po 30-tce

Yo` Mama

zwyczaj (wschodni..? nie wiem - ktoś mądrzejszy będzie wiedział

) nakazywał -

do domu?
do pracy?
do..?
w..?

po 30-tce.. macie jeszcze jakieś drogi przed sobą?
I jak Wam przed nimi?

zdaje się, że ten zwyczaj wiązał się również z powiedzeniem
"wypijmy przed drogą"

?

Aproxymat

Zwyczaj podobno rosyjski (ale słyszałem, że Chińczycy również uważają, że to ich pomysł).

Nie wiem, właściwie nie kultywuję go, jeśli chodzi o moje realne podróże (ale jeśli wracam z daleka do domu, to czasem dopiero wtedy po wejściu na chwilę siadam - czyli dokładnie odwrotnie niż nakazuje zwyczaj)... A drogi życiowe? Ja ich chyba po prostu nie znam i nie jestem w stanie przewidzieć... Nawet nie wiem czy chciałbym móc je przewidywać... Więc te drogi przemierzam w takim razie bez konkretnego celu...

Jeśli zaś chodzi o picie przed drogą - to tak, chętnie wypijam dobrą herbatę

marconi1000

W Polsce ten zwyczaj z pewnością pochodzi z Rosji, jest bardziej rozpowszechniony na terenie dawnego zaboru rosyjskiego, a najpowszechniejszy jest na kresach wschodnich, gdzie istnieje wymieszanie obu kultur i zwyczajów.
Należy więc usiąść i chwilę posiedzieć w skupieniu - przed każdą podróżą, a także przed każdym wyjściem z domu, kiedy to wyjście jest związane z podjęciem jakiejś ważnej decyzji, albo ważnym spotkaniem.
Jest to bardzo stary zwyczaj. Nie wiem, czy jest skuteczny dla uzyskania pomyślnych wyników.Ale chyba nie szkodzi...

Przy okazji przypomniała mi się nastepująca historyjka, podobno prawdziwa:
Ernesta Hemingway'a kiedyś odwiedził na jego kubańskim ranczo jeden z jego przyjaciół. Zobaczył, że na progu jest przybita końska podkowa, więc zdziwiony zapytał:
- Ernest, czemu przybiłeś tu podkowę? Nigdy nie sądziłem, że wierzysz w takie przesądy!
Na to Hemingway:
- Masz rację, nie wierzę w żadne przesądy. Ale mówią, że przybicie znalezionej podkowy na progu domu przynosi szczęście. A jeżeli to prawda?

marc

Aproxymat

Może chodzi właśnie o to, że zyskuje się trochę czasu do namysłu, do podjęcia jakiejś decyzji, którą realizować się będzie w czasie podróży? A może o docenienie miejsca, które trzeba opuścić?

Kewa

U nas na Dolnym Śląsku zwyczaj bardzo znany, ale ostatnio mało kultywowany, fajnie przerysowany w "Dniu Świra". Naciskam na mojego syna, żeby tak robił i nie chodzi o przesądy ale jemu nader często zdarza się wyjść do szkoły bez teczki lub nie zamknąć mieszkania

Kasztanka · Gość

Moja corcia, jak usiadzie przed droga do szkoly, to wcale do niej nie moze dojsc.

evra · Gość

yhmmmm usiadzmy

plynie we mnie domieszka krwi wschodniej (dziadkowie pochodzili z okolic Stanislawowa ) i o tym zwyczaju wiem od babci

przede mna kolejna podroz, podroz, ktora oddali mnie od mojego domu i bliskich, wiele ich za mna i chyba tez przede mna, powinnam sie w zasadzie juz przyzwyczaic, ale....no wlasnie, to male "ale" .... zawsze kiedy zbliza sie czas odjazdu, cos we mnie sie niepokoi, jakby chcialo powiedziec:skoro musisz-jedz, ale zatrzymaj sie na moment, porozmawiaj lub pomilcz z bliskimi tak bez pospiechu, spojrz dookola spokojniej niz zwykle....to dobry zwyczaj, pozwala nie zapomniec, aby wziac ze soba to, co dla mnie najwazniejsze

sa tez momenty w zyciu,( ktore dla mnie jest jedna wielka podroza

) w ktorych takie zatrzymanie sie, czesto pomaga podjac decyzje, co dalej? dokad i jak teraz?....ale o tym, moze kiedy indziej

oczywiscie, jak przed kazda dluzsza podroza spotykam sie ze znajomymi, aby "oblac" wyjazd

..nie ukrywam, ze i ten zwyczaj mi sie podoba

Yo...tu jest, wiec sobie pozwole Brick wall

bo ja

w noc przed podróżą zawsze "reise-fieber" (nie wiem czy tak to napisac?) - tzn. gorączka podrózna, która sprawia, że wszystkie myśli krażą wokół podróży i spokoju nie dają. Już będąc w pociągu czy tez samochodzie sprawdzam 10 razy czy "wszystko" zabrałam choć sprawdzałam już 10 razy w domu.
No i jak ja bym mogła nie przysiąść przed podróżą?!?! A juz obowiązkowo gdy sie cofnę po coś do domu, niby juz spakowana, niby wszystko gotowe ale... coś tam jeszcze koniecznie trzeba zabrać. O wtedy to już musowo przysiąść trzeba

- mogłabym podać kilka przykładów z życia swojego i najbliższych gdy brak tego miał tragiczne (no może nie aż tak tragiczne) skutki.

a metaforyczne?... w podróży trzeba być uważnym, inaczej cała ta podróż to tylko przemieszczanie się z miejsca na miejsce. A by być uważnym trzeba się zatrzymać, skupić na sobie i zajrzeć w siebie, wyciszyć, pomyśleć co ważne. Codziennie, najlepiej codziennie choć na chwilkę.

sen

oneill

Ja już usiadłam.
A jadę w piątek.

Aproxymat

Czyżby do Polski?

A to się może UM ucieszy

Anka

W najstarszych Polskich górach- też go pamiętają .

Moze lekko zanika , ale znamy go

Yo` Mama

evra

, oneill

-
no to usiądźmy - pomyśleć nie zawadzi
a napić się tym bardziej

dokąd droga prowadzi?

Od "zawsze" (nie zastanawiając się nad tym zwyczajem) siadam z kawą
na schodach domu moich rodziców przed wyjazdem do siebie; patrzę na
ogród, chłonę atmosferę i układam w głowie drogę.. To chyba tez rodzaj
odpoczynku przed drogą, ładowania baterii. I utrwalania pewnego obrazu

co do innych 'dróg' -
boja

jak zwykle trafiłaś w sedno

Kasztanka · Gość

Widzisz Yo, ja tez ja rozumiem i dlatego nawet nie wojuje. Mnie sie nie bywalo w szkolach tak okolo 40-50 % czasu, jaki one pochlanialy. Wcale jej sie nie dziwie, tylko ... bardzo bym nie chciala, by musial ja prowadzac dzielnicowy ku obowiazkom. d'oh!

A ja nie siadam przed droga. Nie mam na to czasu - wszystko chlone w danym momencie i nie mam zadnego szczegolnego "przed".
Staram sie nie siadac rowniez "po". Chociaz nie zawsze tak do konca sie to udaje...

slepa i brzydka

u mnie najczesciej ostatnim miejscem do ktorego zagladam przed podroza jest lazienka
owszem, siadam tam niewatpliwie czesto
watpie, aby choc odrobine mialo to cos wspolnego z opisywanym tu zwyczajem.

czytajac te wypowiedzi, dochodze do wniosku, ze podczas kazdej podrozy bylam jestem i bede sama. takie te podroze mi sie trafiaja i sama nie wiem czy to powod do smutku czy radosci.

przed podroza, duzo bardziej od chwili wytchnienia, cenie sobie "uwazaj na siebie"
rzucone chocby mimochodem

oneill

Z Polski, z Polski...
Ale do Polski wkrotce.
Mysle ze siada sie tez po to by nam cisnienie opadlo

Wiecie - emocje, reisefieber i tym podobne atrakcje.
No i trzeba tez pomyslec czy sie wszystko wzielo. Paszport, bilety, bagaz.
Zeby wyjechac w podroz spokojnie a nie w nerwowce bo to wiadomo - zmiana, stres.