po 30-tce

Aproxymat

W zachodniej kulturze "Piotruś Pan" jest już całkowicie przemielony i odarty z dawnych sensów. Szczerze mówiąc mnie też nie przyciągał. Ale komiks (6 tomów) jest zaskakująco świeżym spojrzeniem, choć bardzo brutalnym i nieprzyjemnym... no ale wróćmy do filmów

ws

no więc byłam na ,,Rozpustniku,,
Deep b. dobry, chyba jedyny czarny charakter w jego wydaniu jaki widziałam, bywał lepszy, ale całkiem dobrze zagrał i tu
film mi się podobał, choć nie b. wiedziałam dlaczego, jest b. malarski, fajne zdjęcia, fajne kolory, no i oddany charakter epoki, syf, zgnilizna, degrengolada moralna ...

b. jak dla mnie jakoś tak wzruszające postacie kobiece, choć klasyczne w swojej kreacji: żony bohatera, sliczna kobieta - postać prawa, że tak to określę, oddana, prostytutki, która go kochała i opiekowała się nim do końca i aktorki, którą dla odmiany pokochał on, ale oczywiście dlatego, że ona była ponad i jako jedyna nie zwariowała dla niego, była niezależna duchem

oczywiście przekaz jest czytelny i prosty, choć nie skupiamy się na nim tak w trakcie, ale chyba dopiero po wyjściu z kina

podsumowując - życie bez granic wewnętrznych, tych moralnych głównie, niszczy nas samych i wszystko z czym się zetkniemy i to niszczy b. szybko

mi się podobał, choć dla nie wrażliwych na piękno estetów

ten film

Aproxymat

A hmm... oglądał ktoś "Kupca Weneckiego" wg Szekspira (z Pacino)? Bo przez jedyne kino w okolicy, które emituje takie filmy, przemknął strasznie szybko i przegapiłem

znana ktośka · Gość

Wczoraj obejrzałam film "Lepiej późno, niż później" Momenty były rózne i różniste. Fajny, naprawdę fajny. Zresztą lubię Nicholsona, więc moze to też miało wpływ na mój guścik

melpomena

A ja mam prośbę. Czy mógłby mi ktos opowiedzieć Frantika?
Bardzo, bardzo proszę....

lulka

lulka

melpomena

Wielkie dzięki Lulko

Pomijam już to, że za takie opisy, które są na dobrą sprawę streszczeniami od A do Z to się powinno zastrzelić jej autora

Oczywiście mi to przypasowało, dlatego że chciałam się dowiedzieć o co tam chodzi. Swojego czasu zrobiłam awanturę na biblionetce za spoilery i to jakie spoilery.

To, że to film Polańskiego to w części powód, dlaczego nie chcę tego filmu zobaczyć. Próbowałam kiedyś obejrzeć łowców wampirów, ale wymiękłam. Frantic już po reklamówkach mi się nie podobał, ale chciałam wiedzieć jak się skończy. Jedyny film Polańskiego, który zobaczyłam cały i który mi się spodobał to Piraci.

znana ktośka · Gość

lulka

Oczywiście, że zakochać się można w każdym wieku.
Teraz to już tak całkiem nie na temat polecę...
Te wyjazdy weekendowe to mi się za przeproszeniem już na mózg rzuciły.
Ostatnio sobie wymyśliłam, że gdzieś jechać trzeba, ale nie za daleko bo chyba te podróże samochodowe zaczynają mnie męczyć.
Blisko, więc padło na Ciechocinek.
Miejsce urocze, ale średnia wieku pensjonariuszy to jakieś 75 lat.
Pierwszy raz byłam w takim miejscu - pewnie dlatego, że zdrowa jestem i za przeproszeniem można mi w tyłku kołki łamać, więc póki co po sanatoriach nie jeżdżę. No ale nie o tym miało być tylko o miłości.
No więc tym pensjonariuszom organizują tam w każdej knajpie takie fajfy poobiednie, a po kolacji dancingi.
Siedziałam i patrzyłam zauroczona - jak Ci naprawdę starsi ludzie potrafią się rewelacyjnie bawić, jacy potrafią być radośni i jacy są czuli dla siebie. Większość tych par to były małżeństwa, choć miałam okazję i wielką przyjemność poznać parę po siedemdziesiątce - którzy zakochali się w sobie w Ciechocinku. Byli z jednej miejscowości i planowali wspólne zamieszkanie.
Nie będę ukrywała, że wyciągnęłam z tego wyjazdu wnioski pozytywne dla mnie samej (no doopsze - jestem egoistką), że starość może być naprawdę przyjemna...Jeśli nie stale to przynajmniej w takim Ciechocinku. Tak więc już wiem gdzie będę spedzała czas za jakieś trzydzieści lat...Za tę cudownie godziwą emeryturkę, którą mam nadzieję sobie wypracować

.

Mel...Pirci to jedyny film Polańskiego, który mi się nie podobał - mimo roli Komara. Zresztą oglądając "Quo Vadis" i Ursusa bez przerwy mi się Komar z "Piratów" przypominał. Może to i ciekawy pomysł zatrudniać w filmie znanych sportowców, ale chyba w obu przypadkach marnie trafiony.
Zresztą Arnold czy choćby taki Weismueller też grą nie zachwycali.
Poza tym Komara bardzo lubiłam.

Aproxymat

"Frantica" jakoś nie strawiłem. Próbowałem go obejrzeć kiedyś w tv, ale zmęczyłem gdzieś do połowy i zrezygnowałem (i tak było już późno). W ogóle nie pamiętam filmu Polańskiego, który mógłbym z czystym sumieniem określić jako "dobry" - no chyba "Pianistę", choć i do tego filmu nie mam szczególnie ciepłych uczuć. Nie wiem z czego to wynika, rzadko oceniam filmy po nazwiskach reżyserów...

lulka

Filmy Polańskiego są bardzo specyficzne. Przynajmniej ja tak je postrzegam. U niego woda jest szara, nie błękitna, zamek wygląda jak ten w Bytowie czy tam w Pułtusku, a nie jak Zamek Królewny Śnieżki z Disneylandu. Pozytywne postaci nigdy nie są idealne - często są słabe lecz zdeterminowane, czasami są wprost fajtłapowate. Policjanci nie są Bondami i są omylni. Źli z kolei nie są do końca źli.
Poza tym bez względu na rodzaj filmu (horror, komedia, fantastyka) używa mało wyrazistych środków co teraz w filmach jest tak bardzo modne. Ludzie są jakby "wyjęci" wprost z Marszałkowskiej ze swoimi wadami i zaletami. W sumie nic nigdy nie jest u niego idealne - dokładnie tak jak w życiu.

Aproxymat

Może jednak rozminął się z powołaniem i powinien kręcić filmy dokumentalne? Kiedyś gadałem z człowiekiem po reżyserii (kończył ją w Szwecji), który twierdził, że reżyserzy dzielą się z grubsza na 2 kategorie: rejestratorów rzeczywistości i magików, którzy rzeczywistości opisać nie potrafią, ale umieją ją sobie wymyślać. Z tym, że mało który reżyser zdaje sobie sprawę z tego, jaki właściwie jest.

melpomena

Pusty dom. Według mnie rewelacja.

Aproxymat

Jakaś nawet zdawkowa recenzja też by się przydała

Tym bardziej, że z tych krzaczków, to ja nie jestem w stanie się rozczytać

melpomena

Już już

Młody mężczyzna, bezdomny (najprawdopodobniej bezdomny, ale posiada motor BMW o jakim się nikomu nie śniło) roznosi ulotki, a potem sprawdza czy one zniknęły. W wiekszości znikają, ale jeśli zostają na drzwiach (przylepia je) to się włamuje do takiego mieszkania. Kąpie się, robi posiłek i śpi. Ale to nie wszystko. Pierze ubrania, ale nie tylko swoje, również mieszkańców domu/mieszkania, naprawia sprzęty i robi sobie zdjęcie w tym mieszkaniu. Rano je opuszcza.
Któregoś dnia włamuje się do okazałej rezydencji. Robi wszystko jak zawsze, ale... w domu jest kobieta która go obserwuje... To na dobrą sprawę jest początek historii.
Co mnie między innymi urzekło - minimalizm dialogów, a .... tu być może coś w stylu spoilera:

główny bohater przez cały film się nie odzywa, a kobieta tylko na końcu filmu.

Rycheza

Coś gdzieś kiedyś czytalam o tym filmie, tylko nigdzie go dorwać nie mogłam

Aproxymat

Ha, no to nie ma wyjścia, wypadałoby się zainteresować tym filmem.

animavilis · Gość

Aproxymat

No to jestem trochę zaskoczony, bo "Nóż w wodzie" ma chyba niewielu sympatyków w dzisiejszych czasach