po 30-tce

animavilis · Gość

Beato, ja nie bronię tego dziecka.
Może to był wstrętny, mały, rozpieszczony źle wychowany potwór.
Natomiast różnica poziomów: dziecko z podstawówki a nauczyciel jest tego typu, że nie widzę tu żadnej płaszczyzny do porównań.

P.S. Jeśli chodzi o samopoczucie pokrzywdzonych (?) dziewczynek - one też mają buzie. I ręce. I wszystko, co potrzeba.

zadziora · Gość

bea.ta

lulka

Zadzioro, przyznam, że bardzo mi pochlebiło to zdanie o mojej delikatności i subtelnosci. Owszem, z takimi cechami się chyba urodziłam, ale był okres kariery gdy zdałam sobie sprawę, że daleko tak nie zajadę. Był bunt, była adrenalina i agresja. Nie, nikomu w twarz nie naplułam, ale nauczyłam się dystansować od ludzi.
Szczególnie od tych, których nie darzę sympatią. Potrafię stworzyć taką przepaść, że czasami bardziej boli niż słowo.
To tyle gwoli mojej nieskazitelności.

Powracajac do nauczycieli...
W pierwszej klasie LO mieliśmy nauczyciela od PO, który prowadził też wf z chłopakami. Jak naszej wuefistki nie było to cała klasa miała z nim zajęcia.
Jego ulubionym zajęciem było ośmieszanie dziewczyn, czy raczej obserwacja ich falujacych biustów w obcisłych koszulkach od wuefu. Dlatego też nie zabierał nigdy dziennika ze sobą z pokoju nauczycielskiego i wybranej delikwentce z conajmniej średnim biustem kazał po ów dziennik udawać się biegiem.
Kiedyś padło na mnie. Powiedziałam, ze biec nie będę i oddaliłam się wolnym krokiem bez owego widocznego falowania.
W sumie nic mi nie mógł zrobić, ale zapamiętał i przy najbliższej okazji na PO zemścił się okrutnie.
Nie było tajemnicą, ze chodziłam wówczas z chłopakiem z tej samej szkoły o rok starszym, ale nikomu to nie wadziło.
Czegoś nie umiałam. Odesłał mnie do ławki z dwóją (słusznie) i słowami, że mój chłopak to niedługo przejrzy na oczy i mnie kopnie w d... bo do niczego się nie nadaję tylko do bawienia dzieci.
Nie chce tu obrazic nikogo co bawi dzieci, ale sens tego był taki, że w ogóle się do niczego nie nadaję.
Nowe środowisko, nowa szkoła - już do niej nie wróciłam.
Wiem, teraz po latach to brzmi śmiesznie. Dla mnie jednak nie.
Kilka czy kilkanaście osób w swoim życiu nie znosiłam, ale oni w końcu przechodzą do historii i trudno ich sobie czasami nawet przypomnieć.
Jego i swojej nienawisci do niego nie zapomnę nigdy.
Dlatego naplucie na kogoś w taki czy inny sposób nie zawsze jest równoznaczne.
Po jednym spłynie jak deszcz, innemu zrobi krzywdę.
A przecież nigdy tak naprawdę nie wiesz kogo właśnie opluwasz? I mam tu na myśli dzieci przede wszystkim.
I zdaję sobie sprawę jakie potrafią być dzieci. Myślę, że problem przede wszystkim tkwi w rodzicach. Jak to zmienić? Nie wiem.

stara_reklama · Gość

bo ja

ha! i zeszło na dyskusję o tym co wolno a czego nie wolno nauczycielowi lub mówiąć inaczej jak powinien i jak może zachowywać sie nauczyciel.

napiszę tak jak uważam z własnego doświadczenia - nauczyciel powinien zachowywać sie tak by nigdy nie poniżać nikogo. Ukarać może. Jaką formę kary wybierze to zalezy od jego metod wychowawczych, charakteru i temperamentu i pewnie jeszcze innych czynników. Jeżeli intencją jest ukaranie to nawet jestem w stanie zaakceptować pewne formy kar cielesnych. Jeżeli celem jest poniżenie ucznia, to nie trzeba nawet pluć w twarz, by być chamem. Plucie w twarz zawsze jest poniżające. Podobnie jak danie w twarz (w odróżnieniu od "dania w ucho", które może być formą przywołania ucznia do pionu).

Niestety ludzie poniżani, sami często poniżają innych.

Drahna

Dobrze, że ja już swoje dzieci "odchowałam" i mają nadal na miejscu ręce, nogi i oczy [choć ich edukacja jeszcze nie dobiegła końca, więc różnie to może być]

I wiecie co? Cieszę się, że za "moich czasów" można było zarobić po łbie za brak tarczy i zmiennego obuwia, a na widok sprzatączki dzieci chowały papierki do kieszeni i nie krzyczały rzucając je pod nogi "jesteś jak dupa od srania od tego, żeby to podnieść....w końcu za cos żresz chlebuś"

Kasztanka · Gość

Napisze w skrocie - na obecnym etapie mojego rozwoju (spuszczona zaslona milczenia) jestem sklonna twierdzic, ze to, co zrobila Gienia bylo najzwyklejszym chamstwem, gdzie nawet goralska muzyka predzej ujdzie. Jednakze, gdy czlowiek jest dzieckiem takie zachowania budza strach podszyty szacunkiem lub szacunek podszyty strachem.

Jakby ktos jeszcze nie wiedzial, a byl ciekawy, to napisze, ze mam za uszami od cholery i jeszcze wiecej (chce ktos troche?

). Uwielbiam przekraczanie roznych granic, ale pewne kanony jednak beda dla mnie swiete.

Syna notabla i aktywisty (historyjkowy byl jeszcze powiatowy) olewam (coz za kultura wypowiedzi Kasztanko!) i zrobie wszystko, by miec z nim jak najmniej do czynienia.

Seeni

Dla mnie jednak to jest czarne i białe. Plucie przez nauczyciela uczniowi w twarz nie, nie plucie tak.
Tak się tylko zastanawiam dlaczego ten szczegół z pochodzeniem dziecka jest taki ważny. Znaczy się to, że ktoś jest dzieckiem notabla ma wpływ na wasze odcienie.????
I jeszcze się zastanawiam dlaczego p. Gienia odczekała dwa dni z tym pluciem.