po 30-tce

Mati.

Po 40-tce nic wyjątkowo innego nie będzie.. mam nadzieję dalej podróżować, pisywać sobie i spędzać czas na rzeczach dla mnie istotnych..

ale tak po 50-tce nie będę już chciała słyszeć, że ruszam się jak młódka, wyglądam młodo i tak się też zachowuję.. Po cholerę mi w wieku dojrzałym a potem starszym kult młodości?..
Będę coraz starsza, aż w końcu stanę się staruszką mam nadzieję dumną i zadowoloną z siebie.. Uważam, że starzeć się z godnością nie oznacza młodo..
Mam nadzieję, że nie będę musiała ‘wymiotować’ tymi wszystkimi kłamstwami płynącymi z ust ludzi młodszych.. „Dałabym Pani najwyżej 60-tkę”, „To Pani córka? Wyglądacie jak siostry”.. ”poruszasz się babciu niczym lania”..
Chcę czuć, że stary =wartościowy, piękny, dumny, nieustępliwy, kompetentny, dalekowzroczny..
Kiedy miałam 20 myślałam, że nigdy nie stanę się starsza, stara, stareńka.. ale przekroczyłam 20 i 30 i żyję nadal i przekroczę kolejne dziesiątki i też będę żyła nadal..tylko strach będzie większy..
Nie będę uciekała tam, gdzie nikt mnie nie zna, żeby nie widzieli jak się postarzałam.. będę trwała w swoim miejscu, będę w nim więdła..

Dokładnie tak, jak Wszyscy..
Nie chcę się odmładzać, chcę akceptować to, że się zmieniam.. w końcu też mogę być piękną babuszką…
Dlatego już teraz wkurzają mnie reklamy kremów odmładzających, diet typu ‘cud’ i innych kultywujących młodość..
Chcę, żeby młodzi traktowali starszych jak ludzi takich samych jak Wszyscy a nie jak trędowatych, których należy obejmować specjalną kwarantanną, albo trzymać pod kluczem..
Jasne, że będę się pocieszać wyjątkowymi osobowościami, które urodziły się tego samego dnia i miesiąca co ja.. może kiedyś będę taka jak oni?..
Ale prawda jest taka, że będę taka jak większość ludzi.. z tym samym lękiem i ze sprawiedliwie dla wszystkich upływającym czasem..

Garfield

piękne słowa

Applause

mirka

Jak miałam naście lat to powiadałam, że w 40. urodziny się zastrzelę bo starość jest straszna. Cóż.... teraz już nie mam takich idiotycznych pomysłów.

paj

Myślę, że inaczej jest, gdy sobie wyobrażamy, jacy będziemy mając ileś tam lat, a inaczej, gdy już je mamy.
Pewnie...zapominamy o naszych..planach, pomysłach na ten czas.
Ja bardziej siebie zaakceptowałam po 30tce, niż przed.
A moje złagodnienie do ludzi, to być może jednak zwątpienie i pewnego rodzaju wycofanie.
Czy to cecha 40stki? Nie wiem.

nudziarz · Gość

Się dzieciarnia rozgadała... Think

paj

nudziarz · Gość

paj

Mati.

paj

Mati.

paj

Optymistycznie jak cholera..

Mati.

..masz dwa wyjścia: przejmować się albo nie..
i tak nie mamy na to wpływu..
każdy wiek ma swoje prawa, co nie znaczy, że ten starszy jest na straconej pozycji.. co 10 lat startujemy od nowa.. a kolejna zmarszczka to z setka przeczytanych książek..

paj

STALKER

Mati.

paj

..myślisz, że to zamyka opcję 'zaczynanania od nowa'?
Buddyści wierzący w reinkarnację zakładają, że dusza, która ulatuje z jednego ciała i wnika w drugie jest wypełniona doświadczeniem z przeżytego wcielenia.. czyli teoretycznie nowy człowiek w rozumieniu buddyzmu nie jest tak naprawdę nowy.. mimo, że mówimy o noworodku.. jest już jakoś 'naznaczony' tym, co mu dusza przyniesie..
Tym lepiej, że mamy te doświadczenia, smutki, radości, świadomość i wiedzę.. bez nich to zaczynanie byłoby niepełne.. a nie chodzi, żeby za każdym razem startować z punktu 'zero' tylko powoli jednak piąć się do góry.. Gdybym miała od nowa uczyć się czytać... o looosie... Brick wall

byłoby mi żal tych przeżytych lat..[/quote]
Taak...
U buddystów pewnie tak jest.

Nic nie zamyka przyszłości, to jedynie my ją sobie zamykamy.

Seeni

No dobra.
A przyszło Wam do głowy, że jak się ma 40 lat to sie w najlepszych okolicznościach ma jeszcze drugie tyle przed sobą. A po prawdzie to już z górki i góra 20????
Brrr- nie wstrząsa????

Mati.

..Paj ma rację..
chodzi o to, żeby nie zamykać sobie przyszłości, a rozmyślając nad tym ile jeszcze BYĆ MOŻE pożyjesz tracisz z oczu to, co doczesne.. Dlaczego tak trudno jest budzić się po prostu codziennie i z uśmiechem mówić sobie do lustra: to będzie kolejny, fajny dzień mojego życia..'..?
Rany.. wiesz co mnie bardziej przeraża.. moment w którym już nie będę mogła........ Brick wall

idąc Twoim tokiem myślenia.. to się stanie właśnie pewno za około 20 lat.. no.. 20 i parę.. Blue_Light_Colorz_PDT_02

Przestanę być wtedy produktywną klaczą a stanę się chabetą, nie zdatną nawet na kabanosika..

paj

Można byc ..jak to określasz, chabetą w wieku 20, 30, 40, 80 lat.
To nie jest związane z fizycznością, tylko.
To własnie jest zalezne od naszej psyche.