po 30-tce

animavilis · Gość

"Pokot" to przeciętny film. Biorąc pod uwagę, że nakręcono go na osnowie powieści Tokarczuk, która jest też autorką scenariusza, a wyreżyserowała go Agnieszka Holland, spodziewałam się więcej. Tymczasem, dwugodzinny seans nie tylko mnie znużył i dość intensywnie wyczekiwałam końca, ale też i pozostawił wrażenie, jak gdybym, momentami, oglądała film dla młodzieży, film przygodowy dla młodszych widzów.

Czytałam w Rzeczpospolitej dwie krańcowo odmienne recenzje tego filmu i, z przykrością, muszę się przychylić do tej negatywnej, zarzucającej głównie, że to obraz czarno-biały, łopatologiczny w swoim przesłaniu.

Z drugiej strony, są tam elementy, które bardzo mi się podobały. Na przykład, niekojarzona przeze mnie wcześniej, aktorka obsadzona w głównej roli, czyli Agnieszka Mandat. Kreacja starszej kobiety, którą większość ma za postrzeloną ekolożkę, dziwaczkę i oszołoma, jest bardzo sugestywna. I ukazuje też smutną prawdę, że ludziom ogarniętym ideą, broniącym jej bezkompromisowo, ludziom wrażliwym w sposób absolutnie czysty i niezakłamany, często i trwale przypina się łatkę "oszołoma", bez próby zrozumienia ich poczynań i intencji.
To też film, którego bohaterami są starsi ludzie, ludzie niepiękni, zaniedbani, co jest pewnym wytchnieniem dla oczu najczęściej karmionych wystylizowaną estetyką. Tu estetyczne, i to zupełnie naturalne, są tylko krajobrazy (oraz zwierzęta). Ludziom starszym nie odmawia się prawa do miłości (także fizycznej) i do przeżywania swojej "drugiej" czy "trzeciej" młodości (scena, w której trójka bohaterów upalonych skrętami przy ognisku porykuje "House of the rising sun" w oczach nastolatka może wyglądać żałośnie, ale komuś w naszym wieku może uświadamiać, że "tragedią starości nie jest to, że człowiek się starzeje, ale to, że pozostaje młodym" (tak jakoś zawsze to rozumiałam).

Pochodzenie O-Ren Ishii · Wysłany: Sob 14:17, 18 Mar 2017 Temat postu:

Dzięki. Nie będę zatem marnował czasu - to nie moje klimaty.

A moje klimaty to szanowny pan QT - obejrzałem w końcu "Nienawistną ósemkę". No i...

i...

i mieliście rację (chyba większość forumowych opinii była słaba). Tarantino nie w formie, dialogi się nie kleją (one mogą być absurdalne - to w sumie znak firmowy QT - ale muszą się kleić z fabułą, klimatem, pasować do danej chwili). Brak mega-godzilli która po wejściu na ekran sprawiała że kino przestawało żryć popcorn (di Caprio z Django, Travolta z Pulp Fiction itp.). Ale obejrzeć można Blue_Light_Colorz_PDT_02

Daję 6/10.

sir Francis Drake · Wysłany: Sob 14:42, 18 Mar 2017 Temat postu:

Pochodzenie O-Ren Ishii · Wysłany: Sob 15:06, 18 Mar 2017 Temat postu:

I jaka była ta symbolika i ten 1 poziom abstrakcji ?

animavilis · Gość

Co by nie mówić o "Nienawistnej ósemce" to tej symboliki i głębi intelektualnej trudno tam uświadczyć

Film jest przegadany, ale przegadane i absurdalne dialogi to przecież jeden ze znaków rozpoznawczych Tarantino. Podobnie jak przemoc i czarny humor. "Ósemce", rzeczywiście, daleko do np. "Pulp fiction" (a nawet, do jednego z moich ulubionych, choć chyba też nie uważanego za wybitny, "Death proof"), ale to się ciągle dobrze ogląda i, właściwie, chyba nie byłam rozczarowana.

Miłośnikom horrorów polecam taki obrazek z 2007 r.:
[link widoczny dla zalogowanych]

Niby nic nowego, ale bardzo paskudne i bardzo szybkie wampiry na Alasce wypadają jednak dość świeżo i ciekawie

sir Francis Drake · Wysłany: Nie 20:59, 19 Mar 2017 Temat postu:

sir Francis Drake · Wysłany: Śro 21:10, 22 Mar 2017 Temat postu:

animavilis · Gość

Dzięki temu, że telewizja narodowa (program 2) serwuje kryminalne czwartki, obejrzałam dwa nie bardzo stare polskie kryminałki.
Pierwszy
[link widoczny dla zalogowanych]
skusił mnie głównie z uwagi na Kota i Buzek. Kot pojawił się po połowie filmu. Buzek grała przez trzy minuty w końcówce

Poza tym, trochę to było bez napięcia, trochę przegadane, trochę u mety skopane, a główna bohaterka, rosyjska aktorka o owadziej twarzy, grała wciąż jedną, irytującą, marsową miną. Ale, ogólnie, dało się obejrzeć.

Tylko jeden punkt mniej ma na Filmwebie drugi z filmów:
[link widoczny dla zalogowanych]
a ten akurat oceniłabym wyżej. Film nazywany jest polskim "Fargo", pewnie z uwagi na osobę głównej bohaterki (prowadząca śledztwo ciężarna policjantka), bo więcej podobieństw raczej się tam nie uświadczy. Zgrabna, wartko poprowadzona akcja, dobrze zagrane.

Zatem, "Jeziorak" tak, "Fotograf" niekoniecznie.

animavilis · Gość

[link widoczny dla zalogowanych]

Hm... jeśli spróbować oglądać w oderwaniu od Trainspotting, to film jest przyzwoitą rozrywką.
Jeśli jako sequel - pozostawia znaczące uczucie niedosytu (mimo ciekawości, z jaką ogląda się odtwórców głównych ról po dwudziestu latach).

letnisztorm

Odświeżyłam Trainspotting, robi nadal wrażenie, chociaż nieco inne wtedy gdy oglądałam po raz pierwszy. Aktorom dał chyba niezłego kopa. Ci których nie ma w T2 też się nieco zmienili:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

animavilis · Gość

Noo... można powiedzieć, że niektórzy zmężnieli, a inni nieco zdziadzieli...
Trzeba przyznać, że dla Ewana czas jest łaskawy, ale pewnie to nie jest tylko kwestia czasu.

rosegreta

Ja i kot Bob, piękna opowieść, podbudowująca, że niby wszystko jest możliwe, trzeba chcieć, mieć cel i kogoś przy sobie, nawet jeśli to kot i to rudy. Polecam, przyjemny obrazek.

animavilis · Gość

Jako że telewizji praktycznie nie oglądam, niespecjalnie mnie nurtowało, że mam tylko 4 czy 5 kanałów, ale przeglądając program TV postanowiłam odkopać wreszcie TVP Kultura, bo się tam fajne filmy pojawiają.

I taką właśnie, godną polecenia, "staroć" z 1991 r. ostatnio obejrzałam:

[link widoczny dla zalogowanych]

Piękne scenerie, efektowne stroje, egzotyczna kultura, wymuskana etykieta. A tak naprawdę piekło kobiet, brutalna rywalizacja i bezpardonowa walka o pozycję... najlepszej niewolnicy. Kobiety - nawet te bardziej świadome i buntujące się - które ulegają presji tego swoistego "wyścigu" i dają się zredukować do roli przedmiotu w patriarchalnym świecie.

sir Francis Drake

obejrzalem ostatnio
drogowka (>2raz)
ptaki (swietna gra oczami na poczatku filmu)
star wars: rogue one
the thing
trolle

sir Francis Drake

savages -dobre momenty-dobre zakonczenie>7.9

john wick 2-dobra choreografia-slabsza logika>6.0

ps. ciekawe, ze ten pierwszy ma na imdb 6.5 a ten drugi 8.3

Kewa

animavilis · Gość

sir Francis Drake

gold [link widoczny dla zalogowanych]

dobry, mowi o 2 emocjach 7/10

animavilis · Gość

animavilis · Gość

Postanowiłam odświeżyć sobie klasyk kina grozy, "Lśnienie".
Jakież mnie ogarnęło w trakcie "odświeżania" osłupienie, gdy dotarło do mnie, że ja tego klasyka nigdy nie widziałam. Zgroza. Klasyk w pełni zasługuje na miano klasyka, świetny klimat, doskonały Jack Nicholson.

Co do drugiego odgrzewanego kotleta, miałam pewność, że go nie widziałam, bo moja przygoda z "Mechaniczną pomarańczą" zakończyła się wiele lat temu na przeczytaniu powieści Anthony Burgessa. Początkowo miałam mieszane uczucia, bo książka w polskim tłumaczeniu jest dziwaczna językowo i trzeba się nieco przemóc, bo tę dziwność zaakceptować, ale, ogólnie, rzecz była godna uwagi. Ślady tego widać w filmie, w którym młodzi bandyci posługują się nieprzystającymi do nich zdrobnieniami i infantylizmami. Mimo niewątpliwie sugestywnej gry Malcolma McDowella (nigdy nie widziałam tego aktora w tak młodym wieku) i ciekawej tematyki (w tle pytanie o moralne prawo ubezwłasnowolniania człowieka w tzw. dobrym celu), druga połowa filmu zaczęła się nieco rozłazić i nużyć. Prawdę mówiąc, ze zniecierpliwieniem wyczekiwałam końca.

Do obejrzenia filmu "Magic Mike" o striptizerach zachęciły mnie nie tyle męskie pośladki, co Matthew McConaughey (i, ewentualnie, jego pośladki

). Całość powstała chyba właściwie wyłącznie jako pretekst do półnagich wygibasów (aktor grający rolę tytułową, niejako Channing Tatum, tańczył tak dobrze, że sprawdzałam, czy nie miał dublera), bo fabuła filmu jest nader wątła. Strata czasu, chyba że oczekuje się lekkiej rozrywki na letni wieczór.