po 30-tce

szb · Wysłany: Sob 0:36, 10 Mar 2018 Temat postu: Sny miliony warte

Najczarniejsze, najdziwniejsze, powtarzające się co dni kilka ... w oparciu o wasze boblijne wierzenia, skarabeuszowkskie, babcine, freud'owskie, czy chore czy Hiczkok'owskie.

Mnie dużo umknęło ale ... muszę gdzieś spisywać.Wy też.

Od miesięcy śpi mi się - na wszlekie dolegliwości - mojej mamy rodzinny dom. Tam miałem babcię, dla której byłem syniem do końca dni.
I ta posiadłość mi się śni na tysiąc spraw. Dzisiejszej nocy był wylany asfalt do samej rzeki Mleczki, wyregulowanej, wycyckanej. Dużo w tym osobistych, teraźniejszych dramatów, nie mniej moja babina zawsze w fartuchu, żwawa, ruchoma, dla mnie, dla nas.

Insze są o wiele ciekawsze. Tu napiszę.
Piszcie i Wy. Ja nie oceniam. Ja mogę jedynie się śmiać do rozpuku, bądź wzdrygnąć czy czoło przetrzeć. Ale tego nie widzicie.

Kino czeka. Gdyby sny sprzedawać ...

dr. sz.b

sir Francis Drake · Wysłany: Nie 14:48, 11 Mar 2018 Temat postu: Re: Sny miliony warte

animavilis · Gość

Wszystkie sny, które pamiętałam (raczej krótko) po przebudzeniu, można określić jednym przymiotnikiem - męczące.
Wnioskuję zatem, że te, których nie pamiętam (nic mi się nie śniło) - a jest ich zdecydowana większość - mogły być niemęczące.

sir Francis Drake · Wysłany: Nie 22:26, 11 Mar 2018 Temat postu:

animavilis · Gość

Sen był, tradycyjnie, męczący. Jechałam po mieście dużym dżipem i w momencie brawurowego wchodzenia w zakręt rozdarł się za mną klakson policji. Grzecznie zatrzymałam się na poboczu, a z radiowozu wychynęły dwie policjantki i jeden policjant - wszyscy nabzdyczeni i niesympatyczni. Odbyliśmy jakiś błyskotliwy pojedynek na słowa i kazali mi zapłacić mandat. Najpierw zapłaciłam, a potem zainteresowała się, gdzie ten mandat i za co. Na moje pytanie "gdzie", jedna z policjantek wykonała lekceważący ruch ręką w stronę pobliskiego śmietnika. Trochę się zdenerwowałam i palnęłam im mówkę o moich prawach obywatelskich, o ich obowiązkach oraz postraszyłam sądem. Coraz bardziej nabzdylona policjantka wdrapała się na słup trakcyjny, bowiem okazało się, że mandat pofrunął z wiatrem i zawisł na tymże słupie. Po odzyskaniu mandatu, wręczyła mi go z wyraźną odrazą. Kwoty, którą wcześniej zapłaciłam nie pamiętam, ale powód i owszem - "jazda po mieście z dużą prędkością! 70 km/h!" Wymieniliśmy jeszcze kilka złośliwości i rozstaliśmy się. Trochę zdenerwowana postawą policji postanowiłam zostawić dżipa przy drodze i ruszyć do domu pieszo. Niestety, już w okolicach pierwszego skrzyżowania, tuż za przejściem dla pieszych, na trawniku, zobaczyłam dwie jednolicie i jaskrawo żółte papużki. Papużki były wielkości jajek w rozmiarze L, przy czym jedna leżała i wyglądała na nieżywą, a druga stała nad nią i z wyraźnym zatroskaniem przestępowała z nogi na nogę. Coraz bardziej zdenerwowana trąciłam nieżywą papużkę palcem i papużka lekko ożyła, chybotliwie pionizując się. Tymczasem, do papużek dołączyło stadko przeraźliwie żółtych i jeszcze mniejszych kaczuszek. Kaczuszki były wielkości orzechów włoskich. Zrobiło mi się gorąco: miejski zgiełk, upał, brak wody, spaliny, pędzące samochody i w odległości metra od jezdni stado kaczuszek i dwie papużki, w tym jedna ledwie żywa!
Myślę, że to było więcej, niż mogłam znieść w tym śnie, bo obudziłam się w samą porę, co wybawiło mnie od potwornych dylematów, jak postąpić z zagrożonymi kaczuszkami i papużkami Sick

sir Francis Drake

animavilis · Gość

Sen był, tradycyjnie, męczący. Najpierw z niebytu wyłonił się głos. Głos bezosobowo, ale pewnie poinformował: "woda jest jednym z najsilniejszych alergenów". Ucieszyłam się, bo brzmiało to jak fragment wykładu naukowego i wychodziło naprzeciw moim oczekiwaniom, by jednak nie pijać powszechnie zalecanego minimum 1,5 l wody dziennie. Niestety, głos nie zdradził szczegółów tej interesującej informacji i zamilkł.
Ponownie z niebytu wyłoniłam się w moim pokoju, po którym, z jednego jego krańca po drugi, przechadzał się Formalny. Udawałam, że Go nie widzę, ale byłam rozeźlona, bo ostatnią rzeczą, jaką chciałabym robić, to zakładanie skarpetek w obecności Formalnego, a to właśnie zamierzałam uczynić, zanim się objawił. Teraz milcząco przemierzał pokój od drzwi do okna i z powrotem, a ja czułam rosnącą irytację. Wreszcie wyszedł, zostawiając na wpół uchylone drzwi, więc rzuciłam się po skarpetki. I kiedy je zakładałam, Formalny, z pełnym satysfakcji okrzykiem: "Ha!" (w sensie: ha, mam cię! Sick

) wyskoczył zza drzwi.

Myślę, że w tym śnie mógłby wystąpić też np. Nudziarz lub Pasztet, ale nie Kilo, albowiem wizerunki niektórych forowiczów zostały ujawnione, a innych nie (nie liczę jakiegoś mikroskopijnego osobnika z plecakiem, kilometr od obiektywu). W obecnej chwili byłby to głos wołającego na puszczy, ale jeszcze kilka lat temu, można by z tego snu wysnuć konkluzję: forowicze, jeśli chcecie, by śniły o Was kobiety (aczkolwiek nie wiem, czy w takim kontekście), wieszajcie się za szafą!

Formalny

Annok

Sen Ani

Sen pamiętam pewien taki:
Las, pierdoła, gęste krzaki.
Las liściasty, byle jaki,
Za to piękne były krzaki.
Gęstym liściem by okryły,
Przed wścibskimi zasłoniły.
Na przyrodzie łona w lesie,
Można wszystko. Przecież wiecie.
Niespodziankę życie niesie,
Leśniczego widzę w lesie.
Dubeltówka na ramieniu,
Twarz wąsata w czapki cieniu.
Wołam - Ku mnie młody zuchu!
Wilk tu czyha leśny druhu.
Ratuj biedne dziewczę młode,
A dostaniesz swą nagrodę.
Może było by i miło,
Ale dziwnie się zrobiło.
Echo leśne głos wnet niesie:
Wilków nie ma u nas w lesie.
To pierdoła leśna z dziada.
Prosić dziada nie wypada.
Nich wyciorem myślę sobie,
Dubeltówkę swoją skrobie.

Koniec snu. I wcale miło się nikomu nie zrobiło.

animavilis · Gość

Chyba miałam fazę po polopirynie

Sen, był, nie tylko tradycyjnie męczący, ale wręcz koszmarny. To był sen jak ze Smarzowskiego (nie, nie molestował mnie ksiądz-pedofil, z tego wcześniejszego Smarzowskiego) - smolista noc, nic nie widać, w mózg wwierca się przeraźliwa, drażniąca, złowieszcza muzyka i ktoś szlachtuje mnie w łóżku siekierą. Tzn. ta siekiera jest nieobecna, zupełnie symboliczna, ale wrażenie paniki, że dzieje się coś absolutnie potwornego i nie możesz tego "złapać", umiejscowić w czasie, zamknąć w jakimś obrazie - obezwładniające. Potem pojawiają się dziwne pulsujące powidoki (takie jak wtedy, gdy zbyt mocno zaciśnie się powieki), jakieś malutkie, zaciśnięte piąstki, wilcze głowy, martwe twarze, jednym słowem, makabra i ohyda. Najgorsze zaś jest wrażenie obcości, fakt, że to takie "nie moje", bo moje sny, nawet te męczące, mają jakąś perspektywę - jestem gdzieś w nich umiejscowiona, czasem jak obserwator, czasem jak uczestnik, ale widzę je swoimi oczami, więc przesuwają się w nich "moje" obrazy. A ten sen był obcy, jakby ktoś wdarł mi się do głowy i podrzucił tę makabrę.
Potem, chyba w półśnie, ktoś stał w moim pokoju. Postać była nienaturalnej wielkości i sprawiała wrażenie nieprzyjaznej. Czym prędzej przestałam się jej przyglądać i zarzuciłam na głowę nie tylko kołdrę, ale i kocyk.
Na zakończenie tej arcyniemiłej nocy śniło mi się, że biegam po nieznanym mieście, a gdy w końcu, wycieńczona, trafiam do samoobsługowej kafejki i chcę przy ladzie zamówić latte, ciągle ktoś podłazi z boku i uprzedza mnie w składaniu zamówienia. Barmanka mnie ignoruje, czuję się przezroczysta i sfrustrowana.
Nigdy więcej polopiryny?? Think

Formalny

Długi miałaś odstęp pomiędzy snami...
Ja regularnie śnię, że jestem z różnych powodów w obcym mieście i nie mogę znaleźć dworca autobusowego lub lotniska. pytane przez mnie osoby, albo mówią, że nie są z tego miasta, albo podają mi zupełnie sprzeczne kierunki. Jeśli jestem w tym mieście własnym samochodem, to jadąc według drogowskazów zawsze wracam w to samo miejsce. Ostatnio byłem w Londynie, w miejscu, które pamiętam z dawnych lat.

Formalny

c.d.
Okazało się, że w miejscu, które doskonale pamiętam nie ma już stacji metra, a wszyscy zaczepiani przeze mnie przechodnie pokazują na migi, że nie rozumieją mnie i odpowiadają mi wyłącznie po irlandzku, czego z kolei ja nie rozumiem.

animavilis · Gość