po 30-tce

letnisztorm

Według mnie w całej tej "zabawie" z rozwojem i szczęściem ważne jest to jak radzimy sobie z problemami, niezależnie od ich wagi czy istoty.

Pasztet

W dawnych czasach było takie powiedzonko 'pierdolenie kotka za pomocą młotka'.
Jakoś tak mi się nasunęło w kontekście całego tego topika.

Stefan

Zakładasz, że umiejętność radzenia sobie z problemami jest: genetyczna, wyuczona przez lata dzieciństwa, czy można się jej nauczyć w dowolnym wieku?

letnisztorm

Zakładam , że napotykane przez lata trudności są dla mnie praktyczna lekcją rozwiązywania problemów.

Stefan

Dobrze, że napisałaś "dla mnie". Inaczej bym się spierał.

letnisztorm

Jaka jest Twoja teoria na ten temat?

Stefan

letnisztorm

Na pewno rodzimy z pewna pamięcią gatunkową, wypracowana przez pokolenia, która daje nam odporność część problemów, chociaż nawet nie mamy pojęcia że, tworzyła się ona przez tysiące lat. Tylko że te, problemy które dotykają pokolenia rewolucji przemysłowej odbiegają bardzo od tych problemów jakie mieli nasi przodkowie. W pewnym sensie jesteśmy królikami doświadczalnymi i pewnie te zachowania, które się sprawdzą, posłużą tym, którzy będą po nas.

Pasztet, czy ten młotek ma certyfikat UE?

Seeni

E... ja raczej sądzę, że rodzimy się już jako określone osobowości. Od kiedy myślę, myślę podobnie. Znaczy- co do istoty. Oczywiście, że nakładają się to na to jakieś tam doświadczenia, gdzieś po drodze zdobyta wiedza itd. Ergo wydaje mi się, że urodziłam się nie tyle z umiejętnością radzenia sobie z problemami ale z jakaś tam pewnością siebie, pozytywnym nastawieniem do świata uporem godnym osła i wytrwałością muła. To wszystko sprawia, że łatwiej radzę sobie z problemami niż np. mój pesymistyczny od zawsze małżonek.

flykiller · Gość

Seeni

Nie, nie, nie.
To jak dziecko reaguje na odmowę to jest rzecz wrodzona i są pewne egzemplarze, których nie idzie złamać. Moja młodsza córka zawsze próbowała nas brać na krzyk, mimo miernych efektów. Zwyczajnie wrodzone miała załatwianie wszelkich spraw siłowo. Do dzisiaj tak robi chociaż zdaje sobie sprawę z małej efektywności tej metody. Oczy szrekowego kota, drżący podbródek w ogóle nie leżą w jej naturze. Woli przegrać na wstępie niż (jej zdaniem) ukorzyć się i poddać. Bunt, walkę ma we krwi od urodzenia i stosowanie jakichkolwiek metod wychowawczych, nauka na wzorcach nigdy nie wchodziły w grę

Mati

flykiller · Gość

Nie chodzi mi o cechy charakteru, tylko o umiejętności. Umiejętności się nabywa. Wrodzony może być talent, a nie umiejętność radzenia sobie z problemami. Problem to coś, co pojawia się po raz pierwszy na jakimś etapie życia i chociaż może, jako dzieci, radzimy sobie z przeszkodami intuicyjnie, z biegiem czasu podejmujemy, mniej lub bardziej świadomie, strategie pokonywania problemów. Jeśli sobie nie radzimy, to przecież też rzadziej dlatego, że jest to zakodowane w naszym genomie, a częściej dlatego, że coś w otoczeniu, w procesie naszego rozwoju, coś spowodowanego okolicznościami, upraszczając, poszło nie tak.

nudziarz

Mati

flykiller · Gość

Mati

Seeni

nudziarz