po 30-tce

flykiller · Gość

Nie lubię sieciowej niechlujności, ale czasem zdania z zachowaniem zasad interpunkcji i ortografii (te wszystkie wielkie litery, kropki) cechuje jakaś, zbyteczna, kategoryczność i aż prosi się zostawić je otwarte.

flykiller · Gość

Właśnie strwoniłam pół godziny pisząc trzy zdaniowy mejl do państwa od metaloplastyki, a konkretnie, dumając nad końcem i początkiem. "Witam" jest powszechną, ale niezbyt stosowną formą zwracania się do obcych ludzi. Brzmi, zresztą, odrobinę protekcjonalnie. Napisałam "dobry wieczór", ale poprawiłam na "dzień dobry". "Dzień dobry" brzmi bardziej uniwersalnie. Utknęłam też na "pozdrawiam". Nagminnie jestem pozdrawiana przez nieznane mi osoby w mejlach, ale czy "pozdrawiam" nie jest, jednak, zbyt poufałe? d'oh!

Z drugiej strony, nie będę z "poważaniem" czy "łączeniem szacunku" pytać o broszkę w kształcie konika!
Skończyło się na suchym podpisie.

A co Wy tam wypisujecie na górze i na dole, zwracając się do bliżej nieznanych osobników?

slepa i brzydka

Ja przestalam pisac witam. Madre glowy uradzily, ze to niestosowne. Slowa tego uzywasz na powitanie we wlasnych progach, mejl nie jest taka sytuacja i to rzekomo nie na miejscu, niewlasciwie i nawet z lekka bezczelnie.

Jak pisze mejle lekkie to zaczynam tak:

Dzien dobry,

Pani Iwono,
....
Pozdrawiam,
Imie i nazwisko.

Zdarza sie b. oficjalnie,
Szanowna Pani/Panie/Panstwo
Z powazaniem (nie wolno po takim wstepie po prostu kogos pozdrowic.

I uzywam tez dobry wieczor, czesto pisuje wieczorami lub po nocach.

Baron von DupenDrapen

flykiller · Gość

Z instytucjami nie mam problemu, tam, zasady, według mnie, są jasne. Chodziło mi właśnie o taką bardziej nieformalną korespondencję.
A gdybym przeczytałam mejl skierowany do siebie w trzeciej osobie, to by mnie szlag trafił lub/i uznałabym nadawcę za buraczka. Zatem, uważaj Baronie, jaki efekt chcesz osiągnąć (chociaż, może po hamerykańcach to spływa).

Formalny

"Witam" rzeczywiście brzmi z lekka dziwnie. Tak samo mam wątpliwości z zaczynaniem od "dzień dobry" lub "dobry wieczór" bo trudno też "brzmi" jakoś egzotycznie gdy czytane jest o innej porze.
Rekordzistą w naruszeniu wszelkich norm korespondencji był jednak moim zdaniem młody (jak się okazało) pracownik warszawskiej centrali dużej firmy samochodowej. Oficjalną korespondencję do mnie w imieniu firmy zaczął od: "Panie ....(tu zdrobnienie mojego imienia!). Pierwsze zdania korespondencji były jeszcze "lepsze":
"Jesteśmy za poważną firmą żeby zarzucał nam pan błond w oprogramowaniu. Nasze samochody są najwyższej klasy i nikt nie będzie psuł nam opinii. Prawdopodobnie nie potrafi pan posługiwać się nowoczesnym samochodem. (...)" (dosłowny cytat)
Po telefonie do szefa firmy otrzymałem oficjalne przeprosiny i zaproszenie do oddziału firmy w Poznaniu gdzie błąd oprogramowania usunięto i dodatkowo wręczono dość drogi gadżet jako formę rekompensaty...

EDIT
Zwracanie się do kogokolwiek w trzeciej osobie w korespondencji lub bezpośrednio, z każdego punktu widzenia jest niewłaściwe a wręcz niegrzeczne i jest swoistym archaizmem. Tak właśnie, głównie w drobnomieszczańskich kręgach, zwracano się do służącej, wozaka, dozorcy lub dostawcy przesyłki...

melpomena

Witam - używam gdy kogoś nie lubię albo nie znam.

Pasztet

Jeśli mój list będzie w treści złośliwy, to z reguły zaczynam od:

Wielce Szanowny Panie

Pochodzenie O-Ren Ishii

mailo

Ja piszę strasznie mało maili, bo ze znajomymi komunikuje się przez FB, a do pracy wysyłam tylko jakieś załączniki, to wtedy nic nie piszę.

Seeni

Mam ten problem, że większość osób z mojego środowiska rozpoznaje mnie, wie jak się nazywam, zasadniczo traktuje mnie jak osobę mocno zaprzyjaźnioną ( nie wykluczam, że bratam się z wszystkimi tymi ludźmi na jakiś imprezach integracyjnych) Ja najczęściej cierpię na totalny zanik pamięci, owszem kojarzę twarz, ale w żadnym razie nie pamiętam imienia, zasadniczo nie pamiętam również okoliczności poznania i stopnia zażyłości, ba nie wiem nawet czy aby jesteśmy na "TY" Osoba trzecia jest wtedy nie do zastąpienia. Dla złagodzenia dodaje koleżanka, kolega. Nikt nigdy nie zorientował się z czego to się bierze. Raczej uchodzę za ekscentryczkę niż za chamkę.
Swoją drogą miałam kiedyś chłopaka z którym biegałam ze trzy miesiące na randki, do klubów studenckich a nawet zjadłam z nim ze dwie romantyczne kolacje i nie znałam jego imienia. Przedstawił się jak się poznaliśmy ale nie zapamiętałam, bo w ogóle nie planowałam go w kategorii osobistego narzeczonego. Jego koledzy zwracali się do niego per Bury. Na początku nieznajomość imienia nie przeszkadzała mi a potem zwyczajnie głupio mi było się spytać ( bo niby jak: Ty Bury, jak Ty właściwie masz na imię.....????) Straszliwie bawiło to mojego Ojca, który Burego ( znając cała historię) naprzemiennie anonsował w drzwiach w dowolny sposób i za każdym razem inaczej ( przyszedł Pan Piotruś/Zbyszek/ Mareczek/Konstanty).Wprawiało mnie to w oczywisty popłoch , bo nie byłam w stanie Ojca poprawić.
Nota bene związek z Burym skończyłam miedzy innym dlatego, że uznałam że nieelegancko jest być z facetem, którego imienia się nie zna.

flykiller · Gość

Wy, koleżanko?

Seeni

No ja koleżanko, ja.
To jest szczególnie trudne w takich relacjach, w których występuję jako podwładna albo przełożona. Mam co prawda takiego kolegę, który czasami jest mnie w stanie skorygować ( Mario czy ja jestem z nim na Ty: Taaa Anno, mniej więcej od czwartej nad ranem), ale niestety nie zawsze. Wtedy błądzę jak dziecko we mgle..............
W ogóle nie mam pojęcia skąd jestem tak mocno rozpoznawalna Not talking

Kewa

Kiedyś w Trójce dyskusja była w temacie maili i tak sobie zapamiętałam, że do kolegów/koleżanek z biura można pisać witam, lub zaczynać od Pan/Pani i imię. Z tym, że forma witam jest raczej dopuszczalna z pozycji przełożonego, do dyrektora lepiej napisać : Panie Dyrektorze,albo Szanowny Panie Dyrektorze. Tego się trzymam. Gdy piszę do obcej firmy zaczynam : dzień dobry. Natomiast pisząc pozdrawiam, to tyle co życzyć zdrowia, dlatego w oficjalnych pismach powinno się tego zwrotu unikać .

nudziarz

Owe "witam" i "pozdrawiam" w mailach jakos sie wykreowały i spora grupa osób uważa, iz ich użycie mieści się w ramach savoir-vivre.
Nie miesci się.
W jakiś tam sposób jest dopuszczalne w kontaktach przełozonego z podwładnym, w zadnym zaś wypadku nie powinno być stosowane w innych relacjach.
Generalnie - to "nowomoda" i chyba prosciej jest uzywać form grzecznościowych stosowanych w zwyklej "papierowej" korespondecji.
Choć obawiam się iz rosnie pokolenie, ktore nie ma pojęcia jak pisze się listy

mailo

flykiller · Gość

slepa i brzydka

A jak ktoś Ci mówi Powodzenia, to czujesz się zobowiązana dopowiedzieć z przygłupawym uśmiechem O ho, ho, nie dziękuję, bo to przynosi pecha i wycofując się rakiem, szukasz za plecami klamki na drzwiach?

flykiller · Gość

Nie wiem, chyba zwyczajnie dziękuję.
To powodzenia też jest wbrew etykiecie? d'oh!