po 30-tce

Kewa

Przy okazji narodowego czytania "Pana Tadeusza" wrócił stary spór o lektury. Czy Mickiewicz napisał arcydzieło? Czy ktoś to jeszcze czyta? Czy ktoś czyta JPII "Śmierć i Tożsamość"? Czy może powinno omawiać się szerzej Gombrowicza? Albo czytać wiersze Brunona Jasieńskiego?
Przebrnęliśmy przez szkolne lektury, ale czy z przyjemnością? Co w nas zostało?

Jako pierwsza wrzucam propozycję - W Gombrowicz "Wspomnienia z Polski. Wędrówki po Argentynie". Polecam

Pasztet

Trudno mi się wypowiadać, bo tzw. 'lektury szkolne' to był drobny ułamek spośród książek, jakie w latach szkolnych czytałem. Stąd też ich znaczenie nie było szczególnie wielkie.

Pochodzenie O-Ren Ishii

Żadna z lektur szkolnych nie sprawiła mi specjalnej przyjemności z czytania a część sprawiała że nienawidziłem lekcji Języka Polskiego (ale maturę napisałem na 4).
- Chłopi
- Mickiewicz w całości ale "Dziady" wyjątkowo paskudne
- Kordian - to jakaś katastrofa pisarska, otchłań ostatecznej zagłady literackiej, dno, badziew, szmira, tortury umysłowe, brak słów...

Dało się przyczytać "Lalkę", "Ojca Goriot", oczywiście Hłasko czy "Dulska" też ok...

Ale ogólnie straszny był dobór lektur, szczególnie "Romantyzm" - wspominam to z zimnym potem na czole...

Kewa

Rozumiem, że niewiele pamiętasz z lektur obowiązkowych. Może zatem, to był czas zmarnowany? Może nie powinni katować nas, a teraz już nasze dzieci "Nad Niemnem", czy też "Chłopami"?

Aproxymat

Zawsze lubiłem czytać, więc sporo lektur znałem zanim zaczęliśmy je przerabiać w szkole. Co do "kanonu" - nie jestem pewien czy potrzebne są w nim głębokie zmiany, raczej uzupełnienie o nowsze dzieje literatury i szersze otwarcie na twórczość zagraniczną nie tylko polską. Nie rezygnowałbym jednak ani z romantyków ani z pozytywistów - te dzieła, nawet jeśli zdawały się drętwe i anachroniczne, są częścią kultury, wpływają na język i wycięcie ich do imentu, co proponują niektórzy uzdrawiacze edukacji, nie wydaje mi się szczęśliwym pomysłem.
Jednocześnie zdaję sobie sprawę, że kolejne pokolenia i tak czytają coraz mniej i coraz bardziej oddalają się od wszelakiej literatury a te dawniejsze książki zdają im się torturą, którą wszak można łatwo ominąć czytając skróty albo oglądając ekranizacje.

Pochodzenie O-Ren Ishii

Jak ja przebrnąłem to dlaczego inni mają mieć łatwiej ? Blue_Light_Colorz_PDT_02

Nie, niech zostaną te lektury tylko te co bardziej hard-core'owe pozycje można by trochę zawęzić a dodać coś bardziej "dla ludzi" np. w epoce romantyzmu powstał "Hrabia Monte Christo"....

Aproxymat

No i "Janko Muzykant" nie jest nowelą dla dzieci!

Szymon Krusz

Przeczytałem całą Trylogię ale już po szkole.

nudziarz

Jako że połykałem książki i to w kolejności od lewej do prawej z kolejnych półek biblioteki większość lektur przeczytałem przed ich omawianiem, pozostałe czytałem jako książki poza kolejnością

Ze wstydem przyznaję tylko, że nie przebrnąłem "Nad Niemnem". Juz jako dorosły człowiek podjąłem drugą próbe i po kilkudziesięciu stronach wymiekłem oops

Kewa

Pamiętam, że przypadła mi do gustu "Granica" i "Lalka". Bardzo żałuję, że w moich czasach nie czytało się Gombrowicza i Witkacego. W sumie odkrywa ich dla mnie dopiero moja córka. Uwielbia też "Dziady" i "Nie-Boską komedię". przewala oczami

Hrabia Monte Christo jest zdecydowanie bardziej szlachetny, niż załóżmy taki Kmicic.

Gość

Samo publiczne czytanie książek jest zachętą to przeczytania samemu obojętnie jakiej książki.
Prezydent Komorowski jak umiał, tak czytał ,,Pana Tadeusza,, i bardzo dobrze!

Gorzej się ma z naszym wybitnym politykiem, a mianowicie Jarosławem Kaczyńskim Zawsze Dziewica, któremu dzieła wybrane czyta pan Tadeusz.

mojra

Tak sobie Was czytam... i zaczęłam się zastanawiać... nad sobą...

bo w kontekście tego, co napisaliście, to ja chyba jakaś inna jestem...
ja byłam "Nad Niemnem" zachwycona... cudownie mi się czytało tę lekturę... nie mogę pojąć jak można mówić o jakimś "katowaniu"...

Już pierwszy opis przyrody mnie urzekł:

"(...)Równinę przerzynały drogi białe i trochę zieleniejące od z rzadka porastającej je trawy; ku nim, niby strumienie ku rzekom, przybiegały z pól miedze, całe błękitne od bławatków, żółte od kamioły, różowe od dzięcieliny i smółek. Z obu stron każdej drogi szerokim pasem bielały bujne rumianki i wyższe od nich kwiaty marchewnika, słały się w trawach fioletowe rohule, żółtymi gwiazdkami świeciły brodawniki i kurze ślepoty, liliowe skabiozy polne wylewały ze swych stulistnych koron miodowe wonie, chwiały się całe lasy słabej i delikatnej mietlicy, kosmate kwiaty babki stały na swych wysokich łodygach rumianością i zawadiacką postawą stwierdzając nadaną im nazwę kozaków (...)"

Czyż nie piękny...?

nudziarz

Kewa

illunga

Mam spory problem z przypomnieniem sobie szkolnego kanonu lektur Think

. Jasne, że to co wszyscy: W pustyni i w puszczy, Krzyżacy, Trylogia, Pan Tadeusz, Dziady, Kordian, Nad Niemnem, Urząd, Kartoteka (dostałam ją na ustnej maturze z polskiego!). Dużo Szekspira, Pawlikowska-Jasnorzewska. Anielka, Lalka. Nowelki- jak przeczytałam o Rozalce na trzy zdrowaśki, to miałam traumę przez lata - tego nie powinno się dawać dzieciom do czytania! Kamienie na szaniec, Kolumbowie rocznik 20...
A moje dzieci mają np. Anię z Zielonego Wzgórza.
Na drugich studiach Gargantua i Pantagruel na przykład, Wojna i Pokój, Colas Breugnon...Sapkowski

Myli mi się to wszystko. Trylogię przeczytałam mając lat 8. Też mało co czytałam wtedy kiedy kazano. Większość wcześniej.
A poległam na W poszukiwaniu straconego czasu. Nie dałam rady.

Pasztet

Kewa

flykiller · Gość

Przeczytałam wszystkie obowiązkowe lektury szkolne i nigdy nie stanowiło to dla mnie źródła udręki, chociaż nie wszystkie mi się podobały. Nie czytałam streszczeń i opracowań. Dla ucznia klasy humanistycznej stanowiłoby to ujmę na honorze

Faktycznie, znudziło mnie trochę "Nad Niemnem" i męczył Żeromski opisami przyrody, ale już np. "kobyłkę" w stylu "Noce i dnie" M. Dąbrowskiej czytało się świetnie i uważam za pomyłkę umieszczenie w kanonie lektur tylko dwóch (a może jednego?!) pierwszych tomów, zamiast wszystkich czterech.
Gombrowicz i Witkacy, jak pomnę, byli. Z obowiązkowych, pierwszego "Ferdydurke", drugiego "Szewcy".
Zupełnie nieźle czytało mi się też rzeczy epok dawno minionych pisane wierszem (np. Kochanowskiego) i myślę, że to jest kwestia pewnego "rozczytania się" bo, jak przypuszczam, dziś przez te same utwory brnęłabym z trudem.

Kewa

U mnie naprawdę nie było Gombrowicza placz

Witkacego tylko fragmenty.
Może dlatego, że to było liceum zawodowe? Think

flykiller · Gość