po 30-tce

lulka

Pewnie jestem niewrażliwa, ale takie niuanse jak powiedzenie "dzień dobry" jakiejś małpie wiszą mi kalafiorem.
Widzę to mówię, a najczęściej nie widzę. No chyba, że ktoś na mnie nadepnie. (roztrzepanie, rozkojarzenie to bardzo przydatna wada).
Mój pozytywny stosunek do świata podpowiada mi, że jak o mnie gadają to znaczy, że nie jest jeszcze źle.

Natomiast mam poważne problemy z obcowaniem z ludźmi, których nie lubię. Czasami jest to nieuniknione. Poza grzecznosciowym "dzień dobry" traktuję ich jak powietrze i tyle - bez względu na to co o mnie mówią.
Nigdy nie poniżyłabym sie do tego, żeby takiej pani małpie cokolwiek wytknąć. Po co?
Żeby dać jej satysfakcję, że zabolało?
Wyznaję prostą zasadę - "tylko winni się tłumaczą".

animavilis · Gość

Nie, nie zaatakuję pani w windzie

Do konfrontacji posuwam się tylko wtedy, gdy mam niezbite dowody, czarno na białym, a obmawianie to jest ten rodzaj mętnej sytuacji, kiedy jedna pani drugiej pani...i moje osobiste przekonanie oraz cytaty cytatów niewiele zmieniają.
Uniki, o których pisała Mel, Franek i Lulka, to bardzo komfortowa, choć mało satysfakcjonująca, moim zdaniem, forma radzenia sobie z niepożądaną sytuacją. Oczywiście, stosuję udawanie rozkojarzenia i niedowidzenie, nawet z dużym powodzeniem, bo rzeczywiście rozkojarzona bywam ponad miarę.
Zresztą, ten przykład to rzecz wtórna, nie ma sensu się na nim koncentrować. Chodziło mi o niechciane kompromisy. I o wychowanie. Wdrożone w dzieciństwie, często ułatwiajace życie, czasem zwalniające od myślenia. Ktoś napisał, że go "wytresowano", ktoś inny robi pewne rzeczy automatycznie. W moim domu przywiązywano dużą wagę do formy, nie wiem, może dlatego tak mnie to drażni i niekiedy wychodzi bokiem, a może to ta nieznośna tendencja dzielenia włosa na czworo, zamiast wygodnego posiłkowania się dobrodziejstwami dobrego wychowania.

lulka

Aproxymat

O nie wiem, Lulko. Znam ludzi, którzy w wiecznym nakręcaniu swojej złości wobec innych znajdują cel i sens swojego życia. Jednym przechodzi z wiekiem... innym się nasila

franek kimono

Kiedyś najbliźsi "zarzucali" mi nadmierną kurtuazyjność i ugrzecznienie, dlatego doskonale rozumiem Animę - swoje „schamienie” wypracowałam sobie dopiero niedawno. Co zabawne niektórym to jest naprawdę na rękę np. nie wzbudzam w nich wyrzutów sumienia z racji tego, że oni często nie pamiętają o pewnych formach.