po 30-tce

flykiller · Gość

Czego my moglibyśmy od umarłych chcieć? O, to wystarczy wyobrazić sobie, że jesteśmy pozbawieni umarłych. Do kogo mielibyśmy się wówczas odwołać, gdy pobłądzimy w swoim życiu? Tak naprawdę, umarli pracują na nas do końca naszych dni, a umierają dopiero razem z nami. Potrzebujemy nieustannie ich obecności, aby nas dręczyli czy, lepiej, darzyli tym najtrudniejszym dla człowieka doświadczeniem, które jest dopiero przed nim, bliżej, dalej, lecz nie do uniknięcia, jako że poprzez ich śmierć uczymy się i własnego umierania.
[W. Myśliwski]

Tak sobie myślę, że umarli odgrywają znaczącą rolę w moim życiu, a jednak wolałabym o nich nie pamiętać.
Nie chodzić na cmentarze, nie wspominać.
Jakby ktoś obruszony mógł powiedzieć, poniekąd stracić swoją tożsamość.

anmario

Chcieć To jest klucz.
Trzeba nauczyć się nie chcieć.

LampionyZeStarychSloikow

Poldek

Umarli to pewna histopria ich życia, popełnionych błędów, dokonanych czynów walecznych, odkryć naukowych...

Choć właściwie jedyne, czego od nich chcę to żeby nie brali sobie za bardzo do serca filmów o zombi i nie wyłazili z grobów.

Think

Migotka

W sensie, że "wstawajcie umarli, będziemy żywych żarli..." ??

no to, to nie...ale do dziś się z moją śp. Mamą wykłócam...
z Jej zdjęciem...
zwłaszcza jak się na czymś potknę, spoglądam na fotkę i mówię:
i co, zabawne?? a Ona się ze mnie śmieje...

Wczoraj byłam na cmentarzu (pomnik oczyścić) i właśnie sobie myślałam, że szkoda, że mam taką sklerozę i zapominam co też mi Matka do głowy wkładała, a ja nie miałam czasu i cierpliwości słuchać...bo jeszcze będzie czas...
Teraz zamiast do pamięci muszę sięgać na przykład do netu (do netu piszę, bo jak jeszcze żyła Jej koleżanka najlepsza to do Niej) po rady, których Mama miała pełną głowę...
o zielsku na przykład...

czerpać z doświadczeń poprzednich pokoleń i nie popełniać tych wszystkich błędów, których da się uniknąć, bo wiadomo, że nie wszystkich...

Kewa

Dzisiaj zmarł Mazowiecki. I dzisiaj otwierają pierwszy i jedyny most w moim mieście, który ma zastąpić wiekową przeprawę promową. Most nosi nazwę - Most Wolności (tej z 89 roku), a Mazowiecki został honorowym obywatelem miasta. Komorowski, który był na otwarciu mostu miał poinformować Go o tym fakcie. Jakoś tak to się wszystko splata...

Kewa

A mogło być tak pięknie.
[link widoczny dla zalogowanych]

Mati · Gość

flykiller · Gość

Mati · Gość

flykiller · Gość

I tak jestem sama (jak, zresztą, wszyscy), tylko obciążona. Może byłabym sama i wolna. Uwolniona. Naprawdę, chciałabym zaznać kiedyś poczucia takiej idealnej pustki i wyautowania, oddechu, przestrzeni wynikającej z braku jakichkolwiek zależności, wspomnień, doświadczeń. Myślę, że mogłoby być pięknie, chociaż nie na długo.

Mati · Gość

Nie jesteś sama.. masz wspomnienia, plany, cele, które jednak wypełniają tę pustą przestrzeń. Chyba, że pod hasłem 'samotnośc' ukrywamy tylko relacje z ludźmi 'tu i teraz'. Taką wolność podobno można doświadczyć.. w medytacji

Mnisi to potrafią, więc coś takiego musi istnieć.

FRIDA · Gość

Kewa

Nie lubię cmentarzy, bo się ich boję. Właściwie to boję się własnej nostalgii. Gdy tak dzisiaj stanęłam nad grobem Ojca odruchowo wykonałam znak krzyża, a przecież... ani On, ani ja...
Wracając spotkałam kolegę z przedszkola. Wycałowaliśmy się na powitanie, chociaż przecież normalnie tego nie robimy. Ale tu, na cmentarzu? Tutaj wypada, bo tutaj się wraca do przeszłości. Jacek przypomniał mnie swojemu tacie, który szybko mnie rozpoznał i chyba był zawiedziony, że ja go nie pamiętam. To tylko 40 lat.
Spotkałam też dawną sąsiadkę. Powiedziała do mojej Mamy - "ależ ładna ta twoja córka", a ja się zawstydziłam, jak dawniej. Dla tych, którzy odchodzą zawsze będę nastolatką. Prawdziwie starzeć zacznę się pewnie, gdy już na dobre odejdą.

flykiller · Gość

LampionyZeStarychSloikow

a ja lubię cmentarze. lubię pójść na Powązki wieczorem, kiedy tysiące zniczy rozświetla mrok i tłumy przewalają się jak na centralnej ulicy. lubię przystanąć przy grobie Ordonki i pomyśleć, że gdzieś tam, metr pod ziemią leży próchno, które kiedyś było kobietą pełną seksapilu i energii, za którą szaleli mężczyźni. i pomyśleć, że jestem na tej samej ścieżce podejścia (z tym wyjątkiem, że dzięki Bogu nie szaleją za mną mężczyźni).

FRIDA · Gość

flykiller · Gość

LampionyZeStarychSloikow

FRIDA · Gość