po 30-tce

illunga

Tak mi sie jakoś ostatnio niefarci,że co rusz, jeśli z czegoś się ucieszę, to za chwilę dostaję od losu po uszach, z nawiązką.

Nie macie takiego wrażenia,że jest to pewna prawidłowość?Że np. kiedy czegoś oczekujemy, myślimy jak to będzie i co tam dalej, to życie jakoś przekornie usiłuje udowodnić nam,że jest w stanie wszystko wywrócić w kilka minut.
Albo kiedy się cieszymy,że w końcu jest się na prostej,że spokój, to za chwile hokus pokus i nie ma.

I robi się taka ciuciubabka z przeznaczeniem: "Ja się wcale nie cieszę.Wszystko mi wisi równo.Zobaczymy jak to będzie".... I broń Boże wypowiedzenie na głos,że właśnie jest O.K.
Głupie to takie. Ale złośliwie powtarzalne.

bobro

za cienką warstwę tłuszczu masz i nie spływa po tobie tak jak należy

zalecenie: uzupełnić warstwę tłuszczu, chyba że da się pogrubić skórę Tongue out (1)

Aproxymat

A nie jest tak, że jak coś nam się uda, to stajemy się wyczuleni bardziej na porażki, niż wtedy gdy coś nam się ciągle nie udaje i się do tego przyzwyczajamy? Być może ilość szczęścia i kłopotów jest stała?

illunga

Bobro, to już chyba opancerzenie, wchodziło by tylko w grę

Aprox, może i jest po równo tego co dobre i tego co złe. Ale mam wrażenie,że jak jest dobrze, to człowiek podświadomie wręcz czeka na jakiś kopniak, dla wyrównania. "Bo przecież nie może być ciągle i ciągle dobrze". Takie jakieś masochistyczne podejście do życia.

animavilis · Gość

Ja ogólnie mało się cieszę, więc i nie doznaję jakichś większych rozczarowań.

slepa i brzydka

nie ma rady! trzeba myslec zawsze pozytywnie, a przynajmniej zawsze wizualizowac sukces. gdyby nie wyobrazenie mnie z elektornarzedziami, mnie z wkretami i mnie z mlotkiem, to nie przeszlabym od mysli do czynow. a rzeczy wychodza, tak, jak je sobie wymyslilam. dobry plan to podstawa, wtedy nie ma miejsca na bledy. UWAGA! do dobrego planu nalezy takze przewidzenie najprawdopodobniejszych zdarzen losowych.

illunga

Anima, a ja się łapię na tym,że nawet jak sie cieszę, to zapala mi się gdzieś tam, czerwone światełko: "No dobra, no już uspokój się. Bez takich erupcji wesołości"
Takie jakieś coś..jak nie zasłużysz, to nie dostaniesz. A jak dostaniesz, to może wcale nie zasłużenie.
Motam dziś , ale taki dzień...

Mii

Może nie uwierzysz Illa...ale właśnie o tym samym myślałam dzisiaj w drodze do pracy Anxious

Zawsze jak dłuższy czas mi się układa i jestem zadowolona z życia mam stracha.... d'oh!

że gdzieś za przysłowiowym rogiem czeka coś co mnie w jednej sekundzie powali

Niby jest tak....że ile dobra czynisz tyle samo lub z nawiązką do ciebie wraca, ale może to dobro jest tylko w Twoim mniemaniu ? Może ktoś odbierający je w ogole nie odbiera go jako dobro?
Sama już nie wiem, bo ostatnio dostałam nieźle w kość ...chociaż wydawało mi się, że wszystko co czynię...jest dobrem.
A może ktoś się tak przyzwyczaił do tego dobra...że traktuje je jako coś normalnego?
Ale dlaczego rewanżuje się bezczelnością i fałszem? d'oh!

Miałam kolejną nauczkę by nie wychodzić przed szereg...by nie okazywać empatii.
Zaczynam pracować nad tworzeniem "grubej skóry"

illunga

Ślepa, to są właśnie te...(brzydko nazwę

dupochrony

Te wszystkie wyjścia awaryjne na wypadek, gdyby coś tam się nie udało. Ale jak by się nie przygotować, to zawsze coś wylezie z...bagien

Mii, bo to trudno dochodzić ludzkiego odbioru. No ile razy tak jest,że powiesz coś, a ktoś przefiltruje całą rzecz przez swoje poczucie czegośtam i wychodzi się na największego wroga publicznego. Chyba faktycznie-pancerniki trzeba na grzbiecie nosić. Ale tak ciągle i ciągle? Skrzydełka przygniotą.

bo ja

i jak tu się cieszyć?
przez chwilę i chwilą.

animavilis · Gość

illunga

Bo ja, to jest jedyne wyjście, ale....co zrobić jak ten potwór z czerwonym światełkiem pilnuje,żeby nie za bardzo było happy?

Anima-dobre określenie.Takie killerowanie ma być ochroną przed tym,żeby w razie czego nie poczuć, tego co się zwykle czuje. A w efekcie załatwia nam całą radość.

Z czego to się wszystko bierze? Z braku wiary w siebie? Z niskiego samooceniania? Z wychowania "w byciu grzecznym", bo tylko wtedy możemy za to oczekiwać czegoś dobrego?
Te nasze "chodzenia po bandzie" czy to nie jest podświadome szukanie guza?

bosska · Gość

w zyciu, w przyrodzie rządzi harmonia. nie może być tak, że zawszem jest cacy. los ma to do siebie, że raz nas głaszcze a raz daje kopa w tyłek - bilans jednak zawsze wychodzi na zero.
osobiście, jak juz mam wybierać, wolę serię małych porażek niż jedną, ale konkretną

Seeni

Ja jestem upośledzona życiowo- bo chyba wiecej mi się udaje jak nie udaje.
Z tym, że nieobiektywnie.
Jak tak sobie patrzę na te wszystkie wieksze życiowe porażki i tragedie - oblany pierwszy egzamin na studia, stratę bliskiej osoby, kompletne fiasko zawodowe itp ( zauważcie różny stopień owych dramatów) z perspektywy czasu, to i tak mi wychodzi, że w ogólnym rozrachunku nawet z tego złego było sporo dobrego.
Jestem głęboko przy tym przekonana, że moje życie zostało przez kogoś zaplanowane i to w dodatku w ten sposób, żebym z kryzysów życiowych- bez względu na ich rozmiar- wychodziła obronną ręką.
Jak dzieje mi się dobrze- nie widzę czerwonego światełka. Jak jest żle widzę zielone- bo doświadczenie uczy, że nie może być trwale źle.
Zresztą obiektywnie tylko źle nigdy nie jest.
Rozumiecie- w każdej sytuacji może być jakiś plus : przykładowo - owszem spaliło mi się mieszkanie ale po pierwsze przynajmniej zrobię remont, po drugie jednak nie wpadłam pod tramwaj, który uciałby mi ręce i nogi.
Tego typu postrzeganie świata pozwala mi znosić przeciwności losu w miarę szybko i dosyć skutecznie.
Rozwala mnie jedynie odchodzenie ludzi których kocham- ale te też po czasie tłumaczę sobie jako coś dobrego dla nich. Czy jakoś tak podobnie.

basiamoja

Trzeba się cieszyć wszystkimi nawet drobnymi rzeczami.
Ile masz zamiar żyć .Stracisz większość życia na utarczki z losem.
Jak już w miarę dobrze ,to się okaże ,że za późno.
Daj sobie spokój ,bierz co daje los.
Szkoda zycia na myslenie co by było gdyby

illunga

illunga

Seeni, rzeczywiście z perspektywy czasu te wszystkie mniejsze i większe rzeczy, które nam się przytrafiają, zaczynają się układać w jakieś logiczne ciągi. Oczywiście możemy to ocenić zwykle po fakcie, bo w chwili jak nam coś nie tak, to człowiek tylko warczy przez zęby: "No i dlaczego znowu???!!!"

illunga

zaraz

animavilis · Gość