po 30-tce

Drahna

Noc świętojańska z 23 na 24 czerwca jest czarowna i niezwykła. Wtedy to zakwita kwiat paproci, dzieją się czary i cuda, spełniają się prawie wszystkie marzenia miłosne. To noc magicznych rytuałów, czarów, łączenia się ludzi w pary. Ta noc nasycona jest rozkoszą i westchnieniami spragnionych miłości serc.
Dziewczęta powinny na noc świętojańską upleść wianek z ziół miłosnych. Zioła te to lubczyk, rumianek, mięta, mirt, tymianek lub bylica, która jest panaceum chyba na wszystko. Wianek koniecznie musi być przyozdobiony białymi wstążkami. Im więcej bieli, tym lepiej, w końcu ten kolor to symbol niewinności, zapowiada też aktywność i ruchliwość życiową. W środek wianka należy wstawić cztery białe świece, zapalić je i wianek na wodę puścić. Pamiętajcie o wyiealizowaniu wymarzonego chłopca. Jeśli wianek szczęśliwie popłynie w dal, to w niedługim czasie spotkacie tego jedynego. Natomiast jeśli wianek zaplącze się w szuwarach lub wywróci albo wpadnie w wir wody, to trudno, będziecie musiały poczekać. Niemniej jednak zawsze trzeba mieć nadzieję, że marzenia i tak w końcu się spełnią.

Jeśli dziewczęta lub kobiety mają kłopoty w miłości , to powinny wianek z ziół miłosnych upleść i suto ozdobić go czerwonymi wstążkami. Czerwień ma moc odczyniania i odganiania uroków oraz wszelakiego zła. Trzeba zapalić cztery świeczki w kolorze czerwonym i położyć wianek na wodę, prosząc go, aby nasze smutki i niepowodzenia ze sobą zabrał. I podobnie jak poprzednio, jeśli wianek szczęśliwie odpłynie, to i smutki odpłyną od nas na zawsze. Ukochany wróci i dobrze to wróżyć będzie miłości. Dobre rokowanie daje też utopienie się wianka lub wciągnięcie go w nurt rzeki. Lecz jeśli wianek uparcie odpłynąć nie chce i utknie gdzieś niedaleko, to niestety trzeba będzie poczekać zanim sprawy miłosne ułożą się po naszej myśli.

Dobrze też owej nocy po rosie boso pochodzić, umyć całe ciało lub chociażby twarz i ręce. To rokuje powodzenie u płci przeciwnej i to na cały rok, do następnej sobótki. Gdy do rzeki daleko i strumienia w pobliżu nie ma, to upleciony wianek z czerwoną świeczką w środku wstawcie do miski z wodą i patrzcie, w którą stronę się kręci i jakim płomieniem pali się świeczka. Jeśli wianek kręci się zgodnie ze wskazówkami zegara, a świeca pali się jasnym płomieniem, to dobrze wróży miłosnym marzeniom i dziewczyna wnet zdobędzie ukochanego. W przeciwnym razie będzie musiała poczekać.

W przypadku braku dużego zbiornika wodnego, można wykorzystać drzewa w parku lub w lesie. Należy stanąć tyłem do drzew i upleciony wianek z białymi kokardami rzucić za siebie. Jeśli zawiesi się na gałęzi za pierwszym razem, dziewczyna liczyć może na poznanie dobrego kawalera. Jeśli próba nie powiedzie się, należy rzucać do skutku. Ile podejść, tyle lat czekać będzie panna na swojego wymarzonego i wyśnionego.

W wigilię sobótkowej nocy możemy nazbierać różnych liści z drzew i krzewów, każdy z nich reprezentować ma określoną osobę. O zmroku rozkładamy je na parapecie i wczesnym rakiem sprawdzamy, w jakim stanie znajdują się poszczególne liście. Te, które zwiędły i zbladły, sugerują, że osoba, którą reprezentują, długo w naszym życiu nie zagości. Tę wróżbę można przeprowadzać, używając także kwiatów lub ziół, sprawdza się ona tylko w noc świętojańską.

Wierzycie we wróżby? Czary? Cuda?
I choć to pogańskie święto, oby wszystkim się spełniły rzucane na wiatr zaklęcia i wypowiadane w obliczu gwiazd pragnienia.
O ile takie były w tę noc.
A może magia nocy świętojańskiej już nas "nie dotyczy"?

slepa i brzydka

juz mi sie nie chce

Aproxymat

Nie wiem czy noc tę można jeszcze dziś rozpatrywać w takim wróżbiarsko-magicznym kontekście. Choć widziałem w bodaj mtv reklamę jakiegoś pisma dla trzynastolatek, gdzie miało być wydanie specjalne tegoż pisma z mnóstwem wróżb świętojańskich. Wygląda na to, że popkultura wchłania i te dawne pogańskie tradycje...

Drahna

Drahna

slepa i brzydka

Drahna

E no nie przesadzaj ślepa. Mnie tez o to nie chodziło.
Sprawa spełniania się życzeń (ich postępu) ma sie nijak do tego jakie one są ( i to mnie bynajmniej nie interesuje, zbytni ekshibicjonizm działa na mnie odpychająco hand

)

melpomena

W sumie, to 99% świąt kościelnych opiera się na pogańskich rytuałach lub świętach świeckich. Noc św. Jana to nie święto kościelne co prawda, ale sama nazwa - św. Jan coś za siebie mówi.

Jedynym takim świętem, zktórego pogańskim odnosnikiem się nie spotkałam to Boże Narodzenie. Ale Wielkanoc to już tak.

slepa i brzydka

dobrze, ze rozumiemy swoje zarty Dancing

bo ja

a mi się kojarzy nasza Sobótka z celtyckimi Ogniami Beltanu. Co prawda data inna, bo celtyckie święto przypada w z 30 kwietnia na 1 maja ale rytuały podobne. (ale nie znam sie na tym - to tylko takie skojarzenie)

...no i bywały w moim życiu takie Sobótkowe noce, że dziwne rzeczy się działy i traciłam głowę

No i jeżeli mowa o świętach kościelnych to niezapominajmy, że to co teraz nazywamy Noca Świętojańska dawniej słowianie nazywali Nocą Kupały. kościół nie mogąc wyplenic pogańskich rytuałów po prostu je oswajał. Doklejono do tego dnia Jana Chrzciciela i wmówiono ludziskom, że kupała pochodzi od kąpania

.

a swoją drogą do dzis spotyka się takich, kórzy mówią, że przed świętym Janem kąpać się nie można, bo to szkodzi

Drahna

Kewa

Aproxymat

Oj, akurat Boże Narodzenie ma całkowicie przedchrześcijańskie korzenie, a wynikające z tego samego powodu co i noc świętojańska - wtedy wypada akurat najdłuższa (podobnie jak w n.ś. najkrótsza) noc w roku i obchodzone w związku z tym były rozmaite rytuały. Chrześcijaństwo przyjęło tę datę, również z tych względów symbolicznych - kończy się czas coraz dłuższych nocy, nadchodzi więcej dnia, światła i słońca.

bijou

co za różnica ,,,

ważne ze sposobność do zabawy...picia ...tańców.....ja bawiłam się swietnie Blue_Light_Colorz_PDT_02

nawet bardzo świetnie

melpomena

Drahna

Mam cichutką nadzieję, że jeszcze wiecie/znacie sporo "perełek" dotyczących różnorakich świąt pierwotnie pogańskich, przyswojonych przez chrześcijaństwo.
Jak wyglądał proces asymilacyjny i jak to sie stało, że pewne swięta i obrzędy idealnie nałożyły się na siebie w czasie ich obchodów po obu stronach.

Aproxymat

Jest ogromna literatura na ten temat, kiedyś nawet trochę się tym interesowałem, ale nie chciałbym się zbyt autorytatywnie wypowiadać, żeby nie wprowadzać nikogo w błąd. W każdym razie to oczywiście nie było tak, że zmiany następowały z dnia na dzień, w końcu chrześcijaństwo opanowywało nowe obszary stopniowo, mijały całe pokolenia, ta asymilacja często przebiegała zupełnie naturalnie i nawet bez większych konfliktów. Można zaobserwować zresztą ten proces w późniejszym o wieki wydaniu, kiedy obserwuje się jak chrześcijaństwo (zresztą dotyczy to też innych religii), miksuje się np. w krajach afrykańskich czy Ameryce Łacińskiej, gdzie dawne tradycje czy obyczaje są wchłaniane dla potrzeb religijnych i nawet obrzędowość religijna w takich krajach jest dzięki temu charakterystyczna i łatwo rozpoznawalna. W Europie to samo działo się dawno temu, trochę przebiegało to nawet wolniej, w rezultacie mamy "pod skórą" naszych kościelnych obrzędów, zwyczajów i świąt, wiele obyczajowości dawniejszej... Postaram się przy okazji napisać coś więcej i bardziej szczegółowo

Nikt

Blisko, coraz bliżej...

Hower

Aproxymat

Ja idę szukać kwiatu paproci.