po 30-tce

melpomena

Raczej zaufania

Nie brałam udziału w takiej "sesji", ale widziałam takie zdjęcie. Koleżanki facet to zawodowy fotograf i robił zdjęcia, ale poprzerabiał tak, że w sumie nie można było rozpoznać osób. Całkiem fajnie one wyszły, koleżanka mi pokazła jedno.

rosegreta · Gość

nudziarz

W przypadku "zawodowych" sesji, umowy sa w większości formulowane tak, ze model przekazuje fotografikowi pelne prawo do swobodnego dysponowania zdjeciem. ( zazwyczaj tak za pozowanie, jak i za zbycie praw otrzymując odpowiednia gratyfikacje).
Może sie wiec zdarzyc, że taka fotka wypłynie po pewnym czasie czy w prasie , czy w necie.
Chyba, ze jak pisała Mel, są to prywatne sesje, gdzie fotografika obowiązuje pełna dyskrecja i z racji zawodu w ogromnej wiekszości z niej sie wywiazuje

animavilis · Gość

Oglądałam dzisiaj odcinek programu Justyny Steczkowskiej, w którym wyżywa się jako fotografik. Obiektem była pani między 35 a 40 lat, raczej pospolita, raczej nieładna, z kiepską cerą. Jak się panią zajęli wizażyści, styliści i fryzjerzy to też spektakularnej poprawy nie widziałam. Ale na zdjęciach, obrobionych w jakimś edytorze, wyglądała naprawdę ładnie i interesująco. Pani była wzruszona i płakała, Justyna też płakała i choć szlochy te nieco mnie poirytowały, rozumiem potrzebę tych kobiet, które chcą, by ktoś umiejętnie zatrzymał je w kadrze, chcą wyglądać tak pięknie, jak nigdy nie będą wyglądać w rzeczywistości.
Większość zdjęć, które wklejałam na forum, jest modyfikowana. Wydaje mi się, że nie jestem na nich do siebie podobna. Nigdy też nie pokazałabym zdjęcia, na którym wyglądam zdecydowanie źle. Lubię te chwile zadowolenia nad podkreślonym światłocieniem konturem ust, nagle wydobytą linią twarzy, niespodziewanym wyrazem oczu, czymś, czego nie widzę w lustrze, na co dzień. Lubię się sobie podobać, nawet jeśli mam świadomość iluzji. Przypuszczam, że gdyby zaproponowano mi profesjonalną sesję zdjęciową - nie odmówiłabym.

lulka

Raz udoskonaliłam swoje zdjęcie.
I wysłałam mamie.
W odpowiedzi otrzymałam meila: "Ewuniu, a kto to jest kochanie? "

nudziarz

Taka sesja to bardzo ciężka praca

.
Jesli fotografik pracuje z amatorka, pierwsza rzeczą którą musi zrobic, to zmeczyć ją do tego stopnia, aby przestała udawać kogos, kim nie jest . Umordowac tak, zeby było jej juz wszystko jedno, bo dopiero wtedy jest ona w stanie zapomnieć o aparacie, co pozwoli fotografikowi wydobyć z niej to co najpiekniejsze, prawdziwe i wyjatkowe.
Prawdziwe zdjęcia zaczyna robic się po 3 - 5 godzinach od rozpoczecia sesji

Poldek

Jestem przeciwnikiem "rasowania" zdjec.
Ale jako fotograf robiacy rozbierana sesje zdjeciowa chyba mialbym problem z utrzymaniem lapek przy sobie.
Wlasciwie wychodze z zalozenia ze atrakcyjna, rozebrana przede mna kobieta sluzy do pieszczenia...

nudziarz

Poldek

A po cholere mam szukac problemow tam, gdzie inni znajduja przyjemnosc? Angel

lulka

Poldek

A tak w temacie..
Co w takim razie robic ze zdjeciami, aktami ktore zebralo sie na jakims etapie znajomosci, ktora pozniej sie zakonczyla?
Skasowac?
Zarchiwizowac?
Wrzucic na jakis portal ogolnie dostepny? Angel

lulka

Spalić.

Poldek

Razem z twardym dyskiem???

lulka

nudziarz

Skasować, usunąć spalić, zapomnieć.

Z prostego szacunku dla czyjegos zaufania.

Poldek

No id obrze, bo ja sie calkowicie z tym zgadzam. Zeby usuwac, znaczy

Natomiast zastnawia mnie, dlacsego obecnie tak modne stalo sie wysylanie sobie zdjec tego typu.
Czy to nie jest jakas forma ekshibicjonizmu? Tylko zamiast biegania po parku w plaszczu, wysyla sie swoje zdjecia lub publikuje je w internecie?

nudziarz

bosska

nudziarz