po 30-tce

rosegreta · Gość

I ciekawo czy tylko drapał, a jak będzie jeszcze hałasował?

Hower

Zmieniłem zdanie. Nie wziąłem pod uwagę, że będę musiał być posłuszny.

sebastian43210

Diabelsky · Gość

kasia_imig

[...]

Formalny

Niektórych ras nie da się ułożyć...

Diabelsky · Gość

I tu z Szanownym Przedmówcą się nie mogę zgodzić. Angel

Stawiam tezę że nie ma rasy której nie da się ułożyć .Przygotować chociaż do egzaminów posłuszeństwa podstawowego zgodnie z normami obowiozującymi FCI. Blue_Light_Colorz_PDT_02

I nie musi to być łamanie kołem ani nabijanie na pal... Angel

Formalny

Moja opinia ma charakter bardziej ogólny...

Wracając jednak(ograniczając się) do psów, do wyjątków należy ułożenie cocker spaniela bez znacznie większego wysiłku, aniżeli w przypadku innych psów. W przypadku mojej suczki, tak jak i innych "znajomych", jej zachowanie raczej przypominało kota. Milusińska, gdy chciała, a słuchanie komend odbywało się w znacznym procencie według znanej zasady: właściciel zniecierpliwiony brakiem reakcji na przywoływanie: idziesz, czy nie? Pies idzie lub nie...

Nie był to brak umiejętności w wychowywaniu, bo wszystkie inne psy - przeważnie kundelki, po krótkim czasie reagowały nawet na polecenia wydawane za pomocą delikatnych gestów.

Kewa

Poprzednio miałam posokowca i to był piesek tak mądry, że rozumieliśmy się bez słów. Karny i posłuszny, bez specjalnej tresury. Obecnie mam shih tzu o kociej naturze: niezależny, uparty, leniwy.
Chciałam tylko zaznaczyć, że tresowane psy, trzymane krótko zwykle schodzą na zawal serca.

Diabelsky · Gość

no, tu muszę przyznać koledze rację.Moje Cocker- Spanielisko Ang. rodem z takiej Hodowli jak ,,Młyn Mefista,,(chyba już nie istnieje ta hodowla,a spaniele były piękne, exterierowe), też nie należał do układnych piesków.
Dlatego realizował się w tym do czego był stworzony.Płoszył zajadle kaczory i wspaniale aportował...
Nurkował do 2 m.Był ze mną 14 lat.Aż mi się łezka w oku kręci...
Ale jednak... już nigdy takiej rasy.
Jeśli chce się z psem pracować,szkolić,wystawiać,pokazywać na zawodach sportowych,uprawiać sporty kynologiczne to są inne, mniej problemowe rasy. Angel

No i koleżance która napisała zdaje się się o niemożnośći trzymania Bernardyna w mieszkaniu, napiszę że pisząc o każdym psie w małym mieszkaniu,byłem pewien że zdrowy rozsądek uchroni od tego typu pomysłów...

Diabelsky · Gość

Kewa

Szkolenie, o którym piszesz bardzo mi się podoba

Osobiście brakuje mi trochę konsekwencji, a jeszcze bardziej czasu, ale shih tzu to taki niewinny kanapowiec, że praktycznie cieszymy się sobą i tyle.

Formalny

rosegreta · Gość

Nie tylko cocker spaniele się nie układają po naszej myśli, jamników też nie polecam

dla niedoświadczonych i nie obytych z psami. Chociaż to bardzo bystre psiaki, ale leniwe, krnąbrne, złosliwe, a zarazem pełne energii i próbujące zdominować.
Ale jesli chodzi o to do czego zostały stworzone, to bez większego wysiłku wykonują polecenia. Same nawet penetrują dziury. W lesie zmieniają się całkowicie. Zadziwiał mnie ten pies. Poza tym są oddane i uczuciowe.
Pisałam już, że bardzo szybko się uczył nawet sztuczek cyrkowych i robił je dla zabawy bawiąc się ze mną, ale jak tylko chciałam sie popisać, co to mój pies nie potrafi prze obcymi i wydawałam komendy, albo wykonywałam 100 przećwiczonych wiele razy gestów, patrzył na mnie tymi migdałowymi oczami jak na wariatkę, której nie rozumie.

animavilis · Gość

W moim rodzinnym domu hodowane były cocer spaniele. Pierwszego nie pamiętam, drugi był uroczym, spokojnym i przyjacielskim czanym pieskiem, który dożył ok. 16 lat, ale - podobnie jak pies Formalnego - zachorował na nowotwór i trzeba go było uśpić. To był straszny dramat, z którego, jako dziecko, zostałam wykluczona. Wróciłam "z dworu" i zastałam zapłakanych domowników. Psa już nie było. Trzeci spaniel był rudy i przepiękny. Miał dłuuugie rzęsy i filuterne spojrzenie, które zdradzało jego usposobienie - pies był niezależny i ewidentnie złośliwy. Uwielbiał kraść różne przedmioty, podczas prób ich odbierania bywał agresywny, a z zemsty za to, że nie został któregoś dnia wpuszczony do pokoju, pracowicie i bardzo dyskretnie szarpał przez dwie godziny stertę gazet z przedpokoju. Kiedy po dwóch godzinach otworzyliśmy drzwi, przedpokój, po prostu, tonął w morzu ścinków. Piesek złagodniał na starość i zmarł w wieku późnym śmiercią naturalną. Wszystkie psy nosiły to samo miano - Astor. Nie przypominam sobie, by któryś z nich miał rodowód, a jednak będę się upierać, że były to klasyczne cocer spaniele i że sam tylko papier (tzn. jego brak) nie przesądza o "nierasowości" psa.

Od jakiegoś czasu przymierzam się do buldożka francuskiego, którego gabaryty są, że tak powiem, kompatybilne z metrażem mojego mieszkania. W pobliskim Świdniku pani ma hodowlę prześlicznych buldożków (tak, tak - rodowodowych), więc jak już dojrzeję do tej myśli i trochę się dokształcę (bo po tak długim okresie nieposiadania psa nie wiedziałabym chyba jak się zabrać, np. za naukę niesiusiania w domu), pewnie się do niej zgłoszę.
Gdzieś tylko nieprzyjemnie tkwi we mnie pamięć tych wszystkich psów obejrzanych na stronach internetowych schronisk dla psów, które czekają tam na ludzi takich jak ja (przymierzających się do posiadania psa) i mających coraz mniej szans z puli i tak niewielkiej nadziei...

Diabelsky · Gość

przykro mi Anima to pisać, ale świadomość że posiadasz psa rasowego nie posiadając metryki na podstawie której otrzymasz rodowód ,lub wyrobionego już rodowodu jest błędnym i poważnie mylnym pojęciem.

Zabiegi hodowców zrzeszonych w FCI i należący do niego Zw.Kyn w Polsce czy innych organizacji klubowych jak np.Klub Owczarka Staroniemieckiego czy kilku innych klubach tego typu, prężnego Pol.Klubu Psa Rasowego, sprowadzają się do tego by do sprzedaży dopuszczone były psy zdrowe i nie obciążone złą genetyką.Szuka się exterieru,eleminuje z hodowli nie dopuszczając do dalszego rozrodu osobniki które nie mogą być hodowlane.
Są od tego karty kryć, miotów,odpowiednie testy, wystawy itd.

Schroniska i pieski które niestety dzięki głupocie i pseudohodowcom tam trafiają, powinne stanowić ostatnią drogę każdej linii genetycznej psa bez rodowodu.I mówie tu o sterylizacji i w wyjątkowych i koniecznych przypadkach uśpieniu zwierzęcia.
Tu możliwość rozrodu powinna się kończyć dla każdego trafiającego tam psa.

Istnieje druga strona.Czarna i mętna, gdzie zysk za szczeniaka pseudorasowego czyli psa bez rodowodu liczy sie na konkretne pieniądze.
Słuchając głupoty o siódmych czy ósmych szczeniakach z miotu, czy innych bredni tłumaczących brak rodowodu czasami mnie poraża...

I każdy kto kupuje takie psy z pseudohodowli robi krzywdę zwierzętom i samemu sobie narażając się na kłopoty i widok umierającego często w męczarniach psa.

Nie chce tu wstawiać linków o takich pseudohodolach bo na jaką cholerę.Ale kogoś kto popiera takie hodowle należy uświadamiać że przyczynia sie do cierpień zwierząt.

animavilis · Gość

Sprawiasz wrażenie, jakbyś był kompletnie oderwany od rzeczywistości. Uczepiłeś się wątku pseudohodowli jak pijany płotu, wywarzając drzwi już otwarte, bo nie sądzę, aby ktoś popierał hodowanie psów w urągających im warunkach dla zysku.
Czytając Twoje posty można odnieść wrażenie, że na świecie istnieje garstka szczęśliwych i zdrowych psów rodowodowych oraz rzesza cierpiących i wadliwych "innych". Gros ludzi spacerujących na moim osiedlu z psami to właściciele kundli (albo - stojących nieco wyżej w "hierarchii" - mieszańców). Zadowolonych, szczęśliwych, zdrowych i kochanych najzwyczajniejszych w świecie kundli (lub mieszańców). Rozumiesz? Psów, których "hodowlą" nikt się nie zajmuje, bo pojawiły się na świecie raczej przypadkowo, ale znajdują swoje miejsce u ludzi na przekór dramatycznym utyskiwaniom różnych snobów. Psy rasowe, pardon, wyglądające na rasowe, stanowią mniejszość (a i ta mniejszość na cierpiącą nie wygląda, choć pewnie nie zawsze ma rodowód).

Seeni

Mój Nesio jest z takiej pseudohodowli. Znaczy się jest rasowy i wygląda jak rasowy, duży york ale nie ma rodowodu. Kupiłam go, bo chciałam psa bez sierści- mąż jest alergikiem. Nie chciałam psa rodowodowego, bo pies miał służyć do lizania, biegania, zabawy, miał być towarzyszem życia a nie cyrkową małpką wystawianą na wystawach i reproduktorem fundującym rodzinie wakacje. Neo jest zdrowym, żwawym psem, niesłychanie obrażalskim, upartym i kochanym przez całą rodzinę. Młodsza córka wyuczyła go najprostszych psich sztuczek typu- daj łape, przybij piątkę, leżec oraz jaki biedny pies ( Neo łapami zakrywa sobie wtedy oczy) Generalnie wykonuje je chętnie bo uwielbia wszelaki poklask. Co do zasady niespecjalnie się słucha, ale zawsze okazuje skruchę na sam dzwięk stanowczego: pies jest zły. Na gwiazdkę dostaje zawsze najwięcej prezentów, śpi ze mną w łózku i taktuje jak swoją ulubioną kość.