po 30-tce

Seeni

To mi uświadomiło, że jestem łagodnym przypadkiem Benjamina Buttona. Emocjonalnie zasadniczo jestem młodsza niż w wieku 7 lat (byłam, doprawdy, bardzo poważną dziewczynką) Nie wykluczam jednak, że to typowy kryzys wieku pośredniego lub początki menopauzy.

letnisztorm

Własnie miałam fajna rozmowę na temat starości. Zapisałam mojego tatę i koleżankę moją Basię "od kijków" oboje po siedemdziesiątce na badanie potoków pasażerskich w autobusach, takie liczenie pasażerów przez 2 dni po 10 godzin. A dzisiaj koleżanki w kadrach zapytały się czy ci staruszkowie to ode mnie i czy to oni faktycznie jeździli czy jacyś wnukowie. Bo w takim wieku to mało prawdopodobne. Jak potwierdziłam stanowczo że to oni, to stwierdziły że pewnie dla kasy bo małe emerytury i się poświecili zęby dorobić.

Szczerze się uśmiałam i raczej im tego nie powtórzę bo na mnie spadły gromy, oboje cały czas w ruchu, intensywnie, i wcale a wcale nie postrzegam ich jako staruszków.

Trochę skruszona koleżanka wyjaśniła że, ma mamę i teściów w tym wieku i są totalnie nieruchawi. Więc taki ma obraz 70-cio latków.

Formalny

Formalny

Annok

Seeni

Zasadniczo już kupuję. To jest może nie zabawki, ale spełniam swoje dziecięce zachcianki (vide różowe futerko- marzenie mojego dzieciństwa). Zabawkami zasadniczo nie bawiłam się, a nawet jeżeli to dosyć kreatywnie i absolutnie niezgodnie z ich ludycznym przeznaczeniem. Powtórkę z tej rozrywki zamierzam przeżyć razem z wnukami i pod pretekstem zabawy z nimi. Po prawdzie nie mogę się doczekać, kiedy będę przewozić eleganckim wózkiem dla lalek błotne kule i krowie placki.
Co do oceny staruszkowatości na podstawie własnych doświadczeń to robimy to wszyscy bez wyjątku i oczywiście są to oceny subiektywne. Zarówno te o zniedołężniałych 60 latkach, jak i te o zażywnych stulatkach.

Wydaje mi się jednak, że uzasadnionym jest przyjęcie, iż w wieku hmm....statecznym prawdopodobieństwo wystąpienia objawów zniedołężnienia (i to z dnia na dzień) jest zdecydowanie wyższe niż w wieku mniej statecznym. Kto wie, czy do owego prawdopodobieństwa starość się nie sprowadza.
Tego jej aspektu ja osobiście najbardziej się obawiam.I najbardziej nienawidzę

Formalny

Oczywiście, że zawsze, to jest subiektywna ocena. Ja jednak ciągle twierdzę, że taka ocena nie może wynikać wyłącznie z własnych doświadczeń lub wręcz tylko z przypuszczeń, bez śladu wiedzy na temat rzeczywistego stanu. Jest,cze gorzej, gdy taka fantastyczna ocena, ma na celu zdyskredytować lub ośmieszyć kogoś.
Zrobiło się zbyt.. poważnie, więc kończę i pozdrawiam poważnych...

Seeni

Ale Twoja ocena też wynika z takich właśnie własnych doświadczeń, a nie jakiś przeprowadzonych badań. ( chyba, że znasz jakieś statystyki?)Może stańmy na tym, że wygląda to bardzo różnie i nie ma żadnych reguł?
Może też zawsze wygląda to inaczej z punktu widzenia konkretnej osoby w konkretnym wieku. W sensie- nie ma bata- dla 20-latka jestem starszą Panią?

Annok

Annok

letnisztorm

Formalny

Seeni

Zasadniczo tak, ale starość poniekąd związana jest z wiekiem, podobnie jak młodość czy pacholęctwo.
Mając 48 lat (piszę o sobie) bliżej jestem końca życia niż jego początku, a zatem bardziej stara niż młoda. Bez względu na to jak się czuję, jak postrzegają mnie 20 latki i 80 latki oraz bez względu na to jak wyglądam. Wiek jest kryterium obiektywnym. Konkretny, kilkudziesiętny wiek niekoniecznie oznacza zniedołężnienie ale nigdy nie oznacza bycia młodym. Chociaż byśmy robili nie wiadomo co, to zwyczajnie z każdym dniem jesteśmy coraz starsi.Starzeje się nasze ciało i nasz sposób myślenia.
Swoja drogą uważam za stereotyp teorię, że Panie, które kochają dużo jeść ( i to dużo i słodko) oraz spać są mało aktywne fizycznie. Osobiście znam więcej takich Pań ( jedzących i kochających sen),które w przerwach miedzy jedzeniem i snem uprawiają sporty.
Moja osobista siostra wciąga blachę jeszcze ciepłego murzynka w góra 15 minut i jednocześnie tańczy flamenco, biega na siłownie i namiętnie jeździ na rowerze i rolkach. Sąsiadka zakrada się nocą do lodówki, ale codziennie biega. Jak twierdzi jedna i druga czynność uwalnia jej endorfiny. Zasadniczo zaryzykowałabym tezę, że te dwie znajome mi Panie zwyczajnie kochają żyć ( w co wchodzi i uwielbienie ruchu i uwielbienie jedzenia)
Taa wiem, że oceniam po własnym doświadczeniu, ale robię w tej materii dokładnie to samo co Ty.
Uważam, że nie jesteśmy w stanie uwolnić się od stereotypów.Nawet jeżeli bardzo się staramy

Seeni

Formalny

lulka

Annok

Formalny

Czy Ty zorro zdajesz sobie sprawę z tego, jaki jesteś durny?
Dwie sprawy: Jedna, to nie recenzuj osób, którym nie sięgasz intelektem powyżej cholewki od buta. Druga sprawa, "nie używaj nicka Formalny nadaremno" - z powodu jak wyżej.

Leon w innym temacie zastanawia się czy jesteś kobietą, a takie rozważanie nie ma sensu. Głupota i zaburzenia emocjonalne jakie prezentujesz, nie mają płci... Więc po prostu: spadaj!

Annok