po 30-tce

paj

Ja już mam depresję.Od czytania tego wszystkiego.
Ale; nie będę błagała, aby Apro się ze mną spotkał.

Bo pomyśli, że potrzebuję litości, albo dychę.
A ja tylko kawy potrzebuję.

A poważnie; uśmiecham się, bo............................ to fajnie, że tylu ludzi myśli o tym człowieku, który może właśnie potrzebuje uwagi.
Bo to, że Apro nas potrzebuje i naszej uwagi, to oczywiste.

Diabelsky · Gość

paj

kasia_imig

[...]

kasia_imig

[...]

kasia_imig

[...]

Seeni

Zaraz tam litość...
W nawale obowiązków z trudem znajduję czas na bardzo lubianych znajomych, ulubionego psa, ulubione dzieci, ulubionego męża i ulubionych rodziców. Że o ulubionej siostrze ,szwagrze i ulubionym forum nie wspomnę. Kogoś odnalezionego po latach z gwałtownym pędem do spotykania się ze mną raczej bym zbyła zdawkowym- moze jak znajdę czas. I natychmiast o nim zapomniała po odłożeniu słuchawki, bez najmniejszych wyrzutów sumienia.

kasia_imig

[...]

Aproxymat

Nie, nie.

Podzieliłem się z Wami tym, bo tak sobie pomyślałem, że może i Wam coś takiego się przytrafiło. A moze po prostu przyjdzie Wam coś do głowy. No i może to być temat do jakiejś ogólniejszej dyskusji, niekoniecznie konkretnie o tym przypadku.
A Paj zauważyła, że potrzebuję Waszej uwagi.

No pewnie, jak każdy kto zakłada topik albo wpisuje się na forum i oczekuje jakiejś wymiany myśli.

Wiolinowa

Wiolinowa

Malena

kasia_imig

[...]

kasia_imig

[...]

kasia_imig

[...]

animavilis · Gość

Nikt

Aproxymat

Mhm. Ale zwróćcie uwagę na ciekawe zjawisko. Jak wspominałem, kolega nie oczekiwał ode mnie pomocy. Zapewniał, że czuje się fantastycznie. A jednak każde z nas, w tym ja "na żywo" i Wy dzięki mojej relacji - odczytujemy jego telefon jako prośbę o pomoc, wiemy że coś z nim jest nie tak. I, niezależnie od tego czy pochwalamy pomysł spotkania czy uważamy go za zbędny, wszyscy rozpatrujemy to w kwestii pomagania drugiemu człowiekowi w potrzebie.
I być może to jest w jakimś sensie optymistyczne?

bea.ta

Apro a to nie jest tak, że uległeś takiej samosugestii, że z nim jest bardziej coś nie tak bo wspomniał o tym, że bierze prozac?
Był autentyczny ( mimo, że po prozacu Angel

w swoim zachowaniu ).
Czy gdyby nie wspomnił o tej małej tabletce , to jego entuzjazm i Tobie by sie udzielił i chętnie bys sie z nim spotkał?
Ja osobiście chyba wolałabym sie spokać z takim entuzjastycznym typkiem ( dobra niech będzie lelkim wariatem ) niż z nudziarzem ( sorry nudziarzu forumowy to nie do Cię ),który smęcił by o tym jakie to życie jest do dupy .Chociaż to pewnie zależne by było od mojego nastroju w danym momencie.
I oczywiście nie widzę problemu z poświęcieniem swoich paru minut dla kogoś kto w tym momencie bardziej mnie potrzebuje niz ja jego, dzieki temu pozostaje w dobrym mniemaniu o sobie samej Blue_Light_Colorz_PDT_02

Anima a jak rozumiesz zachowanie bardziej autentyczne i czemu wydaje Ci się, że wtedy byłoby mniej dylematów w komunikacji ?