po 30-tce

Pochodzenie O-Ren Ishii

A ja obejrzałem Grand Budapest Hotel - nie polecam. 3/10. Nudny jest po prostu.

animavilis · Gość

"Sztuka kochania" jest świetna. Film nakręcony z "biglem" i dystansem, Boczarska w roli Michaliny Wisłockiej barwna i przekonująca (Wisłocka musiała freakiem

), no i, momenty, oczywiście, były Angel

Można się czepiać konstrukcji (wątek rodzinny chyba rozmija się z biografią, na dodatek, jest rwany i niespójny), ale to i tak kawałek fajnego kina.

[link widoczny dla zalogowanych]
"Wątpliwość" obejrzałam głównie z uwagi na Meryl Streep i, jak zwykle, nie zawiodłam się. Jak przystało na film o takim tytule, nic nie jest w nim jednoznaczne i to jest, chyba, jego główna zaleta. Poza tym, jak na film obyczajowy o niezbyt dynamicznej akcji, potrafi zaskoczyć nagłym jej, hm, wybiciem z rytmu.

Polecam oba.

Juli*

"Sztuka kochania" - 5/10

sir Francis Drake

a co byscie polecili na wieczor: "kapitan fantastic" czy "bad santa 2" ?

Juli*

Na pewno nie "Ciemniejsza strona Greya". W tv, za darmo i na raz - jeśli już. Takie moje zdanie.

melpomena

letnisztorm

Obejrzałam Beksińskich. Nadal nie wiem skąd w tym człowieku Zdzisławie taka niesamowita fantazja. Zofia, święta kobieta,córka-żona-matka Polka. Tomek wydaje się przerysowany, zabrakło mi przedstawienia tej postaci poza życiem rodzinnym, koledzy, znajomi. Przecież poz tym że był jak rozpieszczony dzieciak, to pracował i funkcjonował. A może nie.

Przy okazji poczytałam o dziadku i pradziadku Beksińskim, też nietuzinkowe postacie.

Kewa

Po "Ostatniej rodzinie" wrażenia mam podobne - Tomek przerysowany. Kiedyś w wywiadzie któraś z jego koleżanek (obecnie piosenkarka, Kasia Kowalska może?) powiedziała, że Tomek nie był aż takim świrem, ale cieszyłby się z wizerunku, w jakim go pokazano. Na filmie była 3 razy! Dla mnie był jakiś nierzeczywisty, nie wiem, może nieodpowiednio dobrany aktor. Za to gra Seweryna bardzo przekonująca. Przyszło mi do głowy, że warto obejrzeć taki film dokumentalny - składankę z filmów nakręconych przez Zdzisława. Wtedy byłoby porównanie. Słyszałam, że są pokazy, ale nie bardzo wiem gdzie

Fragment recenzji: "Mogłoby się wydawać, że jak już opowiadać o Beksińskich, to w fantastycznej poetyce rodem z obrazów ojca albo z audycji radiowych syna. Matuszyński tymczasem pokazuje, że za każdym surrealistycznym krajobrazem i każdą gotycką maskaradą czai się zwykła codzienność – kto wie, czy nie bardziej przerażająca."
[link widoczny dla zalogowanych]

letnisztorm

Tu taki krótki film

[link widoczny dla zalogowanych]

Kewa

Obejrzałam i faktycznie jest inny. Mniej spięty, bardziej łagodny, uduchowiony. Myślę, że obecność kamery wywołała też trochę taką teatralność, co widać w uśmiechu, gestach, spojrzeniach. W filmie Tomek prawie się nie uśmiecha, mówi przez zaciśnięte zęby, sprawia wrażenie chorego psychicznie (nie rozpieszczonego, nie, osobiście nie miałam takiego odczucia) i jest bardzo pobudliwy. Scena z rozwalaniem kuchni raz na zawsze odrzuciła mnie od ochoty posprzątania przestrzeni moich dzieci

. Opowiadałam scenę synowi, a on zadał mi pytanie: czy Tomek prosił mamę o posprzątanie? Nie, nie prosił, ale to tak jak ze śniadaniem do łóżka - masz nadzieję, że sprawisz tym przyjemność. Moim zdaniem wystarczyłoby kategorycznie powiedzieć: nigdy więcej tego nie rób! I zgadzam się z fragmentem recenzji, do której link zamieściłam: "że – w pewnym sensie – wszyscy jesteśmy Beksińskimi".

letnisztorm

Na chorobowym nadrabiam zaległości. Dzisiaj "Wołyń". Właściwie film jest całkowicie zgodny z tym co ten temat wiedziałam, w dodatku pokazuje to bez zbędnego patosu.
Z rozmowy z synem wiem, że na młodzieży zrobił ogromne wrażenie. Dziwne bo wychowani przecież na krwawych grach i filmach przepełnionych przemocą. Jednak ta świadomość, że wydarzyło się to na prawdę, że idee nacjonalistyczne wyzwoliły w ludziach takie pokłady okrucieństwa, był dla nich wstrząsem. Może wyciągnął z tego wnioski i naukę, ja po obejrzeniu stwierdziłam, że w wobec tego co przeszła główna bohaterka moje problemy są po prostu śmieszne.

sir Francis Drake

animavilis · Gość

Mnie się młody Beksiński w filmie nie wydawał przerysowany, może dlatego, że wyobrażam sobie, że można, na zewnątrz, zawodowo, wśród ludzi, funkcjonować odmiennie niż w życiu osobistym, rodzinnym. Nie widzę więc dysharmonii w nadpobudliwości tej filmowej postaci, jaką widać w relacjach rodzinnych, łączonej z zawodowym profesjonalizmem i stonowaniem poza domem (co też jest w tym filmie pokazane).
Zresztą, w ciekawej i doskonale napisanej książce M. Grzebałkowskiej "Beksińscy. Portret podwójny" postać Tomasza też jest specyficzna i serwowana bez lukru. Wyłania się z tej książki człowiek niewątpliwie wrażliwy i zdolny, ale też szalenie męczący dla otoczenia, narcystyczny i drażliwy.

Juli*

sir Francis Drake

Juli*

sir Francis Drake

Juli*

Thank You

sir Francis Drake

u wecome!