po 30-tce

ptz

Najpiękniejszy komplement, który usłyszałam / no- w mojej ocenie naj

/- "masz bardzo piękny głos" - przy czym nie śpiewałam, a osobnik to stwierdzający przysłuchiwał się jedynie rozmowie prowadzonej w niezrozumiałym dla niego, polskim języku.

Taki, który mnie wprawił w osłupienie i zażenowanie- gdy mój "przeciwnik" powiedział mi, że jednak powinnam była skończyć studia, które przerwałam, bo jestem lepsza od specjalistów, którzy go kosztują grube pieniądze.

Taki - najbardziej mnie zawstydzający- który padł z moich ust- kiedy członkowi ekipy zespołu The Wolfgang Press powiedziałam po koncercie ,że jest bardzo przystojny / co zresztą było wyjątkowo zgodne z prawdą

/. Kiedy odpowiedział tym samym- uciekłam

Podobno umiejętność przyjmowania komplementów wiąże się z poczuciem własnej wartości - im wyższe to poczucie- tym łatwiej przyjmujemy komplementy.
Zasadniczo się z tym zgadzam Angel

Mati.

yapp

werka33

Chwalić się ?No nie przecież to chyba normalne ,że komplementy rzucane to tu to tam się nam należą.

nudziarz · Gość

werka33

[quote="nudziarz"]

nudziarz · Gość

komplement - pozytywna wypowiedź o kimś, nie zawsze zgodna z prawdą ( za wiki )
komplement - grzecznościowa pochwała, duser, przymilne słówka, pochlebstwa ( za słownikiem Kopalińskiego )
Angel

paj

Komplementy budzą we mnie generalnie nieufność.
Wiem, można powiedzieć, że ja mam problem.
Ale przyczyną tego jest to, że wiem, przekonałam się, że za komplementem skrywa się zwyczajna interesowność.
Albo fałsz.

zadziora · Gość

w sumie chyba lubię być komplementowana, kiedyś czułam sie bardzo niezręcznie i nie bardzo wiedziałam jak zachować, i nie bardzo komplementy potrafiłam przyjmować, ale z czasem idzie mi to coraz lepiej. choć z czystej przekory zdarza mi się też czasem odpowiedzieć: 'no dobra, czego chcesz?' albo: 'ojej, to nie prawda, tylko tak mówisz, żeby mi się miło zrobiło..'. i wtedy komplemenciarz jeszcze się musi naprzekonywać o szczerości swojej i komplementu

animavilis · Gość

To jest też powód, dla którego sama nie lubię prawić innym komplementów - one, po prostu, zawsze w moich własnych ustach brzmią nieszczerze, choć nigdy tak nie jest.

Kewa

koka zvans

bo ja

w piątek podczas spotkania z Mii i Apro usłyszałam coś miej więcej takiego: "myślałam, że jesteś inna" i to był komplement

(wybacz Mii jeżeli przekręciłam Twoje słowa). Dowiedziałam się, że jestem fajna, wesoła, nie mam zmarszczek i jeszcze całą masą innych miłych rzeczy, w które chętnie uwierzyłam.
Ja miałam za to okazje spotkać osobiście przemiłych i interesujących ludzi, z którymi praktycznie od razu poczułam się swobodnie i bezpiecznie (jeszcze przed paprykarzem). Mii mogłaby być moją starą kumpelka - pogadałysmy i o dzieciach i o matkach i o teściowych i o chorobach - nie pamiętam kiedy z kimś w tak krótkim czasie poruszyłam tyle tematów. A Apro to człowiek z pasją i BAAAARDZO BEZPIECZNY w kontakcie.

Aproxymat

A Boja jest autentycznie przesympatyczną osobą.

Aha i wypowiedzieliśmy też wszyscy sporo komplementów pod adresem forowiczek i forowiczów ale nie mam zachowanych nagrań.

STALKER

Aż miło was czytać , Apro może jednak zorganizujesz jakieś dussse spotkanie forumowe ?

Ja mogę być osobą odpowiedzialną za alkohol oops

Seeni

bo ja

Mii

Kewa

Czytając Was tu dzisiaj myślę, że źle nazwałam topik, bo rzeczywiście komplement zwykle kojarzy się z wypowiedzią nie całkiem szczerą, chodziło mi bardziej o miłe, ciepłe słowa spowodowane nagłym przypływem ciepłych uczuć do danej osoby, takie "głaski". Nigdy nie mówię nikomu komplementów z wyrachowania, czy z chęci przypodobania się - bywa, że nie mówię nic, chociaż myślę o kimś źle.
Koka zvans, cała przyjemność po naszej stronie

ptz