po 30-tce

livia

Moja pocztówka:

Leszniczówka, w której mieszkali moi dziadkowie, w promieniu kilku kilometrów sosnowe lasy, gdzie nie gdzie przetykane młodnikiem ze szpalerem przydroznych brzózek , w nich zawsze rosły koźlaki.
W domu kuchnia węglowa a na niej suszą sie rzędy grzybów, w duchówce pieką się puszyste bułki z powidłami, a pod blachą iskrzy się ogień widoczny przez uchylone drzwiczki, z popielnika na Wojtusia iskiereczka mruga... Rolleyes (2)

Woda w studni, lodowata, krystalicznie czysta i smaczna jak żadna inna.
Na poddaszu mój pokoik, na scianach własnoręczne freski, drewniane łóżko z aromatycznym siennikiem i piec kaflowy zawsze gorący na moje powitanie. Nawet latem leśne noce bywają chłodne...

Wierzę, że kiedyś uda mi się odtworzyć ten klimat i zamieszkam w podobnym miejscu... z gorącym kaflowym piecem
050

Mati.

..tłok jak cholera.. korek, pełno samochodów, pieszych.. Nic dziwnego, jest święto Niepodległości. Stoimy na światłach. Do przejścia zbliża się młody koleś. Ubrany jest dobrze, na luzie.. Kolorowa czapka, zielona kurtka, jasne, luźne spodnie i solidne buty. Na plecach plecak. Idzie...ekhmmm.. to za dużo powiedziane.. pełznie na zgiętych w kolanach nogach, szurając stopami. Wydaje sie, że zaraz runie jak długi na pasy i wbije się twarzą w asfalt. Tak się jednak nie dzieje. Zgięty w pół nawet nie patrzy, że ma czerwone swiatło. Powoli posuwa się do przodu, niepewnie stawiając kroczki.. Patrzę na jego twarz, w oczy.. Ogarnia mnie przerażenie. Tak 'nic-niewidzącego' wzroku chyba jeszcze nie widziałam. Utkwił go gdzieś w siebie. Prawie tak, jakby gałki oczne odwróciły się do wewnątrz. Był w swoim świecie, który nie miał nic wspólnego z naszą rzeczywistością. 'Zaćma' nie pozwoliła mi zobaczyć czegokolwiek, zupełnie jakby był pustą kartką papieru.. Nie odbierał żadnych bodźców, nie reagował na żaden 'atrament'. Był sam. Całkiem sam. Choć nie mam pojęcia co się działo w jego głowie. Jeżeli prawdą jest to, że oczy są zwierciadłem duszy to jego duszę opanował Behemot, król heroiny..
..ten widok był okrutny.. paraliżujący, przerażający..

livia

zadziora · Gość

po obejrzeniu Mamma Mia zakupiłam sobie płytki abby, ale jakoś nigdy nie było czasu... ostatnio siadłam sobie, załączylam glośno, dzieć wcinał obiad siedząc na wprost, przede mną lapek, a w tle leciało http://www.youtube.com/watch?v=SYqYYnxhtgo
wrzuciłam liryki i spiewałam z abbą, najglośniej, w głos... i w którymś momencie dzieć, z najbardziej zlośliwym spojrzeniem oczu swojego ojca, zawtórował mi "hu hu, hu hu"... kilka minut kulaliśmy się ze śmiechu. moje dziecko jest najlepszym lekarzem na wszelkie moje schorzenia ducha i niemoce

Mati.

.. wchodzę do środka.. w twarz uderza mnie ciepło.. na dworze pada śnieg z deszczem a wiatr zacina mokrym twarz. Wejście do jakiegokolwiek wnętrza koi, ale takie wnętrze raduje wyjątkowo. Miejsca jest mało a to które jest, zastawione zostało stolikami. Na każdym stoi świeczka i leży nakrycie. Na środku w miseczce maleńkie francuskie słone ciasteczka z anchois, w kieliszkach wino. Lampki wbudowane w kwadratowy bar stojący po przeciwległej stronie dają za ostre i za chłodne światło, ale skupiam uwagę na tym, co na półkach.. Jak okiem sięgnąć flaszeczki francuskiego wina i różne kieliszki. Obok stoi duża drewniana tablica na której francuskimi literami spisane menu…win..
Knajpka jest francuska, właścicielem jest francuz, który wygląda jak Picasso.. na głowie czapeczka, koszula i fartuch. Towarzyszy mu żona Polka. To pierwszy taki wieczór w tej winiarni. Wieczór z muzyką francuską. W zaproszeniu napisano dumnie „francuski skrzypek, kolacja i wino’.. Siadam przy jednym ze stolików. Sala się zapełniła. Światło nie daje mi spokoju. Do laptopa stojącego na barze podchodzi mężczyzna. Wysoki, siwy ale młody, na nosie prostokątne okularki w czarnej oprawce. Ubrany w białą koszulę z nadrukami, jakie zwyczajowo widuje się na bluzach.. Bierze mikrofon i łamaną polszczyzną wita gości, po czym … odpala karaoke i zaczyna śpiewać piosenki Carli Bruni http://www.youtube.com/watch?v=CoeF4uO8TF4&feature=related
I jeszcze parę innych znanych utworów.. Na stoliki wjeżdżają małe przystawki i wino.. Atmosfera się rozkręca, choć wszystko to wydaje mi się nieco kiczowate.. Nic tylko zgasić światło i zamienić śpiewającego na skrzypka.. Nagle wszystko gaśnie. Ulica zamiera i tylko zacinający deszcz bębni w szyby. Nagle wszystko staje się takie, jak być powinno. Tylko światło świec, przytulne wnętrze i delikatny nektar rozleniwiający wszystkie nerwy.. Z prądem bez prądu..
Fajnie, pięknie ale zaczęło robić się chłodno. C.O. padło z prądem, żołądek zaczął domagać się kolacji a brak muzyki spiął nieco atmosferę.. Właściciel nie czekał za długo i na stoliki, tym razem wjechały zimne kolacje, polędwica w sosie serowym i makaron gotowany w nieosolonej wodzie..Jak mi to smakowało. Byłam tak głodna, że wszystko by mi smakowało. Żeby tego było mało, towarzystwo w ilości osób nastu zaczęło a’capella wyśpiewywać ludowe francuskie piosneczki.. Brylował ważący ze 150 kilogramów mężczyzna i równie ciężka żona.. Zaczęło mnie to męczyć.. Kiedy zmarzłam doszczętnie i włączyli wreszcie prąd zapłaciłam rachunek i uciekłam stamtąd.. Wrócę jeszcze, ale w grubym swetrze..

Mati.

..”Halo, dzień dobry, dzwonię z gabinetu lekarskiego ze szkoły, rozmawiam z ….?”
..znowu to czuję.. przerażające odrętwienie, strach, krew szybko krąży w żyłach, serce wali jak młot.. co się stało?.. co się stało?.. ‘Tak, jestem mamą Julii, co się stało?” z każdą sekundą lęk rośnie.. „Ekhm.. no więc Julka była w stołówce i tam… „ , przerywam.. włosy jeżą mi się na głowie.. skórę przenika dreszcz „co się stało?!”.. „..Julka ma nieduże rozcięcie na brodzie.. i .. „ ..”..pogotowie?” pytam.. „no tak.. dobrze, żeby to zobaczył lekarz”.. „już jadę, dziękuję”.. (…)
(…) blada buźka wyłoniła się zza parawanu.. „mama”.. wyciągnęła rączkę.
(…) ‘oooj.. tu będzie szycie.. widzi pani? Tłuszczyk wyszedł na zewnątrz’.. Stary laryngolog zaświecił ostrym światłem wprost na brodę dziecka.. Pomieszczenie było brzydkie, ciemne, stare i zasnute wonią środków dezynfekujących.. Podniosłam głowę, w rogach grzyb a na ścianach zacieki.. W oknach stylowe, stare kraty.. Niezbyt przyjazne miejsce.. Pielęgniarka opatuliła Julkę prześcieradłem tak, że rączki miała ułożone wzdłuż tułowia.. Bialutka buzia wydawała się być taka spokojna, ale gdy tylko igła, rozmiar osiem, wbiła się w jej delikatną skórkę, wyzwoliła grymas bólu.. z ust wydał się cichy jęk i kąciki wykrzywiły się w podkówkę.. Bolało.. Kolejny szew i jeszcze jeden.. Potem do działania wkroczyły nożyczki, którymi ów laryngolog wycinał sterczące kawałki tłuszczu.. Przy każdej krwawej ingerencji twarz Julki przybierała wyraz sygnalizujący, że środek przeciwbólowy zdecydowanie nie działa..
(…) mamo, na 18 mam roraty..

Indian Summer

wracam ze sklepu z zakupami, z kapustą w torbie i wizja pysznych gołąbków, jakie za chwilę będę robić...przez skrzyżowanie sunie piękny mercedes..odrobinę za szybko jakby... nagle słyszę takie jakby puknięcie...taki stuk...nad skrzyżowaniem fruwają małe piórka, jakby ktoś rozdarł puchową poduszkę...mercedes pojechał dalej...ludzie jakby nic nie zauważyli... "to tylko gołąb"...

illunga

Koniec roku. Nowy początek. Coś sie kończy ... coś zacznie. Niezależnie od wszystkiego, od doświadczenia, które mówi,że nie powinniśmy, od poznania do dna własnej niekonsekwencji...jednak jest gdzieś ta wiara,że nowy początek coś zmieni...Nas?...W nas?
Pocztówka jeszcze z tej strony kalendarza. A niebo takie błękitne...
Nie lubię pożegnań.

bo ja

"Pocztówki znad krawędzi" - ona i matka. Pojedynek? Porównywanie? Obwinianie? Jakie mi to bliskie... Nie potrzebuję happy endu, ale liczę na prawdziwe rozwiązanie.

animavilis · Gość

Wiatr się przewala po dachach.
To nie boski wiatr, to nie święty duch.
To wcielony niepokój.

franek kimono

Idąc do metra spojrzałam dziś na twarz pewnej kobiety. Spod czapki zwróciły się ku mnie zalane łzami oczy bez wyrazu - szkliste i bardziej wodniste niż śnieg.
Po chwili poczułam jak i z mojego oka wytacza się duża kropla. Łza - oznaka -oko płacze. W sercu pustka, miniony rok zawiódł pewne bardzo osobiste nadzieje. Dziwnie jest czuć się jak księżniczka lodu na nowy rok.

(Choć pewnie nie ja jedna dziś tak mam Angel

,
zresztą wracając czułam się raczej jak przemarźnięta dziewczynka z zapałkami)

Mati.

..ciemno wszędzie, głucho wszędzie.. co to będzie? Co to będzie?.. pada śnieg. Wielkie płatki pokrywają całą okolicę. Najpierw nieśmiało potem coraz bardziej. Więcej ich i więcej.. Dojeżdżamy na miejsce..

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

..wyglądam przez okno. Na polu i w lesie noc głucha, tylko w świetle lampki na tarasie dostrzegam ich chmarę. Krążą, kołują..ale z pewnością spadają w dół. Niżej niż na ziemię i tak nie spadną, także po chwili ponad puszystą kołderkę wystają już tylko szczątkowe źdźbła tych dłuższych traw..
..11 rano.. pobudka.. słońce leniwie przetacza się po widnokręgu świecąc mi prosto w twarz..Wychodzę w piżamie do salonu i wyglądam przez okno.. Świat w ciągu ułamka sekundy stał się taki czysty, taki jasny i taki biały.. jednokolorowy, sterylny jak sala operacyjna.. Powietrze stało w miejscu jak zepsuty zegarek, było ostre i przejrzyste..pewno przez te 16 stopni mrozu. Wszystko wkoło wygląda jak z grafiki.. Śnieg spowił to żywe, głośne, pełne życia i kolorowe latem miejsce całkowitym spokojem, melancholią, ciszą.. snem.. Wszystko wkoło nagle zamarło. Nie było ptasich pisków ani cykania świerszczy, nie było zielonych drzew i soczystej trawy. Jedyne oznaki życia w tym miejscu, tego ranka to ślady zwierząt w głębokim śniegu i słońce, które niezmordowane budzi się nawet, gdy mu zimno.. Było pięknie.. i cicho..

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

szb

musimy popracować nad Twoimi zdjęciami

ribka_pilka

franek kimono

ribko, po tej wnikliwej dekonstrukcji mojego smęcenia, niewidzialna krawędź okazała się urwiskiem pod którym leży zloty piach w który można radośnie huknąć tyłkiem i iść dalej.
Jeden z moich ulubionych polskich pisarzy napisał bardzo piękną i dobrą analizę tej bajki, może znasz?
[link widoczny dla zalogowanych]

fedrus

Marzenie o nieczułości jest marzeniem wszystkich ludzi.

franek kimono

przeczytaj calosc

fedrus

Przeczytałem. Zareagowałem na zdanie, które jest ewidentną nieprawdą.

ribka_pilka