po 30-tce

animavilis · Gość

W niektórych przypadkach przemyśliwanie decyzji może w ogóle utrudnić lub uniemożliwić jej podjęcie. Rzeczy dotyczy "myślicieli", rozmemłańców, drobiazgowych analityków. Rozmemłaniec nigdy nie będzie niczego pewien, będzie się zadręczał wydumanymi dylematami, kombinował tak czy siak, z żadnej opcji nie będąc zadowolonym, snuł zatrważające wizje, zmieniał po wielokroć raz już podjętą decyzję, by wreszcie, po długich mękach niepewności, w akcie desperacji rzucić przysłowiową monetą. Wiem coś o tym, bo jestem rozmemłańcem, począwszy od wyborów jednej z dwóch par butów w sklepie, po sprawy znacznie większej wagi.

STALKER

animavilis · Gość

To może skorzystaj z tej monety?

W razie porażki nie będziesz sobie czynił wyrzutów, lecz powiesz "los tak chciał".

nudziarz

STALKER

Gdy by to dotyczyło tylko mnie to bym się nie wahał (prawie zawszę w życiu podejmowałem najbardziej ryzykowne kroki i nawet czasami szalone ..i nigdy tego nie żałowałem i nie żałuję )
Ale maja decyzja wpływa radykalnie nie tylko na moje życie ale i osób bardzo bliskich mnie.
Wiem że dla nich to nie będzie dobra droga , ale brak decyzji nie jest drogą dla mnie .

Poldek

Gdyby nie decyzja, podjeta przeze mnie jakies 10 lat temu nie musialbym powiedziec pewnej Kobiecie, na ktorej chyba bardzo mi zalezy "sorry, Slonce ale nic z Nas nie bedzie"...
Ale z drugiej strony podejmujac inna decyzje moglbym Jej nigdy w zyciu nie poznac, wiec zalowanie tego co bylo nie ma najmniejszego sensu.

Decyzje podejmuje spontanicznie, instynktownie..i nigdy nie zaluje.

stara_reklama · Gość

Poldek

nudziarz

rosegreta · Gość

Jak słyszę słowo decyzje to mnie mdli.
Ale dla mnie z wiadomych powodów.
Jesli chodzi o życiowe decyzje to Animavilis pisze rozmemłaniec, a ja memlas.
Chociaż z wyborem butów to nie mam problemów. Kupuję zawsze pierwsze co na mnie pasują. Raczej mam żal, że z podejmowaniem decyzji muszę liczyc się z innymi. Tak ja napisał Nudziarz, duży wpływ na podejmowanie wyborów mieli rodzice. Chciałam zostać muzealnikiem i nie jestm, bo mi odradzili. Czy żałuję? Nie wiem czego mam żałować? Nie wiem, przecież jak to jest być muzelnikiem. No czasami czuję się tylko jak dinozaur.

STALKER

stara_reklama · Gość

bosska

bosska

Jayin

dojrzałości, czy niedojrzałości - zwykle się okazuje, że to najlepszy wybór. z tym instynktem.

tylko jednej decyzji takiej ważnej w swoim życiu żałuję. ale nie rozpamiętuję. życie leci dalej.

STALKER

king

Nie ma co przesadnie się zatanawiać nad skutkami podejmowanych decyzji, bo życie to nie gra w szachy z ograniczonymi i przewidywalnymi, przynajmniej matematycznie, skutkami posunięć. Życie jest o wiele ciekawsze i nawet najdrobniejsze decyzje mogą powodować znaczące rezultaty. Mój serdeczny kolega z którym rozgryzaliśmy ostatnio tę kwestię przy butelczynie przekonał mnie o nieprzewidywalności skutków w dość prosty sposób: dwa lata temu na stacji benzynowej chwilę się zastanawiał czy wejść do toalety, czy wytrzyma jeszcze do domu. Stwierdził, że jakoś wytrzyma i skierował się do drzwi, gdzie zderzył się z pewną panią, którą przepraszał za swą nieuwagę. Tak ją przepraszał, że od tego czasu są razem. Gdyby wszedł do toalety, to nie minęliby się w drzwiach. Czy jego życie byłoby gorsze? On twierdzi, że tak. Ale może po prostu biegłoby inaczej.

Seeni

Ta ostatnia historyjka przypomina mi o pytaniu, które zadaję sobie niemalże od zawsze i na które nie znajduję żadnej racjonalnej odpowiedzi. Są ludzie, których przypadek postawi na naszej drodze i którzy w owe życie wplatują się na dłużej. Sa i tacy, których mijamy mimo wielokrotności spotkań zupełnie nie zauważając i po jakimś czasie beztrosko zapominamy o ich istnieniu. No i pytanie : po kiego grzeba los stawia ich na naszej drodze? Statyści czy jak??
To zawsze rodzi moją watpliwość w prawdziwości istnienia niektórych ludzi. Może statystów tak naprawdę w ogóle nie ma a los projektuje ich dla żartu albo zwyczajnie, żeby wzbogacić scenerię.?

stara_reklama · Gość