po 30-tce

Poldek · Wysłany: Czw 12:15, 05 Mar 2009 Temat postu:

Nie widze powodow dla ktorych nalezy traktowac smierc jako jakiekolwiek sacrum, skoro stanowi czesc naszego zycia, tak samo jak jedzenie czy wydalanie.
I mam nadzieje ze nie bede wiedzial "ile mi jeszcze zostalo" bo nie mam pomyslu jak moglbym ten pozostaly czas spedzic i jak sie zachowywac.

Sabina · Wysłany: Czw 12:24, 05 Mar 2009 Temat postu:

katolik · Wysłany: Czw 12:24, 05 Mar 2009 Temat postu:

Faktycznie blebleble o niczym
Życie = śmierć
tak jest skonstruowany ten świat i nie da sie tego przeskoczyć obejść czy oszukać. To jeden z pewników. Ale gdy śmieć przychodzi za wcześnie lub nagle traktujemy/odczuwamy to jak niesprawiedliwość i oszustwo.
W obecnych czasach dożycie prawie setki nie jest niczym nadzwyczajnym, ba staje się normą a nasza współczesność nie chce zaakceptować śmierci.
Czy dlatego że jednak nie wierzymy że jest ta druga strona?

illunga · Wysłany: Czw 12:28, 05 Mar 2009 Temat postu:

Akceptujemy istnienie śmierci. Ale nie akceptujemy konieczności odejścia w danym momencie. Prawie nigdy nie jest on odpowiedni, z naszego punktu widzenia.

SinNameOn · Wysłany: Czw 12:29, 05 Mar 2009 Temat postu:

Wiem tyle, że nie chciałbym umierać w szpitalu i walnąłbym wszystkim aby resztę życia spędzić z tymi, dla których każda ilość czasu to za mało. Z moimi dzieciakami.

Poldek · Wysłany: Czw 12:34, 05 Mar 2009 Temat postu:

Tak sobie mysle ze czlowiek istnieje dopoty, dopoki o nim pamietaja najblizsi...wic jakbym narobil takich dlugow ze jeszcze praprawnuki beda je splacac to bede mial pewnosc ze co najmniej kilka pokolen o mnie nie zapomni Think

letnisztorm · Wysłany: Czw 12:38, 05 Mar 2009 Temat postu:

Poldek · Wysłany: Czw 12:44, 05 Mar 2009 Temat postu:

letnisztorm · Wysłany: Czw 12:50, 05 Mar 2009 Temat postu:

a co miała robić, rozdzielność majątkową miała i orzeczoną separację, facet miał niezłą emeryturę to mu wszyscy chętnie pożyczki dawali jak nie spłacał to koszty rosły , a że dzieci juz pełnoletnie to się do nich zaczynają dobierać,

Prawnie da się to wszystko wyprostować , ale to wszystko trwa , jeżeli dzieci by spadek po nim przyjęły to przejmują wszelkie długi.

letnisztorm · Wysłany: Czw 12:51, 05 Mar 2009 Temat postu:

ale jakby nie patrzeć nie jest to dobry sposób na pamięć po zmarłym

yapp · Wysłany: Czw 12:56, 05 Mar 2009 Temat postu:

Poldek · Wysłany: Czw 12:57, 05 Mar 2009 Temat postu:

Poldek · Wysłany: Czw 12:59, 05 Mar 2009 Temat postu:

letnisztorm · Wysłany: Czw 13:00, 05 Mar 2009 Temat postu:

no jest taka możliwośc ,

yapp · Wysłany: Czw 13:24, 05 Mar 2009 Temat postu:

bosska · Gość

bea.ta · Wysłany: Czw 13:45, 05 Mar 2009 Temat postu:

Yapp Śmierć to naturalna konsekwencja życia.
Być może zbyt krytycznie zareagowałam, co jest skutkiem doychczasowego stosowania słowa bleblać, które miało zupełnie inny oddżwięk.
Nadal nie podoba mi się to połączenie.
Chociażby dlatego, że rok temu umierało na moich rękach dziecko mojej przyjaciółki. Umarło kilka godzin po tym jak je z rąk wypuściłam.
Gdybym teraz do niej powiedziała : choć pobleblamy o tym jak mały umierał w mękach , bólu w beznadziei...to naturalne byłby dla mnie to, że lekceważę sobie jej uczucia, jej rozpacz, jej niemożność pogodzenia się z tą bezsensowną śmiercią.
Choć porozmawiamy....to słowo klucz w tym wypadku, dające możliwość otworzenia się i szczerych emocji.
Nie trywializujmy wszystkiego , pozostawny coś z czego nie możemy sobie kpić.

edit> głęboko wierzący mogliby podważyć moje użycie słowa bezsensowna- wobec śmierci, bo podobno każda śmierć ma sens , chociażby taką, jak to powiedział ksiądz odprawiający Mszę za małego:
Nie smućcie się rodzice .Pan Bóg czeka na niego..... ( nie będę już pisała na temat swoich odczuć wobec tych słów )

yapp · Wysłany: Czw 14:05, 05 Mar 2009 Temat postu:

bea.ta · Wysłany: Czw 14:32, 05 Mar 2009 Temat postu:

Tak, słowo bleblać nie jest kontrowersyjne , jest płaskie, płytkie i rozmemłane. To oczywiście moje zdanie.
Jeśli forma nie ma znaczenia, ale jedynie jakość dyskusji to po co boje z Yupiterem o nazewnictwo, o epitety ?
Wasze dyskusje mogłby być jakościowo świetnie gdyby pozwolic na to byście mogli się "gryźć".
Odpowiednie nadanie słowom znaczenie kierunkują tokiem rozmowy. Tą też, można by pomyśleć o tym temacie, gdyby nie to, że zawiera poważną treść.
Nie wiem, może w ten sposób nie chcesz do końca dać poznać, że jesteś wrażliwy. Przykrywka cynika dla romantyka .
Nie mam zamiaru analizować, jednak będe się upierała że bleblanie do śmierci nie pasuje.
Czy gdyby była możliwość zmiany tematu na zwykłe "Rozmowy o śmierci"
pozwoliłbyś na to ?

edit< uzupełnienie, pomyślałam a nie napisałam

Pochodzenie O-Ren Ishii · Wysłany: Czw 17:10, 05 Mar 2009 Temat postu:

mnie najbardziej stresuje śmierć osób z najbliższego otoczenia - moja własna ? no trudno... będzie jak będzie, staram się fajnie żyć bo szlag mnie może trafić choćby jutro... jak i każdego