po 30-tce

Seeni

i jeszcze : " ja w Twoim wieku". Angel

Przysięgałam sobie, że nigdy tak się nie odezwę do któregokolwiek ze swoich dzieci....
No i prawie mi się udało. Znaczy się długo. Niedalej jak dwa tygodnie temu wyrwało mi się pod adresem starszej córki.
Głupia, głupia baba. Blue_Light_Colorz_PDT_02

livia

Seeni

I zgadzam się z livią, że ustalenie wspólnej linii wychowawczej z małżonkiem czasami prawie z cudem graniczy. Cóż pochodzimy z różnych domów, w różny sposób byliśmy wychowywani, inaczej postrzegamy dobro dziecka. Na własnym przykładzie podam, że ja zasadniczo optuję w domu za dziką wolnością ograniczaną głównie obowiązkami, mąż natomiast jest zwolennikiem drygu wręcz wojskowego. Trudno zatem ustalić pewne rzeczy wspólnie, tym bardziej że po pierwsze nie są to kwestie, które można odpuścić dla świętego spokoju, po drugie zaś w żadnym wypadku dzieci nie mogą sie zorientować, że tata i mama mają odmienne zdania, bo natychmiast to wykorzystają. Moja rozmowa z mężem na temat dziewczynek czasami wygląda jak debata polityczna przedstawicieli Po i Pis-u. Ja o zapachach, on o kolorach- zero nitki porozumienia.
Są też czasami takie sytuacje, że jakąś decyzję co do dziecka trzeba podjąć natychmiast bez konsultacji. Wtedy drugiemu rodzicowi pozostaje ją jedynie zaakceptować, bez niepotrzebnych dyskusji i trzepania- ja bym to zrobiłinaczej.

zadziora · Gość

livia

yapp

zadziora · Gość

yapp

nudziarz · Gość

yapp

Kasztanka · Gość

zadziora · Gość

ja to bym tylko chciała na chwilkę wrócić do tego, co napisała zmartwiona (wiem, wiem, obudziłam się). i choć podobnie jak Yapp uważam, że to podpucha, to jednak a propos tych nakazów, zakazów i tego, że psycholożka nawet z synem nie chciala rozmawiać. jak to mówią, bo w tym cały jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz. dla mnie osobiście cały wic w odwiedzeniu psychologa z synem polegał na tym, żeby dziecior sobie zdał sprawę z tego, że coś jest nie tak- od matki ewidentnie tego nie przyjmuje. w takiej sytuacji nakazy i zakazy tylko wg mnie zaognią sytuacje. moze naprawde lepiej pojsc do takiego psychologa, który poświęci trochę więcej czasu. poza tym chłopak jest prawie dorosły, trochę za późno i trochę jakby nie ma czasu na to, żeby tracić czas

nudziarz · Gość

STALKER

Najgorzej jak jeden rodzić robi na złość drugiemu i mówi przy dziecku że nie ma racji
( chociaż wie że na pewno ma.tylko tak robi na złość partnerowi .. atak naprawdę krzywdzi dziecko )

Seeni

Och Stalowy. Kto ma rację to nie ma żadnego znaczenia. Trzeba zwyczajnie swoje racje schować do kieszeni, ewentualnie wyłuszczyć je pod nieobecność dziecka. Wobec dziecka oczywistym jest, że mama mówi : tata ma rację, a tata dokładnie to samo o racjach mamy.

jupiter · Gość

Seeni

animavilis · Gość

Seeni

Masz rację Animo. I rację ma yapp. Zakładałam błędnie, że rodzic w żadnej sytuacji nie podejmie zupełnie kretyńskiej, ważkiej decyzji w stosunku do dziecka. Raczej chodziło mi o takie błahe sprawy jak np brak pozwoleństwa w sprawie wyjścia do koleżanki na noc itp. Często nie aprobuję takich właśnie decyzji ulubionego meża i straszliwie z nim się potrafię pożreć- ale nigdy nie ośmieliłabym się powiedzieć córce- idż ja się zgadzam.