po 30-tce

nudziarz

Ten cudowany dystans, ta lekkość sądów ... tak typowa dla tych, którzy dzieci nie mają.

Kewa

Eee tam, i tak mieli skopane wakacje.
Jak bym się zachowała? Jeden rodzic jedzie, a drugi zostaje. Ciągniemy zapałki.

EMES

lena

No tak, co ja wiem, przecież nie mam dwuletniego dziecka.

edit: wszyscy tu są tacy nieskazitelnie dobrzy Think

ws

nudziarz

Poldek

Jakie do kurwy nedzy "bledne decyzje"?
Ocenili ze dziecko bedzie bezpieczne do czasu przyjazdu opiekunow i BYLO bezpieczne. Nic mu sie nie stalo - czyli ocena zagrozen byla prawidlowa.

Rownie dobrze mogli wsiasc z tym dzieckiem do samolotu i wszyscy zginac w katastrofie, i co tym razem by ktos wymyslil? Ze decyzja o zabraniu dziecka na wczasy byla powodem jego smierci, wiec z braku mozliwosci ukarania nalezy zbeszczescic ich groby?

Poldek

nudziarz

Kobieta z klasą

A ja zgadzam się z Nudziarzem w całej rozciągłości. Ich dziecko, ich życie, ich sumienie. Nie oceniam ich, a może i oceniam, ale mam to w nosie bo najważniejsze jest moim dzieciom mogę spojrzeć ( jak dotąd w oczy) i zagwarantować super wakacje nawet na Urysnowie:)
Poldku cieszę się, źe nic się nie stało, ale gdyby się stało może byś gadał inaczej.

rosegreta · Gość

Poldek

Mozliwe.
Ale cala dyskusja rowniez odbywa sie post factum, co wiecej - wszystkie dzialania prawne rowniez.
Czyli to wszystko sie dzieje wokol tej sprawy mozna o kant dupy potluc.

Kobieta z klasą

niekoniecznie. Ja np odbieram ten post jako dyskusję, albo i temat do refleksji co JA ZROBIŁABYM będąc w takiej sytuacji.

Rose on nawet OCENIŁ te matki kupujące batoniki. Gdybyśmy zapodali topic właśnie o tym to pewnie byłby równie oburzony. ( teraz z pokorą czekam na jego ripostę. Nie dziś, nie jutro, ale kiedyś dostanie mi się.... jak to u pamiętliwych osobników bywa )

nudziarz

no.. działania prawne niejako z definicji odbywają się post factum

Uderza mnie jedna rzecz przebijająca sie w niektorych wypowiedziach.
Traktowanie dziecka jako przedmiotu szczególnej troski.

Czy ktoś zastanowił się , co czuła dziwewczynka , w swojej ocenie porzucona przez mamę i innych bliskich przez te 40 minut ? ( bo nie było czasu na psychiczne przygotowanie dziecka do tej sytuacji )
Czy ktoś zastanawiał się ile dla dwuletniego dziecka czasu stanowi te 40 minut ?
Oczywiście wciąż myślę wedle własnych priorytetów

Poldek

Jak tak chcecie sie martwic o dzieciaki pozostawione bez opieki w warunkach zagrozenia zycia i karac ich starych za to, to byscie musieli polowe wsi w Polsce pozamykac tuz po zniwach.

Kobieta z klasą

Też nad tym myślałam i dochodzę do wniosku, że dla niektórych ludzi dziecko dwuletnie to człowiek ułomny: nic nie wie, nic nie rozumie, nic nie czuje, a w przyszłości nic nie będzie pamiętać.
WAZNE są MOJE pieniądze, MOJE wakacje, MOJE... cholera wie co jeszcze...

Kewa

W sumie rodzicom pogratulować logistyki Hyhy

Poldek

nudziarz

lena

eee ale z tymi wsiami to pojechaliście