po 30-tce

Seeni

Ja tak sobie przypuszczam, że pozytywne myślenie to umiejętność dostrzeżenia dobrych stron we wszystkim, co postrzegamy jako obiektywnie nienajlepsze. To myślenie w rodzaju: Umrę...aaaa tam, byle przed piątkiem- nie będę musiała sprawiać 3 kilogramów pstrąga.
Myślenie: jestem wielka czy: wszystko mogę, albo: wszystko się uda to jedynie pobożne życzenia. Brak możliwości sprawiania pstrąga po śmierci wydaje się zdecydowanie bardziej realny

LampionyZeStarychSloikow

pogłoska

Jednych los wiedzie, innych wlecze.

Z biegiem lat coraz bliżej mi do poglądów stoików.

kasia_imig

pogłoska

nudziarz

Seeni

Ostatnio pozytywne myślenie mam zasadniczo wyłączone. Ohydny los od ponad roku rzuca, coraz to ohydniejsze kłody pod nogi. Przybita nadmiarem obowiązków, nierozwiązalnych problemów, postępującą otyłością, brakiem stabilizacji finansowej, brakiem nowych sukienek i ogólnie zniechęcona z przyjemnością myślę jedynie o śmierci. Jest tak źle, że nawet mi się nie chce przebierać w Halloween. Not talking

nudziarz

Zasadniczo tak zyłem przez poprzednie dwa lata ( wyłaczając tycie, bowiem 78 kg przy 186 wzrostu wydało mi się dolna granicą akceptacji ). Przetrzymałem.. bardzo.. bardzo poważnie piszac z ciągłym optymizmem i walką.
I powolutku......
Trzy auta wymienione w tym roku i nawet jakaś wycieczka mi pachnie....
Cholerne siedem chudych lat po maksimum dziesięciu latach pozwala wierzyć, ze jeszcze jedynie pięć i będzie OK

Seeni

Znaczy się sugerujesz, żeby się przełamać i utkać przekornie w tym roku metodą chałupniczą monstrualną i przerażającą pajęczynę w ramach halloweenowych dekoracji?????

nudziarz

dokładnie !!!!!!!
I jeszce bardzo serio....
Najbardziej pomogli mi ludzie, ktorzy teoretycznie powinni mnie zniszczyć ( np US, czy ZUS ).
Ludzie naprawdę są dobrzy.. robią to co muszą, by sami nie stracic pracy.
Ale jesli wyczują, że jesteś OK, że to nie Ty usiłujesz wykorzystać instytucje ktore reprezentują , tylko po prostu tak Ci się w zyciu ułozyło, to, przynajmniej w moim wypadku, zrobili co mogli, by mi pomóc.
I powiem krótko.. dzięki urzędnikom tych instytucji wyszedlem ( co mogę już z uśmiechem powiedzieć ) na prostą .
Nie wyobrażałem sobie, ze ludzie moga być tak przyzwoici.. i jesli istnieją jakies Pola Elizejskie ( bo wiary ich nie znam ) to mają tam zapewnione miejsce.
A ja będe im - w ramach czystej wdzięczności ) dostarczal wino w ilościach hurtowych

Kilo OK

Pesymista dostał kolejkę na baterie, patrzy, patrzy i mówi:
- tyle rozkładnia, na pewno coś zginie, to sie zaraz zepsuje.
Realista dostał bilet na wycieczkę w ciepłe kraje:
- trzeba się zaszczepić, kupić ubrania, wymienić pieniądze a tak mało czasu
Optymista dostał końskiego pączka w wielkim pudle:
- dostałem konika ale uciekł, będzie na czym uchodować pieczarek

catperson

nudziarz

Seeni

To na czym polega to pozytywne myślenie?
Generalnie, od urodzenia jestem niepoprawną optymistka. Zdarzają mi się gorsze momenty, jakieś lekkie dołki, ale nawet kiedy staram się popaść w nastrój bardziej melancholijny, otulić smuteczkiem, zwinąć w embrion- to nie bardzo potrafię.
Zasadniczo przypuszczam, że niezdolna jestem do załamania nerwowego, zawodowego wypalenia czy chociażby lekkiej depresji.
Bardzo życzyłabym sobie niczego nie chcieć przez okres dłuższy niż kilka godzin Not talking

Seeni

catperson

Oczywiście, że tak! Śmierć, choroba, tragedia - to są problemy przez duże P i wiadomo, że nic pozytywnego w tym nie ma. Zwyczajnie nie da się od nich odciąć, zwłaszcza, że wiele z nich nie ma rozwiązania.
Wspomniałaś o utracie pracy jako o małym problemie - i właśnie o takiej sytuacji myślałam, sugerując rozważenie czy poświęcać na nią swój czas. Nie jest to koniec świata i można z tym coś zrobić.

Seeni

Seeni

Wczoraj walczyłam z niepozytywnym myśleniem.
Po pierwsze nie zważając na deszcz poszłam na godzinny spacer Psem (w pelerynie rybaka i gumiakach) Ponieważ Pies narzekał mamrotałam do niego cała drogę: nie marudź, myśl pozytywnie...
Wieczorem przeszukałam pół domu w celu odnalezienia szalików biało czerwonych z napisem POLSKA i mojej zajebistej biało-czerwonej czapeczki kibica z dzwoneczkami. Niestety nie znalazłam. Znalazłam kibicowski t-shirt zakupiony na euro i czapkę świętego Mikołaja. Po chwili namysłu uznałam, że kolorystycznie się zgadza. Po przekopaniu kosza z niechcianymi pluszakami młodszego dziecka znalazłam jeszcze białego misia z wymownym czerwonym serduszkiem. Ubrana w barwy narodowe, w czerwonych okularkach i z misiem obejrzałam mecz nastawiając się pozytywnie, chociaż nieskutecznie, na wygraną. Następnie wypiłam lampkę wina i poszłam do łóżka z Charlotte Link a konkretnie z kolejnym jej psycholem. Tuż przed zaśnięciem, z krwią Emily Faber ( albo jakoś tak- Niemki mi się mylą) w pamięci, pomyślałam, że dzień był zasadniczo pozytywnie udany.

letnisztorm

Wczorajszy sposób na depresję? Wino, haft krzyżykowy i łańcuszkowa oraz siostra uciekająca przed igłą, którą nie wiem dlaczego chciałam jej wbić w nogę. Jak na urodziny to niezły melanż

Seeni

Wyjaśnij " łańcuszkowa"