po 30-tce

ws

tak ?
a kogo krzywdzi ?

to tylko moje zdanie, trudno mi sobie wyobrazić prawdziwą zażyłość li tylko sieciową ... to moje ograniczenie być może, co tam

melpomena

Na przykład tych, którzy mają mailowych przyjaciół.
Na początku topika napisałam o 2 wyjątkach. Jednym z nich jest kolega z którym nigdy się nie spotkałam, a sieciowo znamy się niecałe trzy lata.
Dla mnie nie jest to cień, ani namiastka.

bo ja

czytam... myślę... i pomyślałam, że trzeba by do tematu dopisać "dla żonatych i mężatek"

ale czy ja jestem obiektywna? spotkałam w necie kilka diabłów i jednego rogatego anioła... i przede wszystkim czasem gdy siadałam przy klawiaturze sama zapominałam kim jestem Shhh

ws

tak, są przyjaciele i przyjaciele
są ludzie, o których mówię ,,byłam z przyjaciółmi gdzies tam,,
bo ich lubię, bo lubię spędzac z nimi czas, bo się znamy i dobrze czujemy we własnym towarzystwie,

ale mam też przyjaciół od wielu lat, z którymi łączy mnie głęboka więź, którzy są mi bliscy jak rodzina, jak moja własna ręka, których sprawy i szczęście lezy mi na sercu jak moje własne, no i co do takiej więzi nie wyobrażam sobie li tylko sieci, po prostu nie

melpomena

Nie ma przyjaciół i przyjaciół. Przyjaciele są albo ich nie ma. Ja się uodporniłam na przyjaciół dzięki nim samym. Mam koleżanki, kolegów i znajomych i jest dobrze, tak jak powinno być.

WS masz przyjaciół więc z pewnością jesteś szczęśliwą osobą. Tak trzymać

Seeni

Dobra tam jestem mężatką i problem co do zasady mnie nie dotyczy.
Co do zasady.
Nie wierzę w możliwość nawiązania jakichkolwiek głębszych kontaktów interpersonalnych poprzez net.Nie chodzi mi tylko o kontakty męsko-damskie tylko o jakiekolwiek.
Nie gniewaj się Mel ale o prawdziwą przyjażń czy miłość ciężko w realu- świat wirtualny narzuca dodatkowe ograniczenia.
Nie twierdzę, że nie można zapoczątkowac znajomości na necie, znajomości która z czasem stanie się niewirtualna i ważna.
Myślę, że przede wszystkim bariery tkwią w tym, że każdy z nas inaczej traktuje internet i czego innego w nim szuka.
Oczywiście, ze wchodząc na forum szukam kontaktu z drugim człowiekiem. Pytanie dlaczego?
Osobiście czynię to, bo tak jest prościej, czasowo krócej i co najważniejsze do niczego mnie nie zbowiązuję. Trochę jak we wciągającej grze komputerowej.
Rzecz jasna mam świadomość, ze istniejecie naprawdę.
Ale po prawdzie nie do końca to do mnie przemawia.

W końcu wystarczy "klik" i juz Was nie ma

melpomena

animavilis · Gość

Miłość w necie: kategoria sytuacji, których istnienia nie wykluczam, ale nie trafiają mi do przekonania. Chyba coś w rodzaju syndromu niewiernego Tomasza. Jeśli czytam ciekawe, sensowne i odważne wypowiedzi jakiegoś faceta, natychmiast jawi mi się przed oczyma postać małostkowego pokurcza, który biedzi się godzinę nad jednym postem, posiłkując słownikiem. Wiem, muszę się leczyć

Netowe znajomości poza netem: nie posiadam i tak mi wygodniej, nie narażam się na rozczarowanie i niesmak, na stres związany z, powiedzmy, procesem weryfkacji i...chyba lubię tę atmosferę niezaspokojonej ciekawości, pewnego relatywizmu oraz bezpiecznej anonimowości. Może jestem tchórzem, może konformistką, a może, po prostu, cenię sobie prywatność. Chociaż skłamałabym nie pisząc, że czasami wielka chętka...

ver

to jest zadziwiajace, zastanawiajace i ....znamienne.., ze prawie zasadą jest, iz na temat mozliwosci nawiazania bardzo bliskiej wiezi emocjonalnej w necie dyskutuja zwykle osoby, ktore własnie tej wiezi nie sa w stanie nawiazac (powodow zapewne bez liku) lub po prostu nie chca, kierowani np. lojalnoscia w stosunku do obecnego realnego partnera.

zauwazyłam, ze pozostali w ogole nie lubia na takie tematy dyskutowac. Jakby to był jakis krąg wtajemniczonych ludzi, ktorzy posiedli wiedze nieco wieksza, przy czym uwazaja ze jest całkowicie bez sensu nia sie dzielic... tak jak gęś nie lubi rozmawiać z prosieciem albo wróbel z zyrafą. Coś w tym jest...hahaha cos bardzo zastanawiajacego.

jak to było..?..

"Istnieje świat tak blisko obok nas
Zamknięty gdzieś, dostępny tylko w snach
Nie masz już, nie masz już odwagi by tam wejść
Nie wierzysz że potrafisz cieszyć się

Więc nie bój się, podaj swoją dłoń
Zaufaj mi, byłam tam nie raz
Woda zmywa ból, słońce suszy łzy,
wiatr przegania lęk
Ja to wiem, byłam tam...

Choć boisz się i wahasz się co dnia
Kolorów świat z nadzieją woła nas
Zobacz, zobacz, uśmiecham się i wiem
Ty możesz też zanurzyć się w ten sen

Więc nie bój się, podaj swoją dłoń
zaufaj mi, byłam tam nie raz
Woda zmywa ból, słońce suszy łzy,
wiatr przegania lęk
Ja to wiem, byłam tam ..."
[V.M]

Tolek_Banan

ver

no własnie...moze mi ktos powiedziec po co istnieje to całe zwodzenie??? I to przez dłuzszy czas...rany...
jaki to ma sens? rozmowa z kims kogo nie ma..? co sprawia, ze ktos chce sie pokazac innym niz jest w rzeczywistosci..? - przeciez w ten sposob sam sobie korzenie podcina, pali mosty i szanse na cokolwiek zanim zaistnieje...?

Tolek..serio sadzisz ze inteligencje i poczucie humoru mozna tak sobie poudawac...? hahaha ..nie no moze masz racje ..jakas siusiumajtka z gimnazjum moze i to łykac...ale ...no własnie..kto jeszcze..? myslałam , ze rozmawiamy o ludziach t.zw. dorosłych, ale moze masz racje, ze dorosłość płynnym zjawiskiem bywa

Jesli wyczuje, ze ktos w necie pieprzy głupoty, to zwyczajnie nie chce mi sie juz ani chwili z nim gadac, zupełnie tak samo robie w realu...a co to za róznica?

aaa...a wiesz ze prawie 85% meskiej populacji zaczyna miec przerost prostaty i mniejsze lub wieksze problemy z tego powodu juz po 45 roku zycia...? a jaki procent po 30 roku zycia to sam sobie poczytaj...w zwiazku z tym nie bardzo rozumiem czemu ten przerost miałby przeszkadzac kontaktom w necie, skoro najwyrazniej nikomu nie przeszkadza...?

animavilis · Gość

ws

tak Mel, mam przyjaciół,
mam też złudzenia, ale akurat nie do przyjaźni,
mówiąc przyjaciele i przyjaciele, miałam na myśli,
że czasem tak się mówi, serdecznie i ciepło o kimś kogo się lubi b.
ale nie jest to TEN przyjaciel, tak się mówi,
ja po prostu tak mam, że wolę rzeczywistość i żeby mi nikt nie robił ,,klik,,
nawet jesli ona nie jest tak złudnie fascynująca jak net,
ale jest moja, wybieram tak,
a co do miłości np. to net jest absolutnie paranoją i już,
jeśli idzie o emocje, mocne i żywe, chcę realności i koniec,
ale pogawędki niezobowiązujące ... tu net jest idealny,
choć dla mnie nie na dłuższą metę,
zawsze wolę upić się w gronie realnych zanjomych np.
niż siedziec z kieliszkiem przy monitorze,
taka skaza

Kasztanka · Gość

lulka

sen

Seeni

ver

Animko- nie wiem, w ktorym miejscu napisałam jakas sugestie, ze wszyscy w necie chca sie potem spotykac w realu, moze jakis problem z czytaniem tekstu pisanego..?
Wrecz przeciwnie- chodziło mi o to, ze ludzie pojawiajac sie w necie jako twory nie majace nic wspolnego z rzeczywistoscia ( lub mało majace wspólnego) - maja znikome szanse, juz na wstepie, na nawiazanie sensownych relacji. Na mało sensowne relacje jest szansa jak najbardziej i wiekszosc osob tak własnie net wykorzystuje. Potem KLIK i nie ma nic, a co niby ma byc , jak i tak nie było, pisali nie o sobie i otrzymywali odpowiedzi w gruncie rzeczy nie do nich skierowane.
Oczywiscie, ze to wybor osobisty, zgodny z oczekiwaniem, bo oczekiwania i mozliwosci mamy rózne, jak to w zyciu.
Tyle, ze nie istnieja prawdy o necie lepsze i gorsze.
Prawde kazdy ma swoją. Jak koszule na grzbiecie.

Kalejdoskop

A czemuż nie poznać przez neta faceta... można przyjaciół to miłość też mozna znależć. Najpierw poznać, potem się spotkać i potem się zakochać...
Dla mnie to normalne