po 30-tce

Seeni

Jeżeli chodzi o drób to najohydniejsze są kury.
Ogólnie pies zwyczajny, jak smarka, jest ohydny prawie jak drób. Pies jest nieohydny nawet z katarem, gdyż to jest Pies ukochany a miłość zabija smarki i wszelką ohydę.

hachiko · Gość

A nasz rodzinny pies w sensie wspólny znowu poczuł wolę bożą i nic chce jeśc.

Seeni

Ohydny poniedziałkowy poranek. Codziennie po przebudzeniu potrzebuję kilku sekund, żeby uzmysłowić sobie posiadanie kuli u nogi. Not talking

Zasadniczo każdy dzień zaczyna się tak samo Think

Jak tylko przypomnę sobie o gipsie siadam na łózku i popłakuję nad swoim losem przez 10 do 15 minut. Następnie ruchem posuwistym na skarpecie lewej nogi przedostaję się do wagi na którą wskakuję z łomotem. Obserwuję zero spadku i ponownie wpadam w szloch. Następne metodą mieszaną( wspomniany już posuwisty ruch na slkarpecie oraz wózek inwalidzki) sprzątam mieszkanie, co nieco mnie uspokaja i zabiera około trzech godzin. Mimo starań i przemyślnych koncepcji nie opanowałam umiejętności szorowania kafelek na wysokości powyżej 1,5 metra

. Potem sobie znowu popłaczę i około godziny oglądam strony internetowe z butami. Przy 12 centymetrowych kołkach łzy płyną już ciurkiem.
Gdyby nie Trudne Sprawy o 14.45. chyba nie miałabym po co żyć. Think

lulka

Czyli pieskowi już się polepszyło?

Seeni, myśl pozytywnie! Ciesz się, że masz tylko dwie nogi, a nie np. cztery
i to już jeden z ostatnich koszmarnych poniedziałków!

Choć z bólem serca muszę przyznać, że ten poniedziałek faktycznie jest ohydny tylko nie bardzo wiem dlaczego?
Mimo braku wiedzy na ten temat mam jeszcze gorzej o ile Cię to pocieszy.
Mnie się w ogóle nie chce posuwać (żadną nogą) choć mogłabym, a kafelki powyżej 1,5 budzą moje obrzydzenie.

Seeni

Pies nadal smarka, ale nos ma już zimny i mokry czyli nie gorączkuje. Bardzo upodobał sobie rutinoscorbin. Generalnie chyba chorowanie mu się podoba. Think

lulka

Zanim się to życie na gorąco czy jak mu tam zacznie po czternastej to idź na gramofon posłuchaj nieohydnych drygawek co Ci z Haczens tam zostawiłyśmy!
Babo nieohydna!
Ja tymczasem idę sprzątać.

flykiller · Gość

Nadal ohydnie mnie osłabiają wyciągnięte na siedzeniu w pociągu giry. Siedział sobie, ostatnio, taki młody, zblazowany jajogłowy w okularkach na żyłce i wyciągał chuderlawe kopyta w spranych, czarnych skarpetkach na przeciwległym siedzeniu. Rozprawiali z kolegą o kole z patomorfologii, z czego wywnioskowałam, że mam przed sobą przyszłych adeptów medycyny i pełna przerażenia ohyda mnie ogarnęła, kiedy wyobraziłam sobie okularnika za lat kilka, jeszcze bardziej jajogłowego, z jeszcze wyższym czółkiem, jak z paru pięter swojego nadmuchanego ego i słomy z butów wyłażącej (czy, ze skarpet, raczej), będzie tym zblazowanym tonem pouczał jakiegoś udręczonego pacjenta. Wsiadłam do przedziału na końcowym etapie podróży (i, zaraz, ostentacyjnie przesiadłam się na krzesełko na korytarzu), giry nie leżały koło mnie, tylko obok jakiegoś jegomościa, który nawet nie mrugnął, więc się pohamowałam, ale przysięgam, że nie ścierpię cudzych kolejnych, ohydnych stóp na siedzeniu podczas kolejnej podróży.

Baron von DupenDrapen

Ron

Ron

flykiller · Gość

Znaczy, nie przeszkadzają Wam nieobute nogi wywalone w przedziale pociągu w bezpośredniej bliskości? Ohydnieście liberalni Blue_Light_Colorz_PDT_21

letnisztorm

Czytam o ohydnej dwuręczności, 1% tak ma i ja też i moje dziecko i moja siostra i jej dziecko i pewnie dziadek. Ohydne zaburzenie genetyczne. Not talking

Seeni

Seeni

Kewa

letnisztorm

Całe mnóstwo. W internecie można się się wiele dowiedzieć. 050

Dysleksja, dysgrafia, opóźnienia w nauce czytania i pisania, zburzenia w koordynacji ruchowej, manualnej i przestrzennej.

Czterdzieści lat przeżyłam taka pokręcona i nic nie wiedziałam Anxious

Coś tam podejrzewałam, słoiki lewą ręką odkręcałam, po plecach się drapałam, ale że są jakieś trudności to nie wiedziałam.

Kewa

flykiller · Gość

Hm, nie miałabym nic przeciwko temu, żeby być taka... zaburzona.
Ale czy tego aby nie trzeba leczyć?! Blue_Light_Colorz_PDT_02

lulka

Przestańcie z tymi zaburzeniami bo ja mańkut jestem - ale piszę prawą ręką.
Zaczynam się o siebie martwić!

Dopiero wróciłam z pracy, za dwie godziny impreza, a mnie się ohydnie, a nawet przeohydnie nie chce na nią iść.
Zamiast kręcić papiloty siedzę zrozpaczona i przygnębiona, i myślę jak się wymigać?
Póki co tylko ciężka grypa przychodzi mi do głowy, ale obawiam się, że sąsiad mógłby przylecieć z tortem i by się wydało.
Może jakieś wypadnięcie kręgu? Albo lumbago? (czy to to samo?)
Albo globus? Albo wapory? (czy to też to samo?)
No w każdym bądź razie kataru nie uda mi się udawać.

Seeni

Weż się w garść Not talking