po 30-tce

melpomena

A ja coś napiszę.
W rankingu Wyborczej oddział położniczy w mojej miejscowości miał bardzo wysokie miejsce. I jak przeczytałam o nim to mi się chciało wymiotować. Ponieważ zapomnieli o jednym - o ile ma się pieniądze, to można tam mieć wszystko. A jeśli nie ma się pieniędzy to nad cesarką się długo zastanawiają, kiedy kobiecie odchodziły zielone wody płodowe, a mąż latał po rodzinie i pieniadze zbierał. Więcej nie napiszę, ale niestety wiem jak tam jest, co się tam dzieje i kto tam pracuje. To nie jest oddział położniczy, ale biznes.

Tygrys w Paski

eee to jeszcze tylko wprowadza standaryzacje ubran, zaczynaja od szkol, ale w koncu nie musza na tym skonczyc,
i talony na sex, oczywiscie uprawiany komisyjnie, zeby bylo "po bozemu",
a dla zasluzonych dla koalicji, dodatkowe limity,

hmmm chyba to juz w jakims filmie widzialem

Mii

ja swój związek zalegalizowałem na samym starcie i jakoś jeszcze przez 6 lat nie zdarzyło mi się pomyśleć, że zrobiłem źle... no to z kim jest coś nie tak? ostatnio w ogóle zacząłem czuć, że z żoną jesteśmy w przerażającej mniejszości pozostając "tak długo" w związku; wszędzie naokoło rozwody, wszędzie "wolne związki"... Sodoma z Gomorą...

Angel

[/quote]

6 lat powiadasz Bobro...ho..ho...

bobro

póki co... 6,5 w zasadzie...
a w ogóle to co się czepiasz?

Mii

Lubię się czepiać... oops

tak z przekory..i zupełnie przyjaźnie... 050

a wracając do wątku...to co to jest te 7 lat?

bobro

niektórym nawet rok ciężko wytrzymać przy jednej dziurze...

Mii

Wiem...ale znam "zboczeńców" ...wierz mii

bobro

całe szczęście...

nudziarz · Gość

bobro

widocznie mój członek jest mniejszy

(albo to i to)

nudziarz · Gość

evra · Gość

toscie rozczlonkowali temat Not talking

melpomena

[link widoczny dla zalogowanych]

Bez ślubu student nie może...

Renata Drach, studentka Akademii Pedagogicznej w Krakowie, od października jest szczęśliwą małżonką. Mieszka w akademiku z mężem Michałem, studentem AGH. Choć od ślubu upłynęło pół roku, Renata nadal musi udowadniać portierkom, że jest żoną Michała. Władze krakowskich uczelni dbają o morale studentów i nie pozwalają im sypiać razem. Rektor zgodzi się, by chłopiec zamieszkał ze swoją dziewczyną w jednym pokoju, jeśli udowodnią, że są małżeństwem.

Zaświadczenie od księdza

Gdy Renata wchodzi do akademika przytulona do męża, panie srogo patrzą i żądają... No właśnie! Nie wiem, czego chcą. Chyba aktu małżeństwa - mówi Renata. Wchodzimy na obrączki, pokazując tym samym, że jesteśmy małżeństwem - śmieją się Drachowie.

Studenci mają jeszcze wyjście awaryjne. Dyrekcja akademika zlituje się nad zakochanymi i zamelduje ich razem, jeżeli przyniosą z urzędu stanu cywilnego zaświadczenie o planowanym ślubie. Respektowany jest również papierek od księdza o uczestnictwie w naukach przedmałżeńskich.

Ale była awantura!

Studenci kombinują na różne sposoby, by tylko móc dzielić wąskie studenckie łóżko. Tymczasem rektorzy i kierownicy domów studenckich apelują do swych podopiecznych: akademik to nie dom publiczny.

Nasza uczelnia ma renomę, tradycję. Jak byśmy mogli pozwolić na coś takiego? - nie kryje oburzenia Alicja Zalewska, kierowniczka miasteczka studenckiego Politechniki Krakowskiej. Jako matka nie chciałabym, by moje dzieci mieszkały w pokoju koedukacyjnym - tłumaczy.

Mama Elizy, studentki AGH, też nie wyobrażała sobie takiej sytuacji, dopóki nie przyjechała w odwiedziny do córki. Na progu pokoju w akademiku omal nie zemdlała, gdy zobaczyła swoje dziecko błogo śpiące w objęciach lubego.

Ale była awantura! - wspomina Tadeusz Lachowicz, szef miasteczka AGH. Matka studentki zarzuciła mi, że zaniedbuję swoje obowiązki i nie pilnuję porządku w akademiku. Nie chcę już takiej powtórki - kręci głową.

Marek Zakrzewski, prorektor ds. studenckich Akademii Pedagogicznej w Krakowie przekonuje, że zakaz musi być i kropka. Przyszły pedagog musi mieć morale. Jeśli pozwolimy im żyć na kocią łapę, dopiero się problemy posypią - zaznacza prorektor.

Zakaz dla dorosłych

Zakochani nie uznają argumentów uczelnianych władz. Bo taki zakaz to głupota! - oburza się Kasia z Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, której kierownik nie pozwala zamieszkać z chłopakiem. Student jest dorosłą i pełnoletnią osobą. Jeśli jego moralne zasady pozwalają mu zamieszkać ze swoją drugą połówką, dlaczego rektor mu tego zabrania? - zastanawia się.

Krakowscy studenci nie są samotni z bezdomną miłością. Dzielić pokój w akademiku Uniwersytetu Warszawskiego mogą także tylko małżeństwa. Na większości amerykańskich uczelni publicznych też obowiązują purytańskie zasady. Natomiast władze prywatnych koledżów przymykają oko na nielegalne pary w domach studenckich.

Wolno w Belgii i Szkocji

Problemy z zamieszkaniem w jednym pokoju mają też niezamężne pary na Wschodzie. Waleremu z Białorusi (student historii UJ) nawet do głowy by nie przyszło, żeby w swoim kraju zamieszkać z narzeczoną w jednym pokoju.

Polscy studenci mogą natomiast pozazdrościć belgijskim kolegom. Ludwik Ciechanowski z Belgii, który studiuje na krakowskiej AP, nie kryje śmiechu. Na szczęście, w belgijskich akademikach nie ma takiej bzdury. Każdy mieszka, jak chce i nikt jego cnoty nie pilnuje - mówi. Wolną rękę w wyborze współlokatora mają również szkoccy studenci.

Anna Górska

beermacht · Gość

I w jaki sposób chcą podnieść ten przyrost naturalny? Tylko kłody pod nogi rzucają placz

nudziarz · Gość

Ej .. bez przesady.. student potrafi

trzeba tylko znaleźc drugą identyczna parę..
i zaczyna sie teoretyzowanie... panowiem mieszkaja teoretycznie razem...
panie teoretycznie też

Vindemiatrix

Studenci i przyrost naturalny? To raczej teoria

Bo ile jest par studenckich posiadających potomstwo? Zdarzają się, owszem, ale nie jest to nagminne. Po lekturze postu Melpomeny zaczęłam zastanawiać się, czy rodzice aby dobrze zastanowili się, kto jest "winien" sytuacji i czy zdają sobie sprawę, że ich pociechy są dorosłe, więc doskonale wiedzą co robią... Studia to nie szkoła podstawowa ani średnia, więc pretensje do szefa miasteczka AGH o stan rzeczy, są co najmniej... nieuzasadnione i nietrafione... choć z drugiej strony, podzielam zdanie kierowniczki miasteczka studenckiego Politechniki Krakowskiej... raczej nie chciałabym, aby moja córka mieszkała w pokoju z koleżanką i jej chłopakiem. I oczywiście, aby mieszkała z chłopakiem; jeżeli tak zadecydowałaby, z pewnością nie zgłaszałabym pretensji do władz uczelni ani do kierowników miasteczek. Przecież takie historie istnieją od zawsze, to raz. A dwa: CZASY SIĘ ZMIENIŁY

Drahna

Czasy się zmieniły, ale regulaminy domów studenckich nie.

Swoją drogą to ciekawostka i jestem bardzo ciekawa Waszej opinii na ten temat.
Na jaki? Mianowicie na temat nagminności łamania tychże regulaminów...z czego to wynika?
Argumentacja z cyklu : to ludzie dorosli jest totalną bzdurą. Ukończenie 18-nastego roku zycia nie czyni z nas ludzi dorosłych i potrafiacych dokonywać właściwych decyzji, wyborów.

Wprowadzamy się w miejsce z tzw. regulaminem tylko po to, żeby sobie popyszczyć jak to nam z nim źle i nagminnie go łamać?

btw
ale ze mnie zaścianek wyłazi, ale co tam

animavilis · Gość

Drahna

To fakt.
Odgórnie pokoje są przyznawane wg. płci [tej samej].
Czy to jest wynikiem jakichs norm moralnych czy też rozbieżności w siusianiu i zostawianiu podniesionej bądz opuszczonej deski klozetowej...nie wiem.
Nie chciałabym jednak mieszkać z jakimś facetem [obcym] w pokoju. Choćby dlatego, że mam kompleks paskudnych nóg

a politowania nie znoszę. Jeszcze bardziej braku akceptacji.

nudziarz · Gość

Drahna > z racji iż moje małe dzieciatka oboje pomieszkują sobie własnie w akademiku jestem, że tak powiem, na bieząco.
Z jednej strony.. własciciel obiektu ma prawo ustalać zasady.. i jakos nie budzą większego zdziwienia identyczne restrykcje nakładane przez wynajmujące pokoje słynne"babcie".

Z drugiej strony takie zakazy maja się nijak do tego co młodzi robia. w koncu nie ma zakazu odwiedzin w akademikach.. a kumpel czy kolezanka zrozumieja przecież sytuacje.
Ot.. dulszcyzna i tyle.

Natomiast nie przemawia do mnie Twój argument: