po 30-tce

Aproxymat

Akurat ocieplenia/ochłodzenia klimatu zdarzały się w historii Ziemi bardzo często i to w czasach, kiedy o człowieku nie było nawet mowy. Możliwe więc, że to co przypisujemy własnej działalności tylko częściowo z niej wynika, a bardziej jest po prostu efektem takich czynników, których nie potrafimy jeszcze prawidłowo zrozumieć/ocenić/powiązać ze sobą.

Yasha · Gość

latexfist

Yasha · Gość

bo ja

Boże, jak Cię nazwać mamy? Ciebie, który jesteś nieogarniony przez nasz umysł. Mamy intuicję Twojej wielkości, a zarazem swojej nieporadności. Twojego ogromu, a zarazem naszej małości. Twojej świętości, a zarazem naszej grzeszności.
Ale gdy mówimy do Ciebie: Ojcze, Panie, Stwórco, to za bardzo widzimy naszego ziemskiego ojca, pana, stwórcę. Jedynie to: nazwać Ciebie Miłością, Prawdą, Mądrością, Pokojem, Ciszą – bo nią jesteś. Tym bardziej, że ta forma przynagla nas do zrozumienia, że abyśmy byli blisko Ciebie, musimy się starać o miłość, prawdę, mądrość, pokój, ciszę. Bo tylko wtedy mieszkasz w nas rzeczywiście.

Ten tekst znalazłam kiedyś w pewnym tygodniku o charakterze katolickim. Autorem jego jest ksiądz podpisujący się inicjałami MM. Bardzo mi się ten tekst spodobał. Dedykuję go tym, dla których bojaźń boża jest ważniejsza niż boża miłosć.

Yasha · Gość

Nie ma mozliwosci ustawic hierarchii miedzy boza miloscia, a bojaznia boza, bo pierwsze jest przymiotem Boga, a drugie czlowieka

- naturalnie w odniesieniu do boga znanego z lektury biblii. Na innych znam sie mniej, i nie bede polemizowac na temat ich wymagan odnosnie czlowieka

Jak mawiaja medrcy Talmudu: Bog uczynil wszystko i wszystko jest nadal w Jego rekach, jedyne co dal w rece czlowiekowi, jest bojazn boza

bo ja

Yasha - z Twojego punktu widzenia i z punktu widzenia mędrców Talmudu nie ma takiej możliwości. Z mojego jest

Yasha · Gość

To bylabym ciekawa cos wiecej uslyszec, bo jest mozliwosc, ze inaczej rozumiemy te pojecia, a myslimy o tym samym.
Nawet jesli nie - to i tak mnie interesuje twoje zdanie.

bo ja

może tak to wyjaśnię, jak ja to czuję i rozumiem:
wychowanie oparte na strachu przed kara jest niewiele warte, dopiero wychowanie oparte na miłości i na internalizacji pewnych zasad i norm daje trwałe efekty. Jeżeli ze strachu przed karą powstrzymujemy się przed jakimiś zachowaniami to będziemy kombinować jak zrobić by tej kary uniknąć. Jeżeli nie robimy czegoś bo wiemy, że to jest złe DLA NAS SAMYCH - to to jest silne i trwałe. Lepiej być dzieckiem kochających rodziców, niż dzieckiem karzących. Lepiej byc dzieckiem kochającego Boga, niż Boga "mściciela".

bo ja

no tak...ale co to wszystko ma wspólnego z tematem, czyli huraganem i tym podobnymi zjawiskami?
Mi wystarcza "wiara" a raczej nazwę to przekonaniem, że pewne zjawiska w przyrodzie są nieuniknione. Wszechświat jest tworem dynamicznym i ma swoje prawa. Ale my jako ludzie mamy możliwość zmiejszania lub zwiększania skutków tych naturalnych zjawisk zachodzących w świecie.
Troszcząc sie o otaczający nas świat robimy to we własnym interesie - on nam to wynagrodzi. Tak jak wypielęgnowany ogród wynagrodzi ogrodnikowi jego pracę przynosząc plony. Dziwi mnie i zaskakuje dopatrywanie sie w zjawiskach przyrody znaków od Siły Wyższej - byc może bywają takie znaki na indywidualny użytek, ale w skali globalnej?...
Jestem przekonana, że jednak całkiem sporo w życiu od nas samych zależy

obserwator

Yasha · Gość

latexfist

bo ja

miłość to równowaga między sądem i łaską?...dziwne....
miłosc to miłość... i tyle. Tylko tyle i aż tyle. Wystarczy.

i ja wcale nie uważam, że Bóg jest doskonały i wcale takiego nie pragnę - więc widzisz Yasha - nie wszyscy pragniemy tego samego

zochaa

hmmmmm

chyba raczej miłość ma niewiele wspólnego z równowagą pomiędzy sądem a łaską, czasem Miłością jest przewaga sądu nad łaskawością...
przecież Bóg jest Miłością- tak mawiają, a jednak jest też surowym Ojcem i to zapewne nie dlatego, iż sprawia Mu to przyjemność.

obserwator

jaras

Witam.