po 30-tce

mailo

Na początek dość zabawna historia:

Mój znajomy pracował kiedyś w sklepie z panelami, podłogami drewnianymi listwami itp. Pewnego dnia do sklepu wchodzi typowy "leśny dziadek" - zarośnięty, w obłoconych gumowcach, jak to się mówi "prosto z pola". Dodatkowo "zaparkował" przed sklepem jakimś wiejskim wozem z koniem:) Wszyscy sprzedawcy oczywiście potraktowali go z przymrużeniem oka no bo "co taki dziadek biedak może kupić? Listwę? jedną deskę. bo mu do gołębnika zabrakło?". Żeby formalności stało się zadość zaproponowali mu najtańsze panele z tzn "promocji". Jednak jak sie później okazało leśny dziadek opuścił sklep kupiwszy... 100m2 podłogi drewnianej za około 119 zł za m2

Wrzucił te 100m2 podłogi na wóz jakby to były jakies zwykłe dechy i pojechał. Dzięki temu jego zakupowi sprzedawcom automatycznie należała się premia (mieli jakieś tam pułapy ile muszą utargować żeby dostać). Najzabawniejsze jest to, że to sam szef właściciel nakazywał im tak selekcjonować ludzi - aby patrzyli jak klient ubrany, jakim przyjechał samochodem, jak mówi, jak się zachowuje itd bo można po tym poznać czy można mu zaproponować panele za 19,99zł za m2 czy podłoge drewnianą 120zł za m2. Pewnie w wielu przypadkach się to sprawdziło, ale jak widać nie w każdym. Przypomina mi to troche selekcję w klubach - ktoś ma drogie markowe ciuchy=ma kasę=zostawi u nas sporo kasy=wpuszczamy.

Chciałem w tym temacie poruszyć 3 kwestie:

1. Czy często oczeniacie ludzi po pozorach lub po pierwszym wrażeniu? Czy zdarzyło się , że ktos był u was "skreślony na starcie" od pierwszego wejrzenia, albo od pierwszej minuty znajomości pomyśleliście: "Już go (ją) lubię? Czy może raczej jestescie ostrożni w ocenie, dajecie spobie czas na poznanie kogoś? Nie chodzi mi tylko o kontakty damsko-męskie, ale też o nowych znajomych, albo jak ktoś nowy przychodzi do was do pracy itp.

2. Ważniejsza kwestia - czy jeśli oceniacie po pozorach to zwykle wychodzi, że mieliście rację? czy może zdarzyło wam się zupełnie pomylić i ten ktoś okazał się kimś innym niż myśleliście?

3. Czy dowidzieliście się kiedyś jakie wy stwarzacie pozory na samym początku? Jakie robicie pierwsze wrażenie? Jeśli tak to jakie? Zgodne z waszym wizerunkiem czy zupełnie inne? Zaciekawił mnie post Kury domowej w tym temacie: http://www.trzydziestki.fora.pl/po-30-tce,7/musze-sie-doczegos-wam-przyznac,6534.html , która stwierdziła, że czasem wasz fotki jakoś niezbyt jej pasują do waszych postów. Co myślicie?

Kewa

To po kolei:
1. Bardzo rzadko oceniam po pozorach, a często właśnie wbrew.
2. I niestety, często okazuje się, że pierwsze wrażenie jest trafne. Lump nie okazuje się filozofem, ale zwykłym pijakiem, zadzierająca nosa przy bliższym poznaniu nadal zadziera nosa itp.
3. Oczywiście, że tak. Odbieram siebie jako bardzo nieśmiałą, zatem staram się robić wszystko, żeby nieśmiałość przykryć i w efekcie odbierana bywam jako przebojowa i rozgadana.

letnisztorm

1. Nie lubię nawiązywać nowych znajomości, więc na starcie nie oceniam wcale, bo nie jestem zainteresowana.
2. Raz sie pomyliłam na studiach, facet w koszuli w kratkę i drelichowych spodniach, czerwony na twarzy kombinował coś przy mikrofonie, myślałam że to jakiś konserwator a to był profesor od prawa rzymskiego.
3. Dziewczyna z którą pracuje, parę lat młodsza, opowiadała że pamięta mnie z czasów licealnych. Oceniała mnie z koleżankami na: zarozumiałą, wyniosłą, pewną siebie su......

A ja taka milutka :hamster_evillaugh:

Mati.

Kewa

Kilo OK

Jak określacie co jest pozorem, a co nie?

Powiedzmy patrzycie na kogoś, pierwszy raz.
Skąd wiecie co jest pozorem?

Mati.

To się dopiero okazuje po fakcie.

Można by zamienić słowo 'pozory', na 'pierwsze wrażenie' (?)

w zasadzie:

http://pl.wiktionary.org/wiki/poz%C3%B3r[link widoczny dla zalogowanych]
to, co jest widoczne na zewnątrz, nierzadko udane

Kilo OK

Opisany przypadek ciekawy, tylko że... statystyka.
Statystyka klaruje coś podobnego do wytycznych kierownika, tak powstaje stereotyp i szokiem jest coś niezgodnego ze schematem.

lf

Pochodzenie O-Ren Ishii

Pozornie to dobrze inwestować w złoto Blue_Light_Colorz_PDT_02

W każdym razie ja staram się nie skupiać na pozorach. Ale tzw. pierwsze wrażenie czasami powoduje że kogoś wrzucam do szufladki "taborety" a nie mam w zwyczaju tam często zaglądać...

Ale pozory i pierwsze wrażenie to jednak chyba inne rzeczy ?

Poldek

Podobno jedno z pierwszych Porsche kupionych w Polsce w nowootwartym salonie na Krakowskim kupil gosc wygladajacy jak menel, w ubloconych trapkach, placac gotowka przyniesiona w reklamowce.

Wychodze z zalozenia ze "jak cie widza, tak cie pisza" - jesli wygladasz jak menel, to pewnie nim jestes, nawet jesli wydaje ci sie ze jestes modnym hipsterem Blue_Light_Colorz_PDT_02

nudziarz

Oczywiscie , że wszyscy oceniamy po pozorach i i nos urośnie temu , który twierdzi, że jest inaczej

.
Owo "ocenianie po pozorach" jest niczym innym jak jednym z elementów korzystania z doświadczenia zyciowego i działa identycznie jak proste skojarzenie "ogień=gorąco".
Nie mając dodatkowych informacji możemy oprzeć się wyłącznie na nim.
Nie sadzę też by ktokolwiek pchał się pomiędzy meneli bowiem jako wolny od oceniania po pozorach, zakąlda iż równie prawopodobne o jest to iz zbliża się do grupy fizyków atomowych.

letnisztorm

Z tym nosem to do mnie było ? Już jest w odpowiednim rozmiarze Shhh

Spotykam w mojej pracy mnóstwo przeróżnych ludzi, od hrabiostwa w trzecim pokoleniu 7 woda po kisielu do takich co miesiącami wody nie widzieli . Połowy z nich wizualnie nie pamiętam, bo nauczyłam sie nie patrzeć tylko słuchać, rozmawiać i rozwiązywać problemy. Wszelkiego typu oceny " na pierwszy rzut oka są zwyczajnie zbędne.

W relacjach prywatnych w zasadzie pierwsze oceny pojawiają się w momencie tzw. zaiskrzenia, może mój spóźniony zapłon powoduje, że jednak nie jest to tzw. pierwsze wrażenie.

rosegreta · Gość

Miałam taki przedmiot : techniki negocjacji. Wykładowca pokazywał nam fotografie i kazał coś powiedziec na tema danej osoby : jaki zawód, wykształcenie, co moglibyśmy powiedzieć "na pierwszy rzut okiem".
I tak zarośnięty mężczyzna w koszulinie chłopskiej okazywał się słynnym profesorem, a mężczyzna w okularach i w garniturze cieślą.
Oczywiście ja odpowiadałam na przekór, bo przewaznie tak robię, ale większość odpowiadała podobnie. Poza tym jest coś takiego jak pierwszy rzut okiem, lustracja danej osoby. Czy ma czyste paznokcie - znaczy nie pracuje fizycznie, czyste błyszczące buty -pedant, dobrane dobrze kolory - na pewno nie daltonista, ktoś usmiechnięty - sympatyczny itp. Podobno w te kilka sekund jest normalną rzeczą, takie badanie.
Nie oceniamy wtedy czy ktos jest zły czy dobry. Nic przeciez nie wiemy o czynach danej osoby. Zauważamy wtedy to co dla nas istotne.

mailo

Ja w takich sytuacjach staram się kierować zdrowym rozsądkiem i jestem raczej ostrożny. Np kiedy wszyscy zachwycają jakąś osobą" Oh jaka ona jest miła, dobra i sympattyczna i w ogóle daje wszystkim prezenty" to dla mnie to jakieś podejrzane i czekam jaka okaże się trochę później. Często też oceniam kogoś może bardziej "od pierwszej rozmowy" niż "pierwszego spojrzenia" i raczej wszystko się sprawdza.

flykiller · Gość

Oceniam wszystkimi dostępnymi mi środkami, wzrokiem, słuchem, powonieniem, intuicją. W stosunku do osób nowopoznanych staram się z moimi ocenami nie zdradzać i zachowywać neutralnie.
Nie oceniam, przy tym, w sposób analityczny, tylko automatyczny, tak jak większość z nas - nie dla oceny samej w sobie, ale dla stworzenia obrazu, ułatwienia sobie życia, wstępnego usystematyzowania informacji.

Nie przypominam sobie sytuacji, w której te wrażenia w stosunku do kogoś, drastycznie zderzyłyby się z rzeczywistością i np. zarośnięty biedak w dziurawych butach okazał się milionerem. Niespodzianki, oczywiście, się zdarzają, ale to nie jest ten stopień natężenia zaskoczeniem. Nieodmiennie, na przykład, zadziwia mnie jedna z lekarek w naszej przychodni. Gdybym tę wyjątkowo zaniedbaną, nieatrakcyjną i niechlujnie wyglądającą kobietę z wiecznie tłustymi włosami oraz w brudnym fartuchu (w brudnym ubraniu), zobaczyła w innej sytuacji, zapewne o taką akurat profesję bym jej nie podejrzewała.

Sama w ludziach budzę, zdaje się, skrajne uczucia. Jedni podejrzewają mnie o nieśmiałość, inni o wyniosłość. Trzymam dystans, nie ułatwiam sprawy, więc rozumiem, skąd takie oceny.

rosegreta · Gość

Cos musi być na rzeczy z tą wyniosłością. Mój małżonek kiedyś mi wypomniał, że na początku sprawiałam wrażenie wyniosłej i czuł się jak mój poddany. No tak - byłam jego królową :hamster_beautiful:

ribka_pilka

rosegreta · Gość

Seeni

Oceniam po pierwszym wrażeniu, intuicyjnie. Nigdy nie mylę się, co do pozytywnych ocen. Jeżeli pokocham kogoś od pierwszego wejrzenia to prawdziwie i już na zawsze.
Czasami pierwsze negatywne odczucie jest mylne. Z czasem przekonuję się do kogoś, chociaż nie zawsze.
Jest też niewielka grupa ludzi, która wywołuje u mnie odczyn wręcz alergiczny już na wstępie i tych nie potrafię zaakceptować nigdy.