po 30-tce

szb

ja zupełnie jak Kewa - też lubię zmieniac pracę. Kiedy zbyt długo plewię w ogródku, muszę zamienić to na mycie okien albo jakieś większe prasowanko, albo przystrajanie weselnej sali. Czasem lubię połupać 40 kg laskowych orzechów i sprzedać za bezcen.
O wynoszeniu śmieci i cyklinowaniu parkietu czy wieszaniu nowo wypranych firan i zasłon nawet nie wspomnę bo to żadna tam praca. Wot rarytasy.

A jezeli chodzi o świadczenie usług dla pracodawcy (tzn. obozy pracy) to ...

... muszę zaglądnąć na pracuj.pl

zara wracam

rosegreta · Gość

.............

Hower

bosska

letnisztorm

Pracuje 7 lat w tej samej firmie, o awansie nie mam co marzyć bo zostało mi tylko stanowisko szefa a on się nigdzie nie wybiera a jeżeli nawet to by mi to chyba nie odpowiadało.
W moim miasteczku lepszej pracy nie znajdę bo wiązało by sie to z obniżeniem stanowiska i pensji . Pozostaje albo sie dokształcic albo zacząć coś na własną rękę tylko chyba boję się ryzyka .
W sumie źle nie mam atmosfera niezła , pensja taka sobie ale da się żyć, tylko czegoś mi brakuje .

Mati.

A jak treściwe doświadczenie zdobyłeś pracując po kilka miesięcy w różnych firmach. Z punktu widzenia pracodawcy jesteś 'niepewny'. Zainwestuje w Ciebie, żeby Cię doszkolić, poświęci czas na wdrożenie w obowiązki, zacznie Ci ufać i dawać coraz więcej swobody przy podejmowaniu decyzji i nigdy nie wie, kiedy się znudzisz a on znowu będzie musiał szukać kogoś na Twoje miejsce. Chyba, że masz dobrą dla niego odpowiedź na pytanie: dlaczego Pan tak często zmienia pracę?

Kewa

Na mnie ustna pochwała działa i to chyba bardziej iż motywacja finansowa

Mając na uwadze zmianę pracy nie myślałam oczywiście o takiej co kilka miesięcy, bo wtedy człowiek jeszcze się uczy, ale po roku już można się rozglądać. Najdłużej pracowałam w jednej firmie 18 lat (!) to przecież nie mało - fakt zaliczyłam w tym czasie cztery lata urlopu wychowawczego i cztery "działy". Potem pracowałam trzy lata w jednej firmie i gdy zauważyłam, że nie mam w niej szansy na rozwój, bo będą zawsze blokować mnie młodzi i prężni biali faceci w wieku lat trzydziestu (najbardziej skazani na sukces

) podziękowałam, oficjalnie przenosząc się bliżej domu. Potem myślałam, że już będzie super. Pełna swoboda, odpowiedzialność, niemałe pieniądze, ale... pod stołem. Oficjalnie szemrana umowa w najlepszych czasach najniższa krajowa. Rzuciłam pracę po roku, szef do dziś nie może się otrząsnąć. No i teraz znów zaczynam szkołę i tym razem jeśli zmienię pracę to już na własny rachunek, chcę mieć nienormowany czas pracy, chcę faktycznie otrzymywać zapłatę za to co robię, a nie wrzucać dochody do wspólnego worka bez dna, z którego najbardziej korzysta zarząd Blue_Light_Colorz_PDT_31

agniecha

Poldek

stara_reklama · Gość

Poldek

Zdecydowana wiekszosc pracodawcow nie zdaje sobie sprawy - albo nie rzyjmuje do wiaodmosci - ze kazdy bystry a niedoceniony pracownik to potencjalna konkurencja

Kilo OK

Nie demonizuj, nie każdy, są branże w których ciężko jest konkurować z pracodawcą, nawet gdy przejdziesz do konkurencji, a już nie da się konkurować otwierając własny biznes.
Mogę podać kilka przykładów bardzo sprawnych menadżerów którzy zapewniaj firmie wysokie obroty a na "na swojmi" polegli i przez lata spłacali długi.

Z dzisiejszej prasówki: [link widoczny dla zalogowanych]

slepa i brzydka

nie oceniam zle ludzi, ktorzy czesto zmieniaja prace, o ile potrafia to uzasadnic. tylko, ze ja nie jestem pracodawca - to nie mnie wciskac bajerke. z mojego cv wynika, ze czesto sie zatrudniam/zwalniam, potrafie wiele i sprawdzam sie w zadaniach z roznorodnych branz. z moich doswiadczen wynika, ze taka wszechstronnosc i zdolnosc do nauki stanowi duzy atut i jest doceniana przez dotychczasowych pracodawców.
odnosnie motywacji, to zgadzam sie z przedmowcami, ze ta "niematerialna" ma ogromne znaczenie. tego wlasnie dowiedzialam sie czesto zmieniajac miejsce pracy (niekoniecznie zatrudnienia). podczas paromiesiecznego wolontariatu w jednym ze szpitali, (ktory to wolontariat zakonczyl sie propozycja pracy), mialam szanse sie przekonac z jakim power'em wykonuje powierzone mi zadania, jesli szefuje mi kobieta pewna siebie, sklonna do udzielenia niezbednych rad, ale przede wszystkim delegowania zadan. moze to sie wydawac zwyklym zwalaniem pracy na innych, ale to nie tak. przy powierzeniu mi kilku projektow liczyla calkowicie na moja inwencje i sie nie zawiodla. potrafila jasno i klarownie okreslic, co jej sie spodobalo w mojej propozycji oraz uzupelnic to o wlasne przemyslenia. to bylo fair, to bylo mile, to bylo motywujace. ta kobieta potrafila to, poniewaz nie miala kompleksow. jej pozycja szefowej byla niezachwiana, dlatego mogla swoim podwladnycm powierzac tak odpowiedzialne zadania. w poleczeniu z jej praca, zadania kazdego z jej podwladnych skladaly sie spojna calosc na korzysc calego dzialu. mam rowniez doswiadczenia z szefowa niezwykle niepewna swego, ktora kazda moja inicjatywe traktowala jako niebezpieczenstwo. byc madrzejszym czy bardziej doswiadczonym w jakiejkolwiek kwestii (nawet z zakresu spraw prywatnych... kredyt, mieszkanie, samochod...) spotykalo sie natychmiast z usilna i nieprzyjemna proba udowodnienia wyzszosci wlasnych racji, doswiadczen i kompetencji. jest to niesamowicie meczace, demotywujace i obniza poczucie zawodowej wartosci, bo nie chodzi o to, aby komus cokolwiek udowadniac, ale aby swoje zadanie wykonac najlepiej. jej zachowanie powodowalo ograniczenia i niechec do pracy. w polaczeniu z wrodzona zlosliwoscia (ktorej nie ukrywala, mowila o tym glosno z duma w glosie) i niestabilnym humorem stanowilo to przyczynek do najszybszego spiedalania. tego oczywiscie nie mozna powiedziec na rozmowie kwalifikacyjnej, nie wolno zle mowic o szefie, nigdy.
wiem takze jak to wyglada z punktu widzenia kasy. w opiece zdrowotnej pensja bylaby nizsza. wykonujac zadania z zakresu exp/imp pensje sa wyzsze, co z tego skoro z przyjemnoscia wspominam wlasnie moja szefowa ze szpitala, a nie skadinand.

bosska

Kilo OK

Lenin wiecznie żywy... w naszych duszach :hamster_evil:

Jayin

dodatki? czasami. być może.
jak się pracuje na etacie.

bosska

Diabelsky · Gość

to bardzo dobrze że ludzie zmieniają prace.Do odważnych świat należy.W końcu trafi na to co się polubi.Nie rozumiem jak można robić coś co nie sprawia satysfakcji.Finansowej też.
Kiedyś pracowałem dla kogoś i na kogoś.Taka sytuaja stosunku pracy nie była dla mnie odpowiednia. Doszedłem do wniosku że bardziej satysfakcjonuje mnie sytuacja gdzie inni pracują na mnie i dla mnie. Angel

oto_ja

To znaczy, ze jak nie zmieniam pracy to nie jestem odważna ? Od samego początku mam pracę, ktorą lubię. Pracuję z ludźmi, z ktorymi jest mi dobrze, więc nie czuję potrzeby zmiany.
jestem dowartosciowana pod wieloma względami od usmiechu począwszy, poprzez dobre słowo i wiele innych.
Jak w każdej pracy ma się lepszy i gorszy dzień. Podobnie wygląda to u pracodawcy. Podlegam komus, ktoś mnie i nigdy nie napiszę, ze był to zly wybór. Miałam szczęście, że trafiony za pierwszym razem i tak sobie trwa, trwa i trwa.

Jayin

tu chodzi chyba o odwagę w zmienianiu, celem uzyskania satysfakcji pełnej ze swojej roboty. jeśli masz ją w pierwszej pracy - to super. jeśli nie - trzeba mieć odwagę, by szukać do skutku.