokowo-ruchowa może ulec poprawie?

letnisztorm

Pani psycholog stwierdziła, że w okresie dorastania może się to jeszcze nieznacznie zmienić.

W zasadzie jest oburęczny, pisze prawą, wiele czynności wykonuje lewą, ma całkowicie niezdefiniowaną stronniczość. Ostatnio miał złamana lewą, wyłączenie jej z ruchu spowodowało, że musiał więcej pracować prawą. Paradoksalnie to przykre wydarzenie było dla niego dobrym ćwiczeniem.

Niestety ze stron o integracji sensorycznej wyczytałam, że kształtuje się ona do 11 roku życia, w tym czasie był unieruchomiony w związku z nogą,. Też ma to pewne znaczenie. Kiedy inne dzieci biegały za piłką on uczył się ponownie chodzić.

Mam wyrzuty sumienia, że nie zauważyłam tego wcześniej, teraz przestrzegam młode matki żeby zwracały uwagę czy dziecko raczkuje, ale co z tego jak pediatrzy stwierdzają " ze pewnie tak ma".

Kewa

A "raczkowanie" ma jakieś znaczenie w ocenie rozwoju? Sorry, że tak atakuję Cię pytaniami, ale to bardzo ciekawe, co piszesz, a nie spotkałam się z tym zagadnieniem wcześniej. Nie mam za bardzo czasu na czytanie artykułów tematycznych, a znając Twoją dociekliwość wyczytałaś wszystko, co dostępne.

letnisztorm

Właśnie raczkowanie stymuluje rozwój ruchowy, uczy synchronizacji, pomaga w definiowaniu stronniczości. Ma wpływ nawet na rozwój mowy.

W pewnym zakresie ta dysfunkcja jest dziedziczna, takie dzieci po prostu nie lubią raczkowania, ale mając jakieś wskazówki od specjalisty, można w jakiś sposób dziecko zachęcić. Można z nim ćwiczyć poprzez zabawę.

Kewa

Rozumiem.

A bardziej w temacie, to wydaje mi się, że jesteśmy jako jednostki tak różni, że spotkanie człowieka, który podobnie do nas odczuwa świat, jest ogromnym szczęściem. Mówi się o "połówkach pomarańczy", o "pokrewieństwie dusz", o tym, że "z kimś nam po drodze", itp. Im człowiek bardziej skomplikowany, "bogaty" wewnętrznie, tym trudniej jest mu się dopasować, tym częściej spotyka się z niezrozumieniem otoczenia.

annaliza

annaliza

letnisztorm

annaliza

Mati · Gość

Prawdziwe i niepodlegające dyskusji są jedynie nasze uczucia i emocje, dlatego nie bez powodu mówi się, żeby patrzeć na świat sercem..

wszystko inne jest względne..
Pozytywne jest jednak to, że ludzie na ten kompromis lekko się godzą.
Nawet ten 'czerwony'.. wystarczy powiedzieć 'czerwony' i każdy wie o co generalnie chodzi, (mimo, że każdy sobie ten czerwony wyobraża nieco inaczej..jaśniej, ciemniej, bardziej krwisto).

Bardziej irytujące jest, kiedy proszę o herbatę w kubku z biedronkami, a dostaję z Kubusiem Puchatkiem.. I wtedy zaczynam się zastanawiać o co chodzi..

ale z pewnością chciałabym choć przez chwilę być mężczyzną... nawet jesli bardzo krótką..

Pasztet

klementyna

Mati · Gość

annaliza

Baron von DupenDrapen

Ja musze przyznac jestem rozczarowany.

Tyle sie przewinelo, pisarzy, filozowow, myslicieli, "you name it". Powypisywali (i dalej pisza) tyle pierdolek, o poznaniu, swiata, egzystencji, itd., itp., produkuja jakies niby to glebokie mysli, a tak naprawde nikt nic niewie...

Niech ktos mi wyjasni fantastyczny mechanizm samosprzezenia (chyba?), ktory laczy postrzeganie otaczajacego swiata ze swiadomoscia wlasnego ja.

Jak sztucznie zaprogramowac swiadomosc?

To, ze ktos/cos lub jakis mechanism odbiera odbiera bodzce to trywialne, ale to ze taki mechanizm wie, ze istnieje to ja nie wiem jak mozna takie cos skonstruowac ...

flykiller · Gość

Pasztet

flykiller · Gość

Mam to od dawna. Trudno jest to dyskretnie umyć (jeśli, w ogóle, jest gdzie) i nie wiadomo, w co potem upchnąć (do tej tubki się nie chce mieścić).