po 30-tce

Wiolinowa

Dla jednych milczenie jest złotem. Dla innych niemocą intelektualną. Ciekawa jestem Waszych opinii.

Kilo OK

Wszystko zależy od kontekstu. Weźmy taki pierwszy lepszy:
- jeśli kobieta milczy w kuchni, jest to podejrzane
- jeśli milczy podczas oglądania meczu, postępuje zgodnie z odwiecznymi prawami natury

Juli*

Nie można milczeć, kiedy potrzebna jest mowa i vice versa.

Wiolinowa

Kandydaci do szkoły Pitagorasa odbywali 5-letni nowicjat, w czasie którego musieli zachować całkowite milczenie. Ciekawe dlaczego?

Kilo OK

Nie mieli badań genetycznych, musieli jakoś sprawdzić czy nie są kobietami. Niby fizycznie łatwo, ale mentalnie, bez współczesnej techniki...

Wiolinowa

Kobiety nie potrafią milczeć?

Kilo OK

Potrafią, ale tylko agresywnie.

Wiolinowa

Hm, masz jakieś uprzedzenia i generalizujesz.

FRIDA · Gość

Milczenie bardzo często jest rozwiązaniem pewnych trudnych sytuacji, okoliczności. Jest wybrnięciem z czegoś trudnego i jednocześnie jest odpowiedzią, bo milczenie to przecież też odpowiedz. I wszystko zależy od drugiej strony - czy zrozumie milczenie, jego wymowę, podłoże, sens. Nauczyłam się, że milczenie wiele może znaczyć i wielokrotnie było dla mnie mocną i dobitną odpowiedzią. Wiem też, że wielu tego typu odpowiedz wyjątkowo irytuje.

paj

Milczenie często jest już tylko objawem niemocy/

Seeni

Kocham słowa. Bawię się ich brzmieniem. Jestem niepoprawną gadułą, ale potrafię i lubię słuchać. ( jak kwiatem, tak każdym slowem Twym się pieszczę- mów do mnie jeszcze)
Słowa ułatwiają komunikację. Jakikolwiek przekaz bez nich byłby utrudniony. Gest, mimika, mowa ciała- to tylko dodatki. Wystarczają może do przekazania stanu uczuć i emocji, z całą jednak pewnością nie umożliwiają wymiany zwykłych informacji.
Ale zgadzam się, że milczenie potrafi być bardziej wymowne.
Osobiście milcześ potrafię tylko z osobami, które prawdziwie lubię. W innych przypadkach- cisza mnie męczy

flykiller · Gość

Milczenie bywa też wyrazem rezygnacji, kiedy zalewa rzeka zbytecznych, miałkich słów, kiedy się tonie w powodzi opowieści, opowiastek, relacji, tak nudnych, nijakich i irytujących, że chciałoby się, na jakiś czas, ogłuchnąć.

W "realu" mówię niewiele i mam silne wrażenie, że ludzie mówią za dużo, za głośno i niepotrzebnie. Moje milczenie jest więc wyrazem braku akceptacji, znudzenia i niechęci do angażowania się w jałowe rozmowy. Nie chce mi się gadać o zimowym paraliżu na drodze, o obłożonych migdałkach ani o koleżance koleżanki koleżanki, której mąż umarł zostawiając jej na głowie straszny kłopot w postaci ogromnego domu z basenem.

Lubię forum, bo daje złudzenie, że niektóre tutaj rozmowy toczą się "o czymś", że ludzie chcą czasem powiedzieć coś ważnego, chociaż nie zawsze potrafią, albo nie zawsze są rozumiani. Lubię je, bo mogę milczeć, kiedy chcę i nikogo tym nie urażę ani nie zdziwię.

paj

Mati · Gość

Seeni

Cóż...jestem strasznie nieśmiała Zosiu i silny stres związany ze spotkaniem kogoś nowego( Klem) i kogoś kogo w końcu nie znam aż tak dobrze( Ty) nadrabiałam słowotokiem.
Zawsze tak reaguje, kiedy jestem pełna obaw. oops

flykiller · Gość

O, jezu

wypisuję się z tego spotkania forowego

Seeni

FRIDA · Gość

Milczenie jest też dla mnie swojego rodzaju kodem językowym, czyli tą odpowiedzią, o której wspominałam kilka postów powyżej. Przesyłam swojemu wspólnikowi projekt e- mailem i z góry wiem, że kiedy nie odpowie nic - to znaczy milczy - w pełni go akceptuje i wszelkie komentarze są zbędne. Angel

Minimum słów.

Kilo OK

Dlaczego o milczeniu mówią kobiety, mówią, mówią, mówią....

Seeni

Raczej piszą. Not talking

Poza tym mówiłam, że ja mówię ciągle. Blue_Light_Colorz_PDT_02