po 30-tce

Anka

W tej sytuacji zupełnie nie wiedziała co robić . Przykucnęła obok łóżka Marka i poczęła zbierać mysli. Nie dawał jej spokoju poranny telefon . Zadzwonił jegomość- który nawet się nie przedstawił i prosił o szczególną opiekę nad Weronika. Kto to mógł być . Przelew który otrzymała ,opiewał na taką gotówkę -której nigdy na oczy nie wiedziała -co robić …. Jednak chyba musze znaleźć ten cholerny telefon – wizja wydawania pieniędzy coraz bardziej kusiła , a tajemnicza osoba nie dawała spokoju .Kto to mógł być ….

znana ktośka · Gość

Podejrzenia padły na miłego pana, który w pociągu nie odrywał od niej wzroku i zagadywał całymi godzinami mówiąc bardzo tajemniczo. Ale to chyba nie on zastanowiła się po namyśle. to musi być ktoś, kto mnie bardzo dobrze zna. Jak ja nie lubię takich zagadek - rzekła. Ale chyba ją rozwiążę...kiedyś. Skierowała swoje kroki w stronę okna.

Anka

Otworzyła je i ostrożnie stanęła stopą na parapecie ...

znana ktośka · Gość

Z góry rozlegal się mały widoczek, bo to parter był. Zastanawiała sie czy zaszaleć i wyjsc przez okno, czy też jak na kulturalną osóbkę przystało wyjśc drzwiami

Aproxymat

Ostatecznie zeskoczyła z niewysokiego parapetu, rozejrzała się niespokojnie, ale wokół panowała cisza, nikt nie zauważył jej skoku.

Anka

Swe kroki skierowała ku.....

bo ja

...ku ...ku -kuku-kuku, rozległo się całkiem niedaleko; kukułka czy sygnał? - pomyślała.

Aproxymat

Bo jeśli kukułka, to dziwne, o tej porze roku... Zatem sygnał... Ale któż mógłby go wydawać z siebie?

Anka

Miała dość już tych tajemnic - swe kroki skierował ku pobliskiemu stadionowi - właśnie rozgrywano ważny mecz . Trochę relaksu nie zaszkodzi - pomyślała i pędem pobiegła ku czytnikom .

Yo` Mama

chowając bilet do kieszeni obejrzała się za siebie; wydawało jej się, że niezauważona zeszła z chodnika prowadzącego do wyznaczonego sektora, przebiegła przez korytarz części administracyjnej, za biurem księgowej Mariolki skręciła w lewo i zbiegła po schodach..
spojrzała na zegarek:
-jeszcze kwadrans.. jakoś wytrzymam -
z drżeniem usiadła w najciemniejszym kącie korytarza,
skąd niezauważona, mogła obserwować drzwi szatni i
udając, że panujący tu zapach nie robi na niej żadnego wrażenia, czekała na końcowy gwizdek

Aproxymat

Ten jednak długo nie chciał zabrzmieć (nic dziwnego, sędzia zgubił gwizdek w czasie gry) i dopiero ryk policyjnej syreny uświadomił jej, że coś jest nie w porządku.

Anka

Ryk karetki to jest to pomyślała – uwielbiała wszelkie zamieszki stadionowe . Skryła się pod ławeczką i zaczęła obserwacje – pstryknęła kilka fotek . No i znów będzie klika zakazów stadionowych

. Nagle wrzawa ucichła , cos na płycie boiska zaczęło się dziać . Kontem oka zerka , ostrożnie wychyliła swą piękną główkę . Ostrożna taka bo kto by zechciał dostać bejsbolem po głowie , wszak miała ukryty własny ale w innym sektorze . To co zobaczyła na murawie to był szok …..

Kewa

Była to duża ognista kula, zlepek ogników wirujący w powietrzu, wyrywający murawę boiska i sypiacy wkoło świetlisty kurz.

Aproxymat

Nagle kula zatrzymała się dokładnie nad środkiem boiska, po czym pojawił się w niej otwór, z którego wysunęło się coś jakby trap...

Kewa

Zrozumiała, że to jest moment, na który czekała, wpatrywała się uparcie w świetliste wejście, aż poczuła bijące z niego ciepło.

Aproxymat

Z kuli wynurzyła się postać, jeszcze niewyraźna a już jakby znajoma... Tak...

beeper

To był ON. Jego wspaniałe przyćmione okulary, niczym agenta FBI, przysłaniały prawie pół twarzy. Zupełnie niepotrzebnie, bowiem jego mądre, uczciwe oczy można by pokazywać dzieciom w przedszkolach.

Aproxymat

Rozejrzał się uważnie i leniwym gestem sięgnął do kieszeni płaszcza.

beeper

Wyciągnął mocno zniszczoną mapę Torunia i zaczął uważnie ją studiować.

lulka

Przyglądał się jej dokładnie w nadziei, że znajdzie na niej wskazówkę jak odnaleźć Wielkiego Brata, czy jak go Ziemianie zwą "Ojca".
Od dawna podejrzewał, że to ich człowiek zagubiony dziwnym trafem na tym łez padole.