po 30-tce

demeter

„Rodzisz się… to znak…
Kocha Cię ten świat…
Barwy dnia… Twój krzyk… i barwy nocy

Masz już parę lat…
Czujesz, w co się gra…
Dobro… zło... i śmiech prosto w oczy…

...

Każde pokolenie chce wierzyć w coś…”

Przyczepiło się do mnie… ale w sumie… uśmiecham się słuchając… i nie wiem czy to są wspominki… patrzę na znajomych… i każdy ma inne spojrzenie… jedni zaaklimatyzowali się… inni zagubili się gdzieś i znajdują się na nowo… mają jeszcze siły… jeszcze inni dali za wygraną i snują się pomiędzy tym, co było… a tym czego nigdy nie osiągną…wiara czyni podobno cuda… ale bez siły… jest tylko dobrytm wytłumaczeniem stagnacji…
Co daje Wam siłę by… „ nasze nie…”?

yapp

ws

siłę? ... moje mocne ,,CHCĘ,, - to ważne wiedzieć czego się chce, to chyba nawet jakaś podstawa

nicha

Ja na przykład czerpie siłę z niemocy innych, ludzie z którymi się stykam mają takie problemy i zakręty w życiu że moje są malutkie przy nich. Pomagając takim ludziom buduje własną osobowość i wzmacniam swój charakter choć czasami ręce opadają.

zochaa

Tak się zastanawiam co jest siłą, która pcha na szczyt, do celu, która wciąż napędza, zmusza do działania, dzięki której możemy "ciągle zaczynać od nowa, choć czasem w drodze upadamy..."...?
Dla jednych- oddech czasu, dla innych- chcę, dla jeszcze kogoś- niemoc innych...a może taka mieszanka tego wszystkiego w jednym...?
a może dla niektórych ta zwyczajna - Miłość...

yapp

ws

to się nie ma ... mocy, znaczy moc nie jest z Tobą

nicha

Brak mocy to bieda, potrzebny jakiś dopalaczyk

*S* · Gość

nicha

Witaj S-ka, zrobili ze mnie jekieś pietrowe liczydło, chyba żebym spadła, a może to ma coś wspólnego z tym szczytem

nicha

Zdecydowanie lepiej wspinać sie na szczyt niz złazić w dól, byle potem szybko nie spaść

demeter

szczyt naszych możliwości... bywa nie do osiągniecia... bo tak naprawdę często nie wiemy, gdzie on jest... do tego potrzeba sytuacji ekstremalnych... ale może lepiej nie próbować, bo efekty mogą zaburzyć wizerunek samego siebie dla siebie...

flo

co mi daje siłe ?
też to ostatnio zaobserwowałam że bez doładowania akumulatorków
i co jakiś czas odskoczni od codzienności
długo nie pociągne ...

jak dla mnie są to banalne proste rzeczy
spotkanie z przyjaciółmi
babskie pogaduchy , nie mylić z plotkowaniem

tylko ja i moja przestrzeń
i kilka przyjemnych rzeczy poza obowiązkami dnia codziennego

yapp

*S* · Gość

kjela

bo ja

lubię chodzić, jestem typem spacerowicza. Idę, patrzę, słucham, wącham i wcale nie zależy mi na "wysokości", chociaż to oczywiście ekscytujące, gdy od czasu do czasu dojdę gdzieś wyżej, skąd mogę sobie popatrzeć na to co za mną. I po to chyba wchodzę na szczyty, dla tego widoku na przeszłość ...i przyszłość zarazem.
...a życie toczy sie w dolinie, tam woda, trawa zielona i cisza...

i chyba nic mnie nie napędza poza tym zwyczajnym "CHCĘ"

demeter

marconi1000

>Czy warto i "po kiego" na ten szczyt?... Proza zabija... "ciężko o dobry wizerunek - siebie dla siebie- ....< itd... itd...

Czy rzeczywiście trzeba aż tak być zniechęconym i do samego siebie, i do własnego życia? A może nie potrafimy próbować przymierzyć naszych realnych możliwości do naszych ambicji? Bo przecież nie chodzi o marzenia, dla których nie nakłada się granic, bo to przecież tylko marzenia, ale o to, że nagle chcielibyśmy aby marzenia stały się naszymi ambicjami... A niestety, w życiu ambicje osiąga się małymi, drobnymi kroczkami, i z nie małym wysiłkiem, a właśnie to daje satysfakcję, która w końcu decyduje o wizerunku "siebie dla siebie"....

marc

yapp