po 30-tce

franek kimono

mateczka, zaczepista ta fota

Mati.

szb

jeszcze 20 stron i kupuję tę książkę

Cena nie gra roli

Mati.

..nie szydź!!!

szb

kiedy Ty się byczyłaś miesiącami w Indiach, kiedy te wszystkie dni pławiłaś się w luksusach i opłacałaś chłopaczków na posyłki to ja ... to ja, w tym czasie spoważniałem.

Nie szydzę.

Ale zdjęcia to mogłaś lepsze znajść na tych googlach

ps. Super

Czekam na więcej

Mati.

..obok zdjęć mogłabym pewno też niejeden ciekawy tekst znaleźć w googlach.. Blue_Light_Colorz_PDT_02

..poza tym mamy chyba nieco inne pojęcie o znaczeniu słowa 'spoważnieć'..

STALKER

Mati naprawdę bardzo ciekawe to co piszesz , wklejaj więcej fotek jeżeli możesz
A byłaś w górach ?

Taniec indyjski jest niesamowity , chyba nikt nie ma takiej plastyki rąk i gestów jak oni

Mati.

.."Halo Miss.. madamme.. your taxi is coming.. "

..Halo Miss.. madame.. your taxi is coming..
Chłopak w recepcji wyrwał mnie z zadumy. Rozejrzałam się ospale po holu. Na schodach spali boye hotelowi. Każdy z nich miał swój stopień. Hinduscy chłopcy są bardzo mali, mogli zatem wymościć sobie wygodną miejscówkę. Od ich sporej części ja sama byłam wyższa. Są ‘niesmaczni’ i wyglądają na brudnych. Ich skóra wydziela nieprzyjemny, ostry zapach. Twarz dekoruje klasyczny wąs a czubek głowy wieńczy wystylizowana fryzura zalizana brylantyną. ‘Na czasie’ wydają się być starsi, utlenieni na ryżo Hindusi. Zwyczajowo chodzą w koszulach z kołnierzami, zapinanymi na guziki a w zależności od wieku i roli społecznej noszą spodnie z kantem albo dżinsy. Taki elegancik przechodząc obok charka, pluje i beka, żeby za moment wyjąć brudny grzebień z kieszeni spodni i uporządkować przed lustrem niesforne kosmyki, albo staje przy murze na ulicy i załatwia bez żenady i skrępowania dowolnie wybraną potrzebę fizjologiczną, która przecież dla nikogo nie stanowi zagadki. Ciekawe jakby zareagowali gdybym ja też przykucnęła na środku chodnika?

Z uwagi na taki stan rzeczy miałam dużo czasu i niczym nie rozproszonej uwagi, żeby spacerem zwiedzać ulice i zaułki. Dopiero tam widać w jaki sposób funkcjonuje cały ‘bezsystem’. Dopiero w tych skupiskach ludzi, w barach przyulicznych, w sklepikach, w świątyniach można faktycznie poczuć prawdziwy, indyjski klimat. Znowu zamknęłam oczy, bo tekst ‘taxi is coming’ czasu indyjskiego oznacza jeszcze z pół godziny drzemki..

W Pushkarze mieliśmy plan spędzić trzy dni. Następnego ranka wstaliśmy koło 10-tej i poszliśmy na śniadanie. W wielu hotelach restauracje zaaranżowane były na dachach, co oznaczało powietrze.. uhm.. świeże, słońce i ciepło. Były to przyjemne miejsca z kilku powodów. Po pierwsze, nie było tylu ludzi wkoło, co dawało upragnione poczucie prywatności i przestrzeni a po drugie nie było duchoty i smrodu. W zamian jedliśmy pospołu z mrówkami. Widoki z tych tarasów były bardzo różnorodne. Czasami patrzyliśmy na dachy innych obskurnych domów i wymyślaliśmy szczątkowe historie ludzi tam mieszkających, czasami trafiał się widok na rozległą przestrzeń. Gdzieś w dali majaczyła jakaś góra a przedgórza usłane były sadami róż. Resztę uzupełniał widok wyschniętych traw, karłowatych krzaków i dróg do nikąd kończących się w połowie..

Po śniadaniu wylegaliśmy w miasto. Krążyliśmy po tych uliczkach, opędzaliśmy się od nachalnych handlarzy i wdychaliśmy zapach ludu. W małych miasteczkach takie wycieczki są kapitalne. Czuliśmy się jednak nieswojo, bo wszyscy przyglądali się nam - białym niemal tak, jak my reagowaliśmy kiedyś na widok murzyna spacerującego po ulicy. Można poczuć się albo jak gwiazda filmowa albo jak małpa w zoo. Wszystko znajduje się w zasięgu wzroku. Można wejść w ślepą uliczkę i zgubić się w niej odkrywając kolejne tajemnice bożków pochowanych w labiryntach świątyń. Jadaliśmy w różnych miejscach. Począwszy od restauracji hotelowych, poprzez zwykłe restauracyjki po stoiska na ulicach. Te ostatnie były spotkaniem z prehistorią. Gość sprzedawał jajecznicę na swoim wózku na którym zainstalował palenisko z umieszczonym na nim wokiem. Co jakiś czas dorzucał opał do ognia i podtrzymywał temperaturę smażenia. Nie miał biedak problemu kiedy wysiadała elektryczność, co zdarzało się nagminnie. Był całkowicie samowystarczalny. Na jajecznicę się nie skusiłam, ale pierożki samosa wyjątkowo mi smakowały. Dwa kosztowały całe 10 rupii. Było to kruche ciasto z farszem z kartofli, pomidorów, chilli i przypraw smażone w głębokim oleju. To było naprawdę smaczne, zwłaszcza ze słodko-kwaśnym sosem również doprawianym chilli.. Były jeszcze kotleciki kartoflane nadziewane cebulą, czosnkiem i świeżym imbirem podawane z sosami. To też kosztowało 10 rupii. Było równie wyśmienite co samosy. Nigdy wcześniej kartofli w takim wydaniu nie próbowałam.

Tego dnia postanowiliśmy zajrzeć do jednej z kilku knajpek przy drodze, która otworzyła przed nami podwoje do ogrodu. Weszliśmy, rozejrzeliśmy się po okolicy i wybraliśmy miejsce przy biurku szkolnym, tuż pod drzewem. Na przeciwko stała sympatyczna altanka ze słomianym dachem poprzetykanym brudnymi kolorowymi lampkami. Z jednej strony odpadły kawałki więźby i tak zostały ‘odpadnięte’, dyndając nad głowami gości.

Słońce jak zwykle mocno grzało i mieliśmy szczęście, że to jedyne już miejsce pod drzewem było puste. Niedaleko przycupnął jakiś mężczyzna i kruszył coś, co przypominało krowie placki. Nie mogłam znaleźć odpowiedzi na pytanie co on u diabła robi, do czasu kiedy nie podpalił ich i nie zaczął znosić innych śmieci z okolicy. Po prawej stronie na środku ogrodu łazienka.

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Po hindusku: ‘sracz’. Kiedy był wolny drzwi stały otworem. Przed wejściem umywalka, która niestety nie była podłączona do wody.. Zachęcający obrazek. Czystsza czułam się nie myjąc rąk wcale.
W tle płyta Boba Marleya, nie bez powodu zresztą. Kiedy przyszedł kelner, zapisał nasze zamówienie zapytał czy mamy ochotę na haszysz. 900 rupii za 2 i ½ grama.. Postanowiliśmy się zastanowić, skonsultować temat z naszym kierowcą i wtedy zadecydować. Tymczasem po raz kolejny dostaliśmy danie, którego smak długo zapamiętam..

Mati.

bea.ta

Od razu na 2 m-cę

Świetnie mi się czyta

Nie trać czasu i nie dozuj tak tej przyjemności

)))

ps. wyjątkowo czysto wyglądasz na tym zdjęciu, to chyba początek podróży 050

bobro

dlaczego na tych zdjęciach kolor biały jest niebieski?

agniecha

super ....

[quote="mateczka"] Niebo czarne tętniące życiem miliardów jasnych gwiazd.[/qoute]

:hamster_beautiful:

agniecha

..co jak co ... ale coca-colę ..to i na końcu świata ( eee chciałam powiedzieć .. w piekle ..hehehe.. ) można się napić !!!!

agniecha

Mati.

Mati.

To może coś żywszego.. Blue_Light_Colorz_PDT_02

..sześć stosów poukładanych w dwóch rzędach. Przyglądam się bardziej i ciałem wzdryga zimny dreszcz. Co to? Takie białe i gładkie? Co to tam miedzy palącymi się drewnami? ..To było to, co myślałam, że było ale za żadne skarby nie chciałam, żeby to się naprawdę tym stało.. Nie mogłam jednak oszukać zmysłów. Odpowiedź padła z boku: tak, to jest czaszka.. Nagle miejsce to nabrało innego wyrazu.
Dotarliśmy tu błądząc w wąziutkich na jedną osobę uliczkach, ocierający się o krowy, ludzi, brnący przez niekończące się ilości śmieci i odchodów.. Kiedy cudem dotarliśmy nad rzekę ruszyliśmy w górę nurtu. Spacer był jak każdy, zadziwiający. Każdy metr schodów i podestów po których szliśmy wzdłuż rzeki stanowił kadr szokującego filmu. Najpierw kobiety rozkładają na brudnej ziemi świeżo wyprane kolorowe fatałaszki, obok spaceruje spokojnie krowa, ładując się z gracją w barwną ‘rabatkę’. Na schodach siedzi małpa a poniżej kilka metrów dalej spacerują kozy. Jacyś mężczyźni się kapią, inni ćwiczą jogę. Jakieś kobiety piorą ubrania a kilka metrów dalej inny mężczyzna spławia swoje krowy. Na jednym z podestów starszy facet układa krowie placki na słońcu. Podobno niezłe na opał. Ale trzeba im przyznać, że idealnie okrągłe są i równych rozmiarów.
1.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
2.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
3.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
4.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
5.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
6.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
7.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Hello, you wanna boat? I have cheap boat.. „No Sir, thank you”.. poszliśmy dalej. W pewnym momencie droga zakręciła ku górze a kiedy weszłam na taras wychodzący na ‘plażę’ oczom moim ukazał się dziwny obrazek..
..sześć stosów poukładanych w dwóch rzędach…
Kiedy tak błądziłam wzrokiem po tych stosach podszedł do mnie młody chłopak i zaczął opowiadać o ceremoniach pogrzebowych. Było to miejsce kremacji. Okrutne, mroczne, coś jak fabryka popiołów.. W tym miejscu kremacje trwają cały czas, non stop palą się tu ludzie. To najpopularniejsza Ghata w mieście Varanasi – Manikarnika . Najpierw nieboszczyk ‘przeżywa’ uroczystości pogrzebowe odbywające się w świątyniach, potem ciało zostaje przyniesione nad Ganges, do miejsca wyznaczonego dla kremacji. W tym momencie rodzina może już wracać do domów, a ciało pozostaje w rękach palaczy. Ciało leży na drewnianej płaskiej konstrukcji, obsypane kwiatami i oblane świętymi olejkami. Palacze obmywają nieboszczyka w świętych wodach Gangesu po czym wrzucają go na jeden z sześciu stosów. Jeśli rodzina zmarłego jest zamożna to ciało pali się na stosie z dobrego drzewa i trwa to ze dwie i pół godzinki. W przeciwnym razie trwa to ze trzy, cztery i ciało niekoniecznie dopala się całe. Słuchając tych opowieści spojrzałam na jeden ze stosów, na którym podobno już się dopalało, w oczy ‘wpadły’ mi nogi, zakrwawione mięso czerwone, skwierczące w niemrawym ogniu. Biedny musiał być za życia a teraz jego nogi zasilą ekosystem świętej rzeki.. Nasłuchałam się dość i napatrzyłam na ten cały proces od A do Z i cały czas nie mogę wyjść z zadziwienia. W zasadzie z szoku z zadziwienia w jakie można wpaść..Wróciliśmy drogą prowadzącą między stosami piętrzącymi się drewna, wśród drwali tnących siekierkami ogromne pnie. Nie minęło parę matrów: Hello , Wanna boat? I wszystko zaczęło się od nowa..
..nie wiem jak ocenić i opisać swoje emocje związane z tym miejscem. Było w nim coś fascynującego. Duch oczyszczony świętym ogniem ulatuje do Nieba.. Było w tym widoku coś, co przyciągało, mimo że z naszej perspektywy okrutny, krwawy, makabryczny, barbarzyński ale nie mogłam przestać się przyglądać. I nie było w tym ani smutku, ani żalu.. raczej ciekawość. W końcu przecież nigdy wcześniej nie widziałam czegoś podobnego na żywo i z tak bliska..

bea.ta

Jadę

Zdjęcia nie oddają ubóstwa, syfu i zapachu (

) o którym piszesz.
Stare budownictwo, w tle kolorowi Indianie ( bo z Indii

)i ten zwierzyniec w centrum miasta 050

+ klimat
Hmm a dokumentację z ceremonii palenia zwłok jakąś posiadasz ? Robiłaś wtedy zdjęcia czy nie czułas takiej potrzeby ?

STALKER

No i ta łatwa dostępność trawki ...w promocyjnych cenach

Echh....

STALKER

Mati byłaś tu ?

[link widoczny dla zalogowanych]

Mati.