po 30-tce

Brunner

podział na prawicę, lewicę i żydokumunę odchodzi powoli do lamusa. opinie Kitschelta jakoś wydają mi się akuratne:

"Na początek proszę sobie wyobrazić dzisiejsze zachodnie społeczeństwa jako zbiór trzech typów wyborców. To nie są podziały czysto klasowe, jak chciał Marks, patrząc na XIX-wieczne realia rewolucji przemysłowej. Ale nie jest również tak, jak się niektórym wydawało, że żyjemy w spełnionej utopii. A wszelkie egzystencjalne problemy zachodniego świata zostały już pomyślnie rozwiązane, dlatego znudzonemu, opływającemu w dostatki wyborcy pozostaje tylko wciskanie na przemian dwóch guzików z napisem „partia A” i „partia B”. Przy czym za obydwoma szyldami kryje się ten sam produkt. Takie myślenie to była iluzja końca XX w.

To gdzie szukać klucza do rozumienia współczesnych podziałów politycznych?

Jest nim wykonywany zawód. Bo to praca określa dziś postawę polityczną większości z nas.

Dlaczego akurat praca?

Bo z pracy wynika prawie wszystko. Praca wyznacza horyzont zarobkowy. Praca definiuje, z kim się zadajemy i jaki mamy tryb życia. Praca jest pochodną naszego wykształcenia. Praca otacza nas trochę jak bańka mydlana. A my fruwamy sobie, siedząc w jej środku. I nawet nie wiemy, że fruwamy.

I mówi pan, że można wyróżnić trzy typy politycznych postaw ze względu na wykonywaną pracę?

Pierwsza grupa wykonuje prace mało wykwalifikowane. A więc łatwiej zastępowalne i w warunkach postindustrialnego kapitalizmu generalnie słabiej płatne. Nazwijmy ich więc „słabymi”. Ta grupa to dawny proletariat plus sporo spadkowiczów z klasy średniej, a ostatnio coraz więcej prekariuszy i ofiar tzw. uberyzacji gospodarki. Czyli takiej dość podłej pracy na akord. Tyle że poprzedzonej modnym przedrostkiem 2.0. Ostatnie 30 lat to nie był dobry czas dla „słabych”. To oni dostali najmocniejszego kopniaka od globalizacji. To w nich uderza polityka zaciskania pasa i to oni są przegranymi uelastycznionych rynków pracy. Ale, co najważniejsze, jest ich wielu: jakieś 40–60 proc. obywateli bogatego Zachodu.

A reszta?

Reszta to zwycięzcy. Łączy ich to, że wykonują prace oparte na dobrym wykształceniu. Nie brakuje im też różnego typu kapitału: finansowego, społecznego, kulturowego. Ale mimo to, pod względem zapatrywań politycznych, dzielą się mocno na dwie grupy, czyli mniej więcej na pół. Jedna część to ludzie z branży „socjokulturowej”.

Czyli kto konkretnie?

Naukowcy jak ja. Dziennikarze jak pan. Lekarze, pracownicy kultury, rozrywki, turystyki i sportu.

A ta trzecia grupa?

Nazwijmy ich ludźmi pieniądza. Ekonomiści, prawnicy, inżynierowie, menedżerowie.

I co wynika z tego podziału na słabych, socjokulturowych i ludzi pieniądza?

Badania pokazują, że oni bardzo różnią się poglądami. Dobrze to widać, gdy pytamy o ich stosunek do trzech fundamentalnych kwestii politycznych. Czyli kolejno: chciwości (więcej czy mniej redystrybucji dobrobytu), steru (czy ważniejsza jednostka czy kolektyw) oraz grupy (przyjmujemy obcych czy nie przyjmujemy). Teraz spokojnie nałóżmy na siebie oba te podziały. I pstryk. Nagle wiele się rozjaśnia.

Czyli co?

„Słabi” są za redystrybucją, ale przeciw indywidualizmowi oraz otwartej wspólnocie. Czemu trudno się dziwić. W ich świecie obcy jest konkurentem w dostępie do ograniczonych zasobów: pracy, zapomóg czy mieszkań. A kolektyw pozwala im bronić się przed ekscesami silnych. Na przykład pracodawców. Socjokulturowi chcą redystrybucji. Są nawet gotowi dzielić się własnym bogactwem. Ale cenią też sobie indywidualizm oraz otwarte wspólnoty. Są zazwyczaj kosmopolityczni i bez trudu poruszają się w warunkach zglobalizowanego świata. Z kolei ludzie pieniądza nie chcą redystrybucji. A pozostałe tematy mają dla nich mniejsze znaczenie.

Czyli trzy puzzle, z których żaden do żadnego idealnie nie pasuje.

Tak. A pomiędzy tym są demokratyczni politycy, którzy muszą budować demokratyczną większość, łącząc wykluczające się oczekiwania trzech grup. I albo zbudują koalicję, albo poniosą porażkę."

[link widoczny dla zalogowanych]

Pasztet

Kilka zgrabnych bon-motów i Brunner ma mokre majtki Hyhy

Brunner

zmilcz pokurczu!

doszedłem do wniosku, że ni chuja nie chcę redystrybucji i to mnie jakoś sytuuje w tej całej układance.

Pasztet

Cały ten wywód jest z dupy. Tzn. nie ma źródeł. Idąc w rozważania dot. zachowań społecznych żądam twardych danych, na podstawie których ktoś formułuje wnioski (to akurat moje mocne kompetencje). A tych brak.
Pierwszy błąd to zaliczenie lekarzy do owej grupy 'socjokulturowców' (tu też brak narzedzi definiowania grup - błąd metodologiczny). Lekarze są (to z rzetelnych badań) grupą ultra-chciwą, bez skłonności do redystrybucji. Skąd zatem schemat wnioskowania wspomnianego kolesia? Z dupy, z sufity, z głowy (czyli z niczego)?
Może z publicystycznego chciejstwa?

Brunner

Kewa

sir Francis Drake

Kilo OK

nie szymka
ale jest kewa

sir Francis Drake

Kilo OK

Kewa
rodzaj żeński
nie dziękuj

sir Francis Drake

Pasztet

O, kors doszedł w studiowaniu słownika do litery D.
To teraz dla odmiany hasło 'dirty Sanchez' Hyhy

sir Francis Drake

ten Twoj dirty sanchez jakos do mnie nie przemawia...

wywalilbym takie cos ze slownikow...,

Brunner

zatrwazalby mnie ten poziom debaty, gdyby to nie bylo forum polsko-jezyczne, jak wiadomo nastawione na sprzedaz oraz anty-aborcje

Brunner

wracając zaś do meritum, według Kitschelta w świecie zachodnim (do którego usilnie aspirujemy), mamy trzy warstwy społeczne:

- plebejuszy, których jest wiekszość (40-60%), którzy chcą redystrybucji, pracy, zapomóg, darmowych mieszkań, dla których jednostka jest niczym a klan/grupa wszystkim i którzy obcych wysłaliby na Madagaskar

- patrycjuszy, którzy są zawstydzeni swoim bogactwem i nie odżegnują się od mysli, żeby dzielić się nim z innymi, którzy wolność jednostki przedkładają nad dobro grupy (i dlatego nie można ich nazwać Prawdziwymi Polakami) oraz którzy są otwarci na innych (gejów, Murzynów, Żydów oraz komunistów)

- ekwitów, którzy nie są niczym zawstydzeni, tłuką ciężką kasę i całą resztę mają głęboko w dupie, a przynajmniej wolność jednostki albo stosunek do obcych nie ma większego znaczenia dla wyborów, których codziennie dokonują

o ile klasyfikacja do grupy plebejuszy jest czysto ekonomiczna, to już do pozostałych dwóch grup nie tylko. to znaczy z pewnością po osiągnieciu pewnego progu w przychodach (no nie wiem, 1 M $ w ciągu roku?) pierdoły w postaci kto jest w danej chwili u władzy przestają mieć jakiekolwiek znaczenie i być może inne rzeczy także i nie ma wyjscia, nie ma możliwości wypadnięcia ze swojej roli...

Pasztet

Coś pisałeś o nie wchodzeniu w tematy, o których nie ma się zielonego pojęcia?

PS. W sumie dlatego też trudno się dziwić, że łykasz jak pelikan rybkę, pierdoły jakie są w tym wywiadzie Hyhy

Brunner

animavilis · Gość

sir Francis Drake

letnisztorm

Cors może wyjaśnisz dlaczego do teorii dotyczącej współczesnych społeczeństw z uporem maniaka przymierzasz antyczne wzorce?

Jakie to daniny publiczne płacili niewolnicy i dlaczego uważasz że ekwiwalent za pracę w postaci wiktu i opierunku to nie zapłata?