po 30-tce

bea.ta

PORi i jak było z tym savoir-vivrem ?
Szczegóły poproszę

Pochodzenie O-Ren Ishii

bardzo dobrze, Beatko - opcja 1 to właściwa opcja
wrażenie również mam dobre a sprawa ma ujrzeć swój finał do końca lipca najpóźniej więc obecnie szlifuję się w gadaniu (i tu forum jest nieocenione)

bea.ta

Same plusy (więc ), tylko czy forum sprosta temu zadaniu Angel

Jeśli Ty się wreszcie uaktywnisz Razz

Pochodzenie O-Ren Ishii

ależ jestem aktywny ! gram w Montezumę Dancing

taka gierka z Atari 65XE, pewnie Ci to nic nie mówi ale niechciałbym żebyś myślała iż bezproduktywnie spędzam czas ! Blue_Light_Colorz_PDT_02

bea.ta

Nie ważne co ja myślę, ważna jest Twoja przyszłość. Angel

Miałes na forum szlifować "coś".
Szlifuj , wakat jest, łap okazję

Wiolinowa

To ja bym chciała wiedzieć, w którym momencie się przedstawiłeś? I kto podał pierwszy rękę?

Pochodzenie O-Ren Ishii

wszedłem sobie i powiedziałem sekretareczce do kogo i po co przyszedłem, sekretareczka (28-30 lat, obcisłe jeansy na zgrabnym tyłeczku, biuścik na trochę więcej niż dłoń, kocie oczka i rude włosy, Ania, ładnie się śmieje) - ta zaprowadziła mnie do konferencyjnej, po minucie przyszła pani Manago i już od progu wyciągnęła rękę więc był problem z głowy, po chwili wyszła i wróciła z panem BigManago i przedstawiła nas sobie - więc problem jakby nie zaistniał ale jestem przekonany że jako zapraszany należy czekać na ICH gest

ribka_pilka

...........

Wiolinowa

Zgadzam się, ale jeśli nie wyciągnąłby pierwszy ręki- kiedy byś się przedstawił (gdyby pani Manago nie przedstawiła was sobie)?

Pochodzenie O-Ren Ishii

no właśnie... nad tymi duperelami się zastanawiałem przed spotkaniem i doszedłem do takiego wniosku że jak on nie zrobi tego pierwszego gestu to w zasadzie nie wiem... bo co ? pomachać chusteczką ? sieg heil zrobić ? no i w zasadzie pojawia się mocny dyskomfort psychiczny - wniosek dla mnie jest taki - jeżeli w pierwszych 4 sekundach znajomości z kimkolwiek pojawia się dyskomfort to tylko znaczy... że nie chcemy tego pana czy pani znać, kropka

Wiolinowa

Dziękuję za odpowiedź Angel

animavilis · Gość

Podłączę się trochę do tematu, bo nie chce mi się zakładać odrębnego, choć ustępowanie miejsca w pojazdach MPK raczej mi się, ot tak, z powszechną kulturą i ludzką przyzwoitością, a nie z savoir-vivre kojarzy.
Jadąc trolejbusem przysłuchiwałam się rozmowie pewnej trójki okupującej siedzenia: ona, lat 20-parę, w zaawansowanej ciąży, on, wytatuowany mosiek, w wieku zbliżonym i dzieciak lat około 12-14 [za stary na potomka]. Pod piorunującymi spojrzeniami wiszących im nad głowami starszych pań, cała trójka zaczęła się rozwodzić o... braku kultury w kwestii ustępowania miejsca

Dziewoja narzekała, że jej wcale - mimo ciąży - nie ustępują, no i może, rzeczywiście, tak było. Myślę zresztą, że żadna z tych "wiszących" starszych pań raczej nie od niej spodziewała się zwolnienia miejsca. Mosiek żywo potakiwał, a młodziak perorował już w najlepsze, jak to on nie ustępuje, no bo kto jemu ustąpi?! Trochę mnie zatkało, bo sobie zwizualizowałam, jak ustępuję miejsca steranemu życiem dwunastolatkowi

Rzecz była o tyle zabawna, bo towarzystwo jakby chcąc usprawiedliwić swoje przykucie do siedzeń, odgrywało coś w rodzaju scenki rodzajowej, a z drugiej strony też i zatrważająca - jak się chamstwo szerzy i usprawiedliwia, jak zatacza coraz szersze kręgi, choćby jak tu, na zasadzie: mnie nie ustąpiono, to ja też nie ustąpię; nie ustąpię, bo kto mnie ustąpi?; nie ustąpię, bo mojej dziewczynie nie ustąpiono. Straszne trochę.

Pochodzenie O-Ren Ishii

jazda autobusem MPK to fajna rzecz, czasy się zmieniają, autobusy coraz nowsze a zwyczaje siadania niezmienne od czasów prosperity dorożkarstwa - bezapelacyjnie powinny siedzieć osoby starsze a nie nastolatki ale czy tak jest to nie wiem - ze swoich czasów szkoły podstawowej pamiętam że ja w ogóle nie siadałem bo od momentu wejścia moher commando do syczącego komentarza mijało 0,2-0,5 sekundy więc wolałem się nie narażać i nie siadać w ogóle - te babcie autobusowe to tak naprawdę ninja były !

karpieniec złocisty

W knajpie.
Czy to tak trudno zrozumieć, że żarcie przy użyciu rąk tylko, jest obleśne? Taka myśl mnie właśnie naszła...
No bo tak: Obojętnie czy jest to pizza, kurczak, frytki lub cokolwiek innego - zawsze zostają tłuste ślady. Przede wszystkim na szklankach, ale i na stole, obrusie, klamce drzwi od kibla i na czym tam jeszcze, czego się akurat dotyka. Takie utytłane łapska potrafią skutecznie obrzydzić mi każdy posiłek. A jeśli następnie taki ktoś oblizuje je w trakcie lub po posiłku gotów jestem autentycznie się porzygać. Do jedzenia używa się sztućcy/sztućców bo po to je ostatecznie wymyślono. Dlaczego zatem z takim uporem są one ignorowane?

flykiller · Gość

Wydaje mi się, że jedzenie pizzy i kurczaka palicami jest dopuszczalne. Ja tego nie robię, ale tylko dlatego, że nie cierpię mieć obtłuszczonych rąk, a poza tym nie jadam akurat tych części kurczaka, które zwykle się obgryza (udka, skrzydełka).

karpieniec złocisty

Kewa

karpieniec złocisty

Pobłażanie jest formą słabości. Kryje się pod nią zazwyczaj nieumiejętność dialogu i brak asertywności. Ludzi trzeba wciąż uczyć, pouczać, wprowadzać na właściwe tory. To pewien rodzaj misji, kaganka który rozświetla drogę zbłąkanym i ślepym. Bo człowiek całe życie się uczy. Mogę być pobłażliwy, gdy ktoś zaliczy wtopę i zdaje sobie z niej sprawę, w innym przypadku - nie.

Kewa