po 30-tce

Kewa

Pewnie niejeden, niejedna z Was to zna. Gdy w trakcie wymiany zdań, czasem zupełnie niewinnej, zapala się w nas ognik przekory. Najpierw wysuwamy kontrargument nieśmiało, ale gdy zostaje zbity nakręcamy się na dobre. Jeszcze 20 minut temu nie było w nas tej pewności, ale teraz wszystko jest jasne - mamy rację!

Pomówmy o przekorze. Czy "stawanie okoniem" świadczy o inteligencji, czy pomaga urodzić się jakiejś myśli, czy wręcz przeciwnie, psuje jedynie atmosferę? Gombrowicz mnie "natchnął" (przepraszam, że tak maniakalnie do niego wracam), bo opisał swoje słowne potyczki, oczywiście głównie z literatami i głównie o sztukę szło. Spierał się jednak też z malarzami, których prawie nie uważał za artystów. Jednak, jak napisał, nigdy nie szło mu o tego konkretnego przeciwnika potyczek słownych, ale bardziej o wymianę, spór, który mógł być początkiem nowej myśli. Nigdy nie chował urazy (może prawie nigdy), chociaż bywało, że ludzie się na niego obrażali.
To też trochę taki mój hołd dla Forum. Znalazłam tutaj wartość sporu, czasem nawet ostrej wymiany zdań, która zwykle nie rani. Dużo się przy tym nauczyłam i trochę dowiedziałam o sobie samej. Brzmi jak pożegnanie, ale tak nie jest

To, co? Pogadamy o przekorności natury ludzkiej?

Gość

o, sumienie gryzie... Angel

Dobra juz się nie gniewam. Rozumiem.

Kewa

Gość

Jayin

Ależ on się z tobą zgodził z przekory właśnie

Przekora - u mnie załącza się. Ale coraz rzadziej. Prawie w ogóle.
I nie wiem, czy to źle, czy dobrze Think

A kiedyś owszem i często, sztuka dla sztuki

Chociaż z perspektywy czasu jakoś głupie i dziecinne to się wydaje... oops

pogłoska

Przekora? W życiu - wcale, na forum - z rozkoszą.

Seeni

Ja raczej przekorę mam we krwi, ale to nie jest żaden tam zabieg intelektualny tylko zwyczajnie tak mam od urodzenia. To mnie niewiele uczy, to mnie bawi zasadniczo. Ja w ogóle raczej jestem średnio inteligentna tylko nadrabiam gębą.

Aproxymat

Wcale nie jestem przekorny. Not talking

Kewa

paj

Jestem przekorna.
Czasem, jak dziecko.
Na złośc babci odmrażam uszy..
Głupota, ot, co.

Kewa

mailo

Kewa

Mailo, ale przecież nawet Sokrates wyprowadzał ludzi z równowagi, spierając się i zadając przekorne pytania, by za pomocą majeutyki wydobyć prawdę, pomóc urodzić się myśli. Przekora pobudza do myślenia.

mailo

Rozumiem Kewa twój punkt widzenia. Jeśli ktoś ma mocne argumenty, żeby udowodnić swoje odmienne zdanie to nie jest dla mnie przekora, tylko konstuktywna dyskusja. Jeśli ktoś wykłóca się o coś, a nie popiera tego dowodami, tylko robi coś na odwrót tylko dla zasady, wbrew logice to jest trochę dziecinne. Np jakbym zaczął udowadniać teraz, że palenie jest zdrowe na przekór badaniom, opiniom lekarzy, statystykom dotyczącym nowotworów itp to byłaby głupia przekora i nikogo by nie zmusiła do myślenia, że może tak jest;)
Dzieci mają chyba w rozwoju taki etap, że robią wszystko na przekór (rodzice ida do przodu - one do tyłu). Jeśli komuś tak zostanie na całe życie, to będzie miał ciężko, bo żeby funkcjonować z innymi trzeba czasem iśc z prądem a nie pod prąd.

nudziarz

Jayin

A tak z innej beczki...

(jako ciekawostka):

Zasada przekory to zasada z pogranicza nauk ścisłych i filozofii, i pochodzi prawdopodobnie z czasów, gdy obie były jedną dziedziną wiedzy.
"Każde zdarzenie wywołuje skutki, które działają przeciw zdarzeniu, które je wywołało." Zasada ta przydaje się do szybkiego, jakościowego określenia jaką reakcję wywoła dane zdarzenie.

Aproxymat

flykiller · Gość

Często, zbyt często, jestem na "nie".
Nie chcę. Nie umiem. Nie potrzebuję. Nie spróbuję. Nie lubię. Nie akceptuję. Nie toleruję. Nie wierzę im, kurwom, jak psom.
Ale to, raczej, nie przekora, tylko rodzaj młodzieńczego buntu, który przeszedł w stan starczy, utajony i przewlekły.

Na forum lubię się czasem poupierać dla zasady, nawet jeśli to zupełnie pozbawione sensu. Ale też coraz rzadziej mi się chce.

Kewa

Kewa

Ha! Jak pięknie przekorniacy się ujawniają! Dancing

Serce rośnie, bo już myślałam, że nie lubicie mnie za przekorę. Hyhy