po 30-tce

Mii · Wysłany: Pon 10:56, 19 Mar 2007 Temat postu:

No i proszę bardzo...jaki net jest mały....

Mela czy to nie Twój sąsiad z trzeciego piętra?

melpomena · Wysłany: Pon 11:01, 19 Mar 2007 Temat postu:

Jasna cholera...
Nie myślałam o tym, ale teraz... Hm... Podejrzenia... Hm...
Pisz pw, bo już z siebie wychodzę...

Mały Mii, mały... Wszystko sie kręci wokół... spacka... jestem tego pewna. O2 też się wokół niego kręci.

Poza tym CHOLERA JASNA to mnie CHOLERA JASNA ludzie poznają po stylu pisania CHOLERA JASNA!!!

Nikt · Wysłany: Pon 11:04, 19 Mar 2007 Temat postu:

melpomena · Wysłany: Pon 11:05, 19 Mar 2007 Temat postu:

Tak, tak właśnie zrozumiałam i mnie wkurzyło, że jestem taka rozpoznawalna po tym... Rycha, do ciebie to też było

Edit: Ok, bluzeczka strzepnięta, piękny dyg i więcej prywaty nie będzie tu [uniesiona dłoń w górę]

animavilis · Gość

melpomena · Wysłany: Pon 11:36, 19 Mar 2007 Temat postu:

lulka · Wysłany: Pon 14:53, 19 Mar 2007 Temat postu:

Może mam zbyt dobre samopoczucie, ale mój brak anonimowości zupełnie mi nie przeszkadza. Pewnie dlatego, że tutaj jestem taka sama jak na wczasach w Koziej Wólce albo na kawie w Irish Pub.
Inna sprawa, że resztki przyzwoitości podpowiadają mi, że do ideału jeszcze mi nieco brakuje.
A dla złodziei ???
To jest mój pies:

[link widoczny dla zalogowanych]

Dodam tylko, że waży 88 kg.

Aproxymat · Wysłany: Pon 15:10, 19 Mar 2007 Temat postu:

Ale nie ma szczególnie ludożerczej miny ten pies. Jakoś tak na ogół te duże psy nie są aż tak zawzięte jak te małe.
No ale do rzeczy. Animo - kwestia bezpieczeństwa. Kiedyś wydawało mi się to niezbyt ważne, ale kiedy trochę "pobyłem" już w sieci, zauważyłem, że ludzi wścibskich i zwyczajnie złośliwych, a także rozmaitych wariatów polujących na dane i wykorzystujących je do swoich prywatnych celów, nie brakuje. To był po części powód, dla którego na o2 zrezygnowałem z pisania na paru działach (mojego maila jeden świr usiłował wykorzystać do prywatnych wojen z moderatorem [że niby tego świra popieram]). Więc trochę się pilnuję. Zdaję sobie jednak sprawę, że i tak namierzyć mnie bardzo łatwo. Nie ma drugiej takiej osoby, która nazywałaby się identycznie jak ja, nie kryję się też za bardzo z tym gdzie mieszkam. Ale też właściwie na tym się wszystko kończy. Jedyne co na razie przykrego mnie spotkało po tych paru latach, to te historie z o2, no i trochę spamu w skrzynce (kiedy nieostrożnie podawałem często adres mailowy).

Kewa · Wysłany: Pon 15:30, 19 Mar 2007 Temat postu:

Też się trochę przestraszyłam, bo z natury naiwna jestem, ufam ludziom i innym ssakom

Lulka, dogi to własnego cienia się boją

bobro · Wysłany: Pon 17:47, 19 Mar 2007 Temat postu:

nie ukrywam się za bardzo, bo nie mam po co;

hehh... już to gdzieś pisałem, ale sobie powtórzę... mogę?

ale przygodę miałem fajną z żoną; zarzekała się, że nie zarejestruje się na tym forum, bo TWA i inne takie... jednak ludzi rzeczywiście można rozpoznać po tym jak piszą, po stylu ich wypowiedzi, po podejściu do innych... pierwszy, no, może trzy pierwsze posty nikity przeczytałem i tak mi jakoś nie chciało się wierzyć, że może w Polsce istnieć ktoś, kto pachnie mi moją własną osobistą żoną... jak ktoś będzie chciał nas znaleźć to NET jest tylko jednym z wielu narzędzi...

lulka · Wysłany: Pon 18:06, 19 Mar 2007 Temat postu:

Kewa · Wysłany: Pon 18:48, 19 Mar 2007 Temat postu:

Seeni · Wysłany: Pon 21:29, 19 Mar 2007 Temat postu:

Norrrmalnie Anima- dreszcz mnie przeszedł jak żywo.
Wcale nie łze- piszę jak jest.
Włamywacze to pal sześć. Cenne rzeczy( tj męża, dzieci i samochód )zabieram na wyjazdy ze sobą...
Słowo Obserwator napawa mnie jednak lękiem.
I jakos tak kojarzy się psychopatycznie.
Totez zdjecia z okna nie umieszczę.

animavilis · Gość

lulka · Wysłany: Pon 23:03, 19 Mar 2007 Temat postu:

Aproxymat · Wysłany: Wto 8:36, 20 Mar 2007 Temat postu:

Popaprańców nie ma wielu, ale trzeba wziąć pod uwagę fakt, że na swoje szaleństwo poświęcają mnóstwo czasu i energii. Na o2 zdarzają się tacy, co od lat wklejają bez przerwy te same obraźliwe teksty pod adresem jednej osoby - i ani usuwanie tysięcy tych wklejek, ani interwencje administracji nic nie pomagają. Są też tacy co tracą mnóstwo czasu i energii na tropienie jakiejś osoby po całej sieci. Co prawda jest to niewielka tylko grupka i przeważnie każdy taki wariat działa indywidualnie, ale potrafią nieźle napsuć krwi i co wrażliwsze osoby mogą mieć z tym problemy.

skoorpioo · Wysłany: Wto 10:12, 20 Mar 2007 Temat postu:

Tak, zgadzam się z wszystkimi ktorzy mają jakiekolwiek obawy co do wykorzystywania netu jako narzędzia do niecnych celów, ludzie ktorzy potrafią umiejętnie korzystać z tego narzędzia i wszystkich jego mozliwości pewnie mogli by być tak samo groźni jak mordercy, z drugiej jednak strony tak wielki potencjał drzemie w Sieci że równie dobrze może on być wykorzystywany do czegoś pożytecznego, Mysle że najważniejsza tutaj staje sięintencja użytkownika ....

Polecam Wam przeczytać ciekawy moim zdaniem artykół w Newsweeku numer 05/07, strona 64

WWWox populi

a oto kilka jego fragmentów

".....W Polsce ponad 10 milionów obywateli korzysta z internetu. Na portalu Gazeta.pl fora dyskusyjne przegląda miesięcznie ponad dwa miliony osób. Z tego ok. 25 procent nie tylko je czyta, ale bierze udział w rozmowie. Możemy narzekać na styl dyskusji i jej temperaturę, ale w necie przynajmniej toczy się jakaś dyskusja..."

"...O forach internetowych zwykło się mówić źle jako o miejscach, gdzie chore z nienawiści oszołomy bluzgają jadem, a bezpieczni w swej anonimowości frustraci dają upust nienawiści, agresji, pieniactwu i zawiści. Tyle że jeśli nie będziemy się obruszać na formę wypowiedzi na forach, a uważniej wczytamy się w ich treść, zobaczymy wyraźnie, że obraz mrocznych binarnych zaułków, będących dowodem na zezwierzęcenie debaty publicznej, jest nieprawdziwy.
Niedowiarki powinny przejrzeć niedawno wydaną książkę "Społeczna przestrzeń internetu", w której polscy autorzy pod redakcją Dominika Batorskiego, Mirosławy Marody i Andrzeja Nowaka - podpierając się dziesiątkami międzynarodowych badań - rozprawiają się z wieloma mitami na temat stosunków socjalnych w sieci. Po pierwsze: w sieci ludzie wcale nie są anonimowi. Po drugie: są bardziej szczerzy i otwarci niż w rzeczywistości. Po trzecie: w sieci stosunki są bardziej egalitarne, a dyskryminacja - rzadsza. Po czwarte: łatwiej znaleźć pomoc i wsparcie niż w realu. A to oznacza, że już na wstępie warunki umożliwiające nieskrępowaną wymianę myśli są tu znacznie korzystniejsze niż w świecie realnym..."

Artykół napisany przez Zygmunta MiŁoszewskiego przy współpracy Violetty Ozminkowskiej

skoorpioo · Wysłany: Wto 10:17, 20 Mar 2007 Temat postu:

"...Ciekawe są wyniki eksperymentu przeprowadzonego przed czterema laty na New York University. Naukowcy zidentyfikowali "prawdziwe ja" (jacy jesteśmy) i "aktualne ja" (jacy wierzymy, że jesteśmy) badanych, którzy następnie rozmawiali ze sobą w cztery oczy lub na czacie w sieci lokalnej. Okazało się, że w sieci elementy "prawdziwego ja" były znacznie bardziej dostępne, a w rozmowie tradycyjnej - przeciwnie. Rozmówcy lepiej też rozszyfrowali "prawdziwe ja" interlokutora po konwersacji elektronicznej...."

"...Internet przeszedł dotychczas drogę, którą można porównać do sinusoidy. Na osi x jest czas i liczba użytkowników, na osi y - ich aktywność. Na początku sieć była kwintesencją tego, co dziś nazywa się web 2.0 - społeczność wykształconych elit, które chciały się ze sobą swobodnie komunikować. Ot, ciekawostka technologiczna, trochę socjologiczna. Potem nadeszły ciemne wieki średnie - masowy dostęp, pauperyzacja treści, wielkie pieniądze, dość jednostronna komunikacja do odbiorcy.
Dziś ludzie w web 2.0 odnajdują ducha początków internetu, organizując się wokół swoich zdjęć, filmów, ulubionych stron, poglądów, przekonań. Tylko że tym razem wstęp do tego świata mają wszyscy chętni - nawet w Polsce, jak wynika z badań Diagnoza Społeczna, dostęp do internetu zależy przede wszystkim od motywacji związanej z zawodem i wykształceniem, dopiero potem od majętności. Mówiąc prościej: jeśli chcemy korzystać z sieci, stan finansów rzadko jest przeszkodą.
Oczywiście ta grupa nie jest reprezentatywna dla całości społeczeństwa. To ci, którzy są aktywni i chcą się wypowiedzieć. Ale też jakie znaczenie mają w demokracji ci, którzy nie chcą się wypowiedzieć, określani w starożytnych Atenach jako nieużyteczni? Takie, że pójdą raz na parę lat do wyborów? Być może czasy tak bardzo ograniczonego wpływu na życie publiczne dobiegły końca. Być może wracamy właśnie do demokracji ateńskiej, tworząc jej elektroniczną wersję...."